Μια φευγαλέα σκέψη των ημερών σχετικά με τους must ταξιδιωτικούς προορισμούς των Χριστουγέννων, ήταν η αφορμή για αυτήν τη συζήτηση. Το Νυμφαίο Φλώρινας έχει χαρακτηριστεί ως το ομορφότερο χωρίο της Ελλάδας και της Ευρώπης, ενώ κατά τη χειμωνιάτικη περίοδο η φήμη του εκτοξεύεται ακόμα περισσότερο. Με αρκετή δόση τύχης, το αγιοβασιλιάτικο δώρο μου ήρθε ανέλπιστα λίγες ημέρες πριν. Η αναζήτηση μου στην σελίδα Alternatrips, ήταν η ευκαιρία που έψαχνα…
Έυη Βαγιάνου:
Σπούδασε Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, από όπου κατάγεται, και μετά από σπουδές και δουλειά στη Γερμανία και το Βέλγιο, αρκετά χρόνια δικηγορίας και όχι μόνο, στη Θεσσαλονίκη, ένα «τερτίπι» του κρατικού μηχανισμού, όπως είπε πολύ σωστά δικός της άνθρωπος, ζει και εργάζεται στα Χανιά της Κρήτης σε δημόσια υπηρεσία. Όπως η ίδια δηλώνει, έχει πάει σχεδόν παντού στην Ευρώπη καθώς και σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Συνεργαζόταν για αρκετό καιρό με το Alternatrips και έγραφε για διάφορα μέρη που έχει γυρίσει.
Αυτό που ψάχνεις στα ταξίδια…
«Ελευθερία! Τα ταξίδια με βοηθούν να κάνω τη μικρή μου «απόδραση» από την καθημερινότητα, που είναι όχι μόνο σωτήρια, αλλά και ενίοτε απαραίτητη. Εξίσου σημαντικό με το ίδιο το ταξίδι, είναι και ο σχεδιασμός του. Λατρεύω να κάνω σχέδια, να ψάχνω εισιτήρια, ξενοδοχεία και ξενώνες, καλό φαγητό, ταξιδιωτικά άρθρα, φωτογραφίες, τα πάντα… Έχω και «βαζάκι», κατάλοιπο των παιδικών μου χρόνων, για «travel funds», που ακόμη και σήμερα βάζω το κατιτίς μου για την επόμενη εκδρομή και ταξιδιωτικό βιβλιαράκι με χειρόγραφες σημειώσεις από προηγούμενα ταξίδια. Βρίσκω μάλιστα ενίοτε το στάδιο του σχεδιασμού αν όχι περισσότερο, τότε εξίσου συναρπαστικό με την ίδια την εξόρμηση!»
«Εκτός Ευρώπης έχω ταξιδέψει στην Αμερική και στον Καναδά, και αν και έχουν περάσει χρόνια, είναι από τα ωραιότερα ταξίδια μου. Στην Ευρώπη έχω πάει σχεδόν παντού, με έμφαση στη Γερμανία που λόγω σπουδών τη γύρισα και τη χόρτασα με το παραπάνω. Βέλγιο, Ολλανδία επίσης, μιας και είναι όλα τριγύρω. Λάτρεψα τη Σκωτία και θα ήθελα να ξαναπάω. Δεν έχω πάει στην Πορτογαλία και είναι στα επόμενα σχέδια μου.»
«Έχω γυρίσει και σε πολλά μέρη της Ελλάδας: Στην αγαπημένη Ήπειρο, στα Ζαγοροχώρια και τα Τζουμέρκα, στην Κεντρική Μακεδονία, στη Θράκη και στον Έβρο, στο Βόλο και στο Πήλιο. Αγαπημένο Ιόνιο και Κέρκυρα, που έχω επισκεφθεί πάνω από μία φορά. Στη μυροβόλο Χίο, τόπο καταγωγής των παππούδων μου, σε όλες σχεδόν τις Κυκλάδες, αρκετά από τα Δωδεκάνησα και φυσικά τα τελευταία 2 χρόνια στην Κρήτη, που είναι τόπος μαγικός και ευλογημένος και έχει απ’ όλα, είναι ένα κεφάλαιο από μόνη της. Στη Γαύδο πέρυσι το καλοκαίρι, επίσης ταξίδι-εμπειρία, και σε άλλα πολλά.»
Advertising
«Μετά από κάθε ταξίδι κρατάω τα γενικότερα συναισθήματα που μου άφησε ο κάθε τόπος. Κάποιοι σου ασκούν τόση γοητεία που θέλεις οπωσδήποτε να ξαναπάς. Κάποιοι άλλοι όχι τόσο, υποκειμενικό είναι, φυσικά.»
Top 10 χειμερινοί προορισμοί σε Ελλάδα και Ευρώπη…
«Πολύ διαφορετικά μεταξύ τους μέρη, αλλά θα έλεγα, για Ελλάδα, σίγουρα Τζουμέρκα και Ζαγοροχώρια, Πήλιο, Ελάτη και Περτούλι, Μέτσοβο, Ξάνθη και Νέστο, αν είσαι λάτρης του σκι, Νάουσα και 3-5 Πηγάδια, Γαλαξίδι για τη χειμερινή μελαγχολία του, Λιτόχωρο και Παλιό Παντελεήμονα κοντά στον πάντα χιονισμένο το χειμώνα Όλυμπο.»
«Για Ευρώπη, σίγουρα θα έλεγα το πολυαγαπημένο μου Μόναχο με τις χριστουγεννιάτικές του αγορές, τη Νυρεμβέργη για τον ίδιο λόγο, το παραμυθένιο Salzburg, φυσικά η Βιέννη, τα χιονοδρομικά της Αυστρίας και συγκεκριμένα το Saalbach με τη γύρω περιοχή, όλη η Βαυαρία με τα χωριά γύρω από τις Άλπεις, η πολυδιαφημισμένη Μπρυζ, η Γάνδη, το Μιλάνο και η λίμνη Κόμο, η Πράγα και το πολυαγαπημένο μου χωριό Cesky Krumlov στην Τσεχία.»
Νυμφαίο Φλώρινας: έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα 10 ομορφότερα χωριά της Ευρώπης…
«Το Νυμφαίο είναι ένας πανέμορφος προορισμός, αναμφισβήτητα για όλες τις εποχές. Τα αρχοντικά του σπίτια και οι ξενώνες πλέον έχουν αναστηλωθεί τόσο άψογα και αρμονικά με το τοπίο που νιώθεις κυριολεκτικά την ιστορία του μέρους. Απίστευτο φαγητό, κρασί από ονομαστούς αμπελώνες της περιοχής, συνάντηση με αρκούδες και λύκους, περπάτημα στα γύρω μονοπάτια, μέσα σε δάση οξιάς, συλλογή μανιταριών, και τόσες ιστορίες που μπορείς να ακούσεις από τους ντόπιους για την εποχή που το Νυμφαίο πρωταγωνιστούσε ως ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα αργυροχρυσοχοΐας των Βαλκανίων, από τον 17ο ως τον 19ο αιώνα.»
Μια προσωπική ματιά…
«Είχα την τύχη να επισκεφθώ το Νυμφαίο τόσο φθινόπωρο με τα ωραία χρώματα των φύλλων, όσο και χειμώνα με χιόνι. Η τελευταία φορά ήταν στα γενέθλιά μου το Δεκέμβριο με διαμονή για ένα Σαββατοκύριακο σε έναν απίστευτο ξενώνα, τις Νύμφες. Η φινέτσα της ιδιοκτήτριας ήταν διάχυτη στο χώρο. Από τη διακόσμηση ως… το μοναδικό πρωινό, το οποίο δε θα ξεχάσω ποτέ: από τη λευκή φίνα πορσελάνη ως την ευγένεια της Ελένης όπως μας σέρβιρε.»
«Με μπόλικο χιόνι τριγύρω, περιπλανηθήκαμε πρώτα στο χωριό. Μέσα από τα πανέμορφα αρχοντικά και τα καλντερίμια, φτάσαμε στη Νίκειο Σχολή, μέσα στην οποία λειτουργεί το κέντρο πληροφόρησης για την αρκούδα, ο Αρκτούρος. Συνεχίσαμε το περπάτημα στα μονοπάτια κοντά στο Αρκτούρο μέσα σε δάσος οξιάς. Δυστυχώς οι αρκούδες είχαν ήδη πέσει σε χειμερία νάρκη, η διαδρομή ήταν όμως μαγευτική, σχεδόν παραμυθένια.»
«Μετά το τόσο κρύο και χιόνι, ήταν απαραίτητη μια στάση για κάτι ζεστό. Πήγαμε στον ξενώνα της Αργυρώς όπου μαζί με το τσαγάκι, φάγαμε και χειροποίητες πίτες, από τις καλύτερες που έχουμε φάει, θα έλεγα. Κι επειδή η πείνα μας καλά κρατούσε, κατηφορίσαμε προς το διπλανό χωριό Σκλήθρο για να φάμε στη γνωστή ταβέρνα του Θωμά, την οποία και συστήνω ανεπιφύλακτα. Το βράδυ στο Νυμφαίο είναι η ώρα να απολαύσεις την παρέα σου. Χωρίς νυχτερινή ζωή, απλά απολαμβάνεις το τζάκι και τη ζεστασιά του ξενώνα, συντροφιά με λικέρ και γιατί όχι; Καμιά χειροποίητη πίτα ακόμη…»
Τελικά χειμώνας η καλοκαίρι; Το μεγαλείο της Ελλάδος σε ποια από τις δυο κύριες εποχές του χρόνου το βρίσκεις;
«Δεν ξέρω αν μπορώ να διαλέξω! Η αυτονόητη απάντηση θα ήταν το καλοκαίρι με τα νησιά, τις παραλίες, τον ήλιο και το απίστευτο φως της Ελλάδας. Σου βγάζει μια αίσθηση ανεμελιάς και ξεγνοιασιάς, αποβάλλεις όλα τα μη απαραίτητα, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Για μένα, όμως, ο χειμώνας είναι εξίσου μαγικός. Όλα ηρεμούν και νιώθεις ότι ο τόπος σου ανήκει, σε σένα μόνο, μακριά από τους πολλούς τουρίστες και την πολυκοσμία. Η χώρα μας έχει απίστευτα χειμερινά τοπία, βουνά, χιονοδρομικά, πανέμορφα ορεινά χωριά, εφάμιλλα των καλοκαιρινών της ατού!»
«Αυτό το ένιωσα πολύ έντονα στα Χανιά που είμαι. Το καλοκαίρι είναι απίστευτο, ο κόσμος πολύς, οι παραλίες ασυναγώνιστες και νιώθεις ευλογημένος να είσαι εδώ. Τον πρώτο χειμώνα αισθάνθηκα μια μελαγχολία όταν άρχισε να αδειάζει η πόλη, κάποια μαγαζιά έκλειναν, η παλιά πόλη ερήμωνε. Τώρα ο χειμώνας μου αρέσει το ίδιο αν όχι περισσότερο. Νιώθω τυχερή να είμαι μέρος αυτού αλλά και κάθε τόπου και να τον έχω μόνο για μένα, όσο εγωιστικό κι αν ίσως ακούγεται!»
Όσο για φέτος…
«Τις φετινές γιορτές θα πάω στην πόλη μου, τη Θεσσαλονίκη. Όταν είσαι μακριά, νοσταλγείς κάποια πράγματα ακόμη περισσότερο και πιο πολύ τα μικρά και καθημερινά. Από την ξεκούραση στο σπίτι με την οικογένεια, τη βόλτα με φίλους, ως ένα ωραίο καφέ με παρέα, ή φαγητό, για το οποίο και φημίζεται η Θεσσαλονίκη. Οπότε, αν και γνώριμος ο προορισμός, ανυπομονώ ειλικρινά!»
Advertising
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ:
Παναγιώτης Χοχτούλας
Σπουδάζω στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δύο είναι οι μεγάλες μου αγάπες: Η εκπαίδευση και η δημοσιογραφία. Αν και αταίριαστες (κάπως) μεταξύ τους, αυτές οι δυο κρύβουν ολόκληρες ιστορίες...
