Τετάρτη 17 Αυγούστου 2022
  • Αφιερώματα
  • Συνεντεύξεις
  • Κινηματογράφος
  • Θέατρο
  • Βιβλίο
  • Διαγωνισμοί
MAXMAG | Πολιτισμός, Τέχνες, Διασκέδαση, Ομορφιά MAXMAG | Πολιτισμός, Τέχνες, Διασκέδαση, Ομορφιά
MAXMAG | Πολιτισμός, Τέχνες, Διασκέδαση, Ομορφιά MAXMAG | Πολιτισμός, Τέχνες, Διασκέδαση, Ομορφιά
  • MAXMAG
    • Σχετικά με εμάς
    • Πολιτική απορρήτου
    • Widget+
    • Newsletter
    • Δελτία Τύπου
    • Επικοινωνία
    • Γίνε αρχισυντάκτης
    • Γίνε αρθρογράφος
    • #Egrapses
    • Next Chapter
  • ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
    • Αφιερώματα
    • Συνεντεύξεις
    • Πολιτισμός
    • Κοινωνία
    • Βιβλίο
    • Εκπαίδευση
    • Ειδική Αγωγή
    • Φιλοσοφία
    • Ιστορία
    • Μουσεία
    • Πρόσωπα
    • Festival
    • Γλώσσα
    • Περιβάλλον
  • ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ
    • Κινηματογράφος
    • Μουσική
    • Θέατρο
    • Τηλεόραση
    • Γαστρονομία
    • Φωτογραφία
    • Gaming
  • LIFE & STYLE
    • Μηχανοδήγηση
    • Σώμα & Υγεία
    • Γαστρονομία
    • Μόδα & Ομορφιά
    • Design
    • Ψυχολογία
    • Αψυχολόγητα
    • Επιχειρηματικότητα
    • Καρίερα
  • ΕΠΙΣΤΗΜΗ
    • Επιστήμη
    • Τεχνολογία
    • Ψυχολογία
  • ΕΞΕΡΕΥΝΩ
    • Ταξίδια
    • Άγνωστη Ελλάδα
    • City Guide
  • PLUS
    • Next Chapter
    • #Egrapsa
    • Διαγωνισμοί
    • Podcasts
    • QUIZ
Κινηματογράφος Προτάσεις Ταινιών

Το «Πες στη Μορφίνη, ακόμα την ψάχνω» γίνεται 20

by Γιώργος Δήμος 13 Ιουλίου 2021
 Το «Πες στη Μορφίνη, ακόμα την ψάχνω» γίνεται 20
Πηγή εικόνας: www.panoramafest.org

Η ταινία του Γιάννη Φάγκρα, «Πες στη Μορφίνη, ακόμα την ψάχνω», βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Νικόλ Ρούσσου (1996), κέρδισε το βραβείο ΠΕΚΚ (Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου) στο 42ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 2001. Η ιστορία είναι απλή, με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία από τη ζωή της συγγραφέα, ως έφηβη σε μια φτωχή γειτονιά του Πειραιά. Εκείνο που την κάνει να ξεχωρίζει είναι πως πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα παραδείγματα ανεξάρτητου κινηματογράφου χαμηλού προϋπολογισμού στην Ελλάδα. Η ασπρόμαυρη αισθητική της και η σχεδόν DIY προσέγγιση του Φάγκρα, όσο αφορά τα σκηνικά, κάνουν την ταινία να μοιάζει με άλλες indie παραγωγές του ευρωπαϊκού και γενικότερα art house κινηματογράφου της εποχής. «Μορφίνη» είναι το όνομα η πρωταγωνίστρια της ταινίας, Ρίκυ (Εκάβη Ντούμα), έχει δώσει στην αδέσποτη γάτα που μάζεψε από το δρόμο, για να εξοργίσει τους ενοχλητικούς της γείτονες.

Πηγή εικόνας: greekfilmsocietysydney.com

Η σύνοψη της ταινίας θέλει τη Ρίκυ, μία 14χρονη κοπέλα που το έχει σκάσει από το σπίτι της και εξειδικεύεται στο να κλέβει μηχανάκια, να γνωρίζει τυχαία ένα ζευγάρι που της προτείνει να της νοικιάσει σε πολύ χαμηλή τιμή το σπίτι πάνω από το δικό τους και να ξεκινήσει έτσι μία «νέα» ζωή  σε μια βιομηχανική περιοχή του Πειραιά, μαζί με τη γάτα της και τον Ασταρώθ (Νίκος Πομώνης), ένα αλητόπαιδο που βγάζει το χαρτζιλίκι του με τον ίδιο τρόπο με εκείνη. Η Ρίκυ τα έχει με τον Σίμο (Παναγιώτης Καρράς), έναν τοξικομανή με ασταθή και αναξιόπιστο χαρακτήρα και η ζωή της, λόγω των συνηθειών και του περίγυρού της, βρίσκεται πάντα στα όρια της παρανομίας και αντιμέτωπη με την αστυνομία. Τελικά το μοιραίο δεν αργεί να συμβεί και η Ρίκυ έρχεται μία μέρα σε σύγκρουση με ένα όργανο του νόμου που προσπαθεί να τη βιάσει και αναγκάζεται να μεταμφιεστεί και να αλλάξει ταυτότητα για να φύγει από τον Πειραιά χωρίς να τη συλλάβουν. Η Ρίκυ τελικά καλείται να αλλάξει, εκτός από την αλήτικη εμφάνισή της, και τον ίδιο τον τρόπο ζωής της, καθώς το να γυρίσει πίσω θα σημάνει για εκείνη ισόβια κάθειρξη.

Πηγή εικόνας: www.provoles.gr

Το βιβλίο στο οποίο βασίζεται η ταινία και λίγο-πολύ ακολουθεί λέξη προς λέξη, είναι τυλιγμένο σε ένα μυστήριο, όπως και η Λιβεριανή συγγραφέας του. Η Νικόλ Ρούσσου εξέδωσε μόνο τη «Μορφίνη» και ένα ακόμη βιβλίο, το «Στοιχήματα με τους θεούς» (2000), από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια και έκτοτε «εξαφανίστηκε» από τη λογοτεχνική σκηνή. Η «Μορφίνη» βρίσκεται πολύ κοντά στην αυτοβιογραφία, όμως διαθέτει και μυθιστορηματικά στοιχεία. Μοιάζει να πρόκειται για το έργο με τη μεγαλύτερη σημασία για τη Ρούσσου, καθώς εκείνη επιμελήθηκε και το σενάριο της πιστής κινηματογραφικής μεταφοράς.

Πηγή εικόνας: www.politeianet.gr

Ο Γιάννης Φάγκρας επιλέγει να γυρίσει την ταινία με λιτά και σχεδόν punk μέσα. Το ασπρόμαυρο φιλμ και οι ερασιτεχνικές ερμηνείες, σε συνδυασμό με τα ντοκιμαντερίστικα πλάνα και το σάουντρακ από τους πρωτοπόρους της low bap, Active Member, δημιουργούν μια indie ατμόσφαιρα και σκιαγραφούν με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο την εποχή, αλλά και το μέρος όπου λαμβάνει χώρα η ιστορία. Στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, το «Πες στη Μορφίνη, ακόμα την ψάχνω», αποτελεί σύμβολο μιας υποκατηγορίας ταινιών που έχουν αποσπάσει διακρίσεις σε μεγάλα φεστιβάλ ταινιών, διαθέτοντας σχεδόν μηδενικό κόστος παραγωγής. Η «Μορφίνη» είναι επίσης μία από τις πιο ειλικρινείς ταινίες που έχουν ασχοληθεί με το θέμα του υποκόσμου στην Ελλάδα.

Πηγή εικόνας: lowbap.com

Είκοσι χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία της, η ταινία μας θυμίζει μια εποχή με περισσότερο χώρο για αυτοσχεδιασμό και τελικά περισσότερη ελευθερία έκφρασης. Είναι επίσης ένα εναλλακτικό παράδειγμα για το τι δυνατότητες μπορεί να έχει ο κινηματογράφος στην Ελλάδα, χωρίς μεγάλο προϋπολογισμό ή πρόσβαση σε νέες τεχνολογίες. Είναι μία προσωπική ταινία με ένα θέμα που απευθύνεται μεν σε συγκεκριμένο κοινό, αλλά έχει αγαπηθεί όμως δε όσο λίγες. οι ιδιότητες της αυτές, κάνουν τη «Μορφίνη» να αντέχει σε μία σύγχρονη θέαση.

Δείτε το trailer της ταινίας στο YouTube:


ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ:

Γιώργος Δήμος

author

Ο Γιώργος Δήμος γεννήθηκε το 1993 στην Αθήνα. Σπούδασε Δημιουργική Γραφή και Φιλοσοφία στο Pratt Institute, στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, όπου και έζησε για 8 χρόνια. Το 2019 επέστρεψε στην Ελλάδα και από τότε εκδίδει συστηματικά άρθρα σε περιοδικά, κυρίως σχετικά με τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία και τη φωτογραφία. Είναι μέλος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων για την Ανεξαρτησία και τη Διαφάνεια των ΜΜΕ.

Μόλις ανέβηκαν
Βιβλίο

“Ο μικρός Νικόλας” μας θύμισε να είμαστε παιδιά

17 Αυγούστου 2022
Αψυχολόγητα

Κάθε καλοκαίρι έχει τη δική του ιστορία

17 Αυγούστου 2022
Κινηματογραφικά Νέα

Purple Hearts: η νέα αισιόδοξη ταινία του Netflix που πρέπει να δεις

17 Αυγούστου 2022
Πολιτισμός

Παναγία Κακαβιώτισσα: η μοναδική εκκλησία χωρίς σκεπή

17 Αυγούστου 2022

Μην χάσεις
Κινηματογράφος

Purple Hearts: η νέα αισιόδοξη ταινία του Netflix που πρέπει να δεις

Κινηματογράφος

6 ταινίες για να γνωρίσεις την ιστορία του φεμινιστικού κινηματογράφου

Κινηματογράφος

Minions 2 και Amants: Νέες ταινίες 18/8

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κινηματογράφος

Purple Hearts: η νέα αισιόδοξη ταινία του Netflix που πρέπει να δεις

Κινηματογράφος

6 ταινίες για να γνωρίσεις την ιστορία του φεμινιστικού κινηματογράφου

Κινηματογράφος

Minions 2 και Amants: Νέες ταινίες 18/8

Κινηματογράφος

The Black Phone: Το νέο Sinister;;

Κινηματογράφος

The Lives of Others: Τροφή για σκέψη

Κινηματογράφος

SAS και Μπαραβέντο: Νέες ταινίες 11/8

Κινηματογράφος

Το Tέλειο Aφεντικό: Υπάρχει και τον ενσαρκώνει ο Javier Bardem

Κινηματογράφος

«Long Weekend»: Ένα πρωτότυπο ψυχολογικό θρίλερ «εκδίκησης»

MAXMAG | Πολιτισμός, Τέχνες, Διασκέδαση, Ομορφιά MAXMAG | Πολιτισμός, Τέχνες, Διασκέδαση, Ομορφιά

MAX MAGAZINE

Σχετικά με εμάς
Newsletter
Πολιτική Απορρήτου

Έλα κοντά μας

Γίνε αρθρογράφος
Γίνε αρχισυντάκτης
Egrapses
Επικοινωνία
Δελτία Τύπου

ΑΝΕΒΗΚΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ

Περιβάλλον

Ωφέλιμα έντομα και βιολογική καταπολέμηση εχθρών των καλλιεργειών

Προτάσεις Σειρών

Ως πότε θα είναι υποτιμημένο το “Gotham”;

Αψυχολόγητα

Ωριμάζω και αλλάζω

Βιβλίο

Ώρες των Άστρων, ένα καλλιτέχνημα σπάνιας ποιητικής σκέψης

MAX Κατηγορίες

Πολιτισμός
Αφιερώματα
Βιβλίο
Κινηματογράφος
Θέατρο
Τηλεόραση
Ταξίδια
City Guide
Άγνωστη Ελλάδα
Γαστρονομία
Σώμα κ Υγεία
COPYRIGHT © 2018 - 2022 / ΒΥ MAXMAG ALL RIGHTS RESERVED