Remakes: Σινεματική Tεμπελιά ή Ευκαιρία Αναγέννησης

Το τελευταίο διάστημα, δεν βιώνετε ένα ντεζαβού, κάθε φορά που πάτε σινεμά; Δεν νιώθετε σαν να έχετε ξαναδεί όλες τις ταινίες που παίζονται; Η κινηματογραφική ρουτινίλα και η επαναληπτικότητα που νιώθετε δεν είναι αδικαιολόγητη, αγαπητοί αναγνώστες. Οι μισές ταινίες που βγαίνουν είναι remakes και τα προσεχώς είναι για πολλούς απελπιστικά. Ωστόσο, δεν είναι σωστό να κρίνουμε ένα βιβλίο από το εξώφυλλο του. Γι’ αυτό, σκοπός αυτού του άρθρου είναι η ανάλυση των πιο γνωστών remake και η ανάδειξη αυτών που αξίζουν μια ευκαιρία. Το κείμενο περιέχει spoilers. Καλή ανάγνωση.

1) Little Women (2019)

Η ταινία Little Women του 1949, παραμένει μια από τις καλύτερες κινηματογραφικές εκδοχές, του ομώνυμου μυθιστορήματος της Λουίζα Μέι Άλκοτ. Το 2019, η σκηνοθέτης Greta Gerwig, δίνει στο κοινό, την δική της εκδοχή για τις Μικρές Κυρίες, δημιουργώντας μία ταινία που εύκολα ανταγωνίζεται τον προκάτοχο της. Το remake του 2019 δε διαφέρει ιδιαίτερα από τις προηγούμενες εκδοχές της ταινίας όσον αφορά την πλοκή. Η κύρια διαφορά έγκειται στην προβολή της μικρότερης αδερφής Amy, από ένα κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο, σε μία παρεξηγημένη προσωπικότητα, που αναγκάζεται να ζει κάτω από την σκιά των μεγαλύτερων αδερφών της. Αυτή η φαινομενικά μικρή αλλαγή δίνει μεγαλύτερο βάθος στους χαρακτήρες, κάνοντας αυτό το remake άξιο της προσοχής σας.

2) Lion King (2019)

Τα περισσότερα κλασικά καρτούν της Disney έχουν πλέον ένα ρεαλιστικό remake, που κρατάνε την μαγεία ζωντανή στις καρδιές των νοσταλγικών Millenials , και προσφέρουν δισεκατομμύρια δολάρια σε κέρδος στον αξιολάτρευτο Mickey Mouse. Αν και τις περισσότερες φορές, τα  remake αυτά προσθέτουν πρωτότυπες “πινελιές” στις λατρεμένες αυτές ιστορίες και κοσμούνται από  υπερεξεληγμένα CGI, συχνά βρίσκονται στον πάτο τον Box Office για ποικίλους λόγους. Ένα τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί το remake της ταινίας Lion King. Αν και το cartoon αυτό είναι το πιο γνωστό και αγαπητό σε όλο το κόσμο, το ρεαλιστικό remake του δεν είχε την ίδια ανταπόκριση από το κοινό. Ίσως να έφταιγε το γεγονός ότι η ταινία ήταν, σκηνή προς σκηνή, ίδια με την αυθεντική του 1994 χωρίς να προσθέτει κάτι καινούριο. Ίσως να έφταιγε το άψυχο CGI βλέμμα του Mufasa. Όποια και να ήταν η αιτία της αποτυχίας του Lion King (2019), το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έκανε την Disney να πεινάσει. Απλά δείτε το αυθεντικό.

3) Carrie (2013)

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το χειρότερο remake της λίστας είναι το Carrie του 2013. Από το κακό CGI που υποβαθμίζει την γενικότερη εικόνα της ταινίας, στην μέτρια υποκριτική των ηθοποιών, το Carrie αποτελεί μία αποτυχημένη προσπάθεια αντιγραφής του αυθεντικού αριστουργήματος του Brian De Palma. Από την ταινία απουσιάζει, επίσης, η πρωτοτυπία όσον αφορά το σενάριο και την σκηνοθεσία, καθώς ακολουθεί scene to scene την πρωτότυπη του ’70. Μην μπείτε στον κόπο να την δείτε.

4) Psycho (1998)

Το remake του Psycho έκανε πρώτο τα λάθη που δεν θα έπρεπε να είχαν γίνει στο Carrie του ’13. Η ανάγκη του σκηνοθέτη να αντιγράψει με ακρίβεια την πιο σημαντική ταινία του Alfred Hitchcock, με σκοπό να μην προσβάλει το έργο του, έκανε την ταινία παντελώς αχρείαστη. Αν και η ίδια η ταινία δεν ήταν τόσο κακή, το γεγονός ότι παρουσίαζε αυτό το κλασικό (και iconic) έργο με μηδενική δόση πρωτοτυπίας και δημιουργικότητας, ήταν  αυτό που προκάλεσε την δυσαρέσκεια του κοινού. Για ακόμη μια φορά, απλά δείτε το πρωτότυπο.

5) All Quiet on the Western Front (2022)

Επειδή δεν θέλω να τελειώσω αυτή τη λίστα με αρνητικό τόνο, πάρτε και ένα καινούργιο remake-διαμαντάκι. Η αριστουργηματική ταινία “Ουδέν νεότερο από το Δυτικό Μέτωπο”, αποτελεί την κλασικότερη αντιπολεμική ταινία του Παγκόσμιου Κινηματογράφου. Πριν λίγες μέρες το remake αυτού του έργου -σε γερμανική παραγωγή- έγινε διαθέσιμο στην πλατφόρμα του Netflix αφήνοντας το κοινό καθηλωμένο. Εκατό χρόνια μετά την κυκλοφορία του ομώνυμου βιβλίου του Erich Maria Remarque, η ιστορία του Paul Baumer και των φίλων του, που γίνονται εθελοντές στον στρατό, στο όνομα του ηρωισμού και του πατριωτισμού, αλλά γνωρίζουν το πραγματικό πρόσωπο του πολέμου στο πεδίο της μάχης, αποτελεί μία ωδή στην ματαιότητα και φρίκη του πολέμου, ενώ παραμένει πιο επίκαιρη από ποτέ. Αυτό που κάνει το remake να ξεχωρίζει από την πρωτότυπη ταινία, είναι ο συνδυασμός ορισμένων  χαρακτηριστικών που θαυμάστηκαν από το κοινό, στις σημαντικότερες αντιπολεμικές ταινίες του σύγχρονου κινηματογράφου. Οι σκηνές μαχών που θυμίζουν Saving Private Ryan, οι μονοκόμματες σεκάνς σε χαρακώματα όπως στο 1917 και η παρουσίαση προσωπικών στιγμών μεταξύ των στρατιωτών σαν το Αποκάλυψη Τώρα, αποτελούν μερικούς από τους παράγοντες που κάνουν την ταινία τόσο επιβλητική, φρέσκια και συγκινητική. Δαγκωτό recommend.