Και ναι! Ήρθε -επιτέλους- η στιγμή που όλοι, ή σχεδόν όλοι, περιμέναμε. Αυτήν την εβδομάδα το θέμα μας έχει να κάνει με τον έναν, τον μοναδικό, τον ασύγκριτο, τον, τον, τον…και πάει λέγοντας, Ben Affleck! Έναν αστέρα του hollywood ο οποίος , πέραν από τις υποκριτικές του ικανότητες, μας έχει μαγέψει και με τις απόπειρές του σε επίπεδο σκηνοθεσίας, απόπειρες που κάθε άλλο παρά αποτυχημένες μπορούν να χαρακτηριστούν. Και επειδή, όπως λέει και ο σοφός λαός μας «το γοργόν και χάριν έχει», τι λέτε, πάμε να δούμε σε πόσες και ποιες σκηνοθετικές καρέκλες κάθισε αυτός ο δημιουργός; Αχ, να’ μουν και εγώ από μια μεριά… Να τον καμάρωνα, βεβαίως βεβαίως!
Gone Baby Gone-Xωρίς Ίχνη (2007)
Εν έτει 2007, ο Βen Affleck κάνει αυτό, που πολύ εύστοχα θα χαρακτηρίζαμε ως σκηνοθετικό «come back», αφού για διάστημα μεγαλύτερο από μία δεκαετία δεν είχε επιχειρήσει να αναλάβει τα ηνία κάποιας σκηνοθεσίας. Δε θα μπορούσε η επιστροφή του να είναι δυναμικότερη από αυτήν που σημείωσε με το «χωρίς ίχνη», μία δραματική ή αλλιώς αστυνομική ταινία για την οποία απέσπασε εξαιρετικές κριτικές. Η υπόθεση έχει να κάνει με τη μυστηριώδη εξαφάνιση ενός κοριτσιού, μόλις τεσσάρων ετών, και την οικογένεια αυτού να παραδίδει τη σκυτάλη της έρευνας σε επαγγελματίες, ντετέκτιβ. Τα πράγματα, βεβαία, εξελίσσονται διαφορετικά από τα προβλεπόμενα και εκεί, συνίσταται όλο το ενδιαφέρον. Να σημειωθεί ότι ο Affleck συνέβαλε και στο ίδιο το σενάριο. H σκηνοθεσία του, όμως, δίνει αυτό το σκοτεινό -αμφίσημο στίγμα, που όλοι μας προσδοκούσαμε, και καθιστά την ταινία αυτή ένα πολύ αξιόλογο και μοντέρνο φίλμ νουάρ. Μπράβο, Ben!
The town (2012)
Μόλις πέντε χρόνια μετά, ο Affleck συνεχίζει δυναμικά τα σκηνοθετικά του εγχειρήματα με το «Τhe town», ένα thriller αυτή τη φορά. Η ιστορία μας εδώ, αφορά μία, κατά τα άλλα, συμμορία η οποία φέρει σε πέρας το στόχος της, τη ληστεία, δηλαδή, μίας τράπεζας στη Βοστόνη. Όχι, αναίμακτα, αφού κρατούν όμηρο μία εργαζόμενη και ενώ την ελευθερώνουν, ο ένας από τους δράστες την πλησιάζει εκ νέου με σκοπό την απόσπαση πληροφοριών για το συμβάν, παρά το γεγονός ότι την έχει, κιόλας, ερωτευτεί. Τι γίνεται, όμως, με την αστυνομία που καραδοκεί και είναι σε ετοιμότητα να καταστείλει τις επόμενές τους ενέργειες; Α, δε σας λέω! Παρότι, η ιστορία εξελίσσεται χωρίς πολλά πολλά αναπάντεχα, οι ενεργείς χαρακτήρες με ζωντάνια, οι έντονα δομημένες σκηνές δράσεις και ο τρόπος που από κοινού εναρμονίζονται, είναι υπαίτιες των συγχαρητηρίων που αξίζουν στον Affleck! Φτου σου, παλικάρι μου!
Argo- Επιχείρηση: Argo (2012)
Η…επιχείρηση που αναδείχθηκε ως η καλύτερη της χρονιάς εκείνης, αφού απέσπασε το Oscar καλύτερης ταινίας και χάρισε στον ίδιο τον Ben Affleck μία ολόκληρη χρυσή σφαίρα, αυτή για τον καλύτερο σκηνοθέτη. Πρόκειται για μία ταινία περιπέτειας, με έντονο το στοιχείο της αγωνίας, εμπλουτισμένη και με αληθινά γεγονότα. Υπάρχει μία διχογνωμία ως προς το αν η ταινία αυτή αποτελεί έναν ύμνο στο αμερικανικό μεγαλείο και ιδεώδες, με τους μεν να υποστηρίζουν τη θέση αυτή ακράδαντα και άλλους, να προβαίνουν στην άρση της. Χρονικά, βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 με τους επαναστατημένους Ιρανούς να τελούν υπό κατάληξη την αμερικανική πρεσβεία και κάποιους από τους υπαλλήλους να διαφεύγουν στον Καναδό πρέσβη. Το ενδιαφέρον βρίσκεται ακριβώς στην εμπλοκή της CIA από τη μία, και του Ηollywood από την άλλη. Σε τι συνίσταται; Ε, όλα θα τα πούμε; Ο Ben Affleck μέσω της θαυμάσιας σκηνοθεσίας του έδωσε σε όλους εμάς μία ταινία τόσο ανεκτίμητη, σαν ένα διαμάντι, μεταφέροντάς μας κατά το μέγιστο στην αναφερόμενη εποχή, βάζοντάς μας κυριολεκτικά στο πετσί του ρόλου και όλα αυτά χωρίς ιδιαίτερα εφέ και κραδασμούς. Απλώς, εγκεφαλικά! Εξαιρετική, από κάθε άποψη, δε νομίζετε;
Live the night- Ο νόμος της νύχτας (2017)
H ταινία «ο νόμος της νύχτας» έχει κάτι λιγότερο από μία εβδομάδα που προβάλλεται στη χώρα μας και ήδη, έχει καταστεί αντικείμενο πολλών συζητήσεων από κοινό, κριτικούς, σινεφίλ και σχολιαστές. O Ben Affleck μας μεταφέρει σε μία άλλη εποχή, αυτή της δεκαετίας του 1920, τότε που στη Βοστόνη της ποτοαπαγόρευσης κυριαρχούν γκάνγκστερ, δίκτυο παράνομων μπαρ και κυκλώματα από διεφθαρμένους αστυνομικούς. Εκεί, αν και γόνος αστυνόμου και φαινομενικά έντιμος πολίτης, o Joe Coughlin επιλέγει να ζήσει μία ζωή που δε συνάδει με την καταγωγή και οικογένειά του. Μπορεί να απολαμβάνει τις ανέσεις και τα κέρδη της παράνομης ζωής, εντούτοις αυτή ακριβώς η ζωή κρύβει μία σκοτεινή πλευρά που δε θα θέλει σε καμία περίπτωση να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι. Αλλά, το τίμημα επέρχεται! Μία πολλά υποσχόμενη ταινία από τον δικό μας Ben, τον σκηνοθέτη που τα τελευταία χρόνια τείνει να μας εντυπωσιάζει. Αποπνέει ένα νοσταλγικό αίσθημα, κάτι από τα παλιά, ανακαλώντας στη μνήμη μας παρόμοιου τύπου ταινίες του παρελθόντος! Ο χρόνος και η πορεία της ταινίας, βέβαια, έχουν τον πρώτο και τελευταίο λόγο. Για να δούμε…!
Ήρθε, αγαπημένοι μου, και πάλι η λυπηρή εκείνη στιγμή που σας κουνώ το μαντήλι -επί του παρόντος- και δίνουμε ραντεβού για την ερχόμενη εβδομάδα. Και αφού χαιρετηθήκαμε καλά καλά, γρήγορα, πάρτε popcorn, ναι και καραμελωμένα, αναψυκτικό και ό,τι άλλο τραβάει η ψυχούλα σας, διαλέξτε όποια και όσες ταινίες θέλετε και…καλή σας διασκέδαση!
