To «One Cut of the Dead» είναι άλλη μια από τις ταινίες-φαινόμενα που ξεκίνησαν με αρχικό budget χιλιάρικων και κατέληξαν με κέρδη εκατομμυρίων. Ένας ερασιτέχνης σκηνοθέτης και ένας συνδυασμός από άσημους ηθοποιούς, καταφέρνουν να κερδίσουν πολυάριθμες υποψηφιότητες κινηματογραφικών βραβείων, αναγνωρισιμότητα και αξιοσημείωτους επαίνους από κοινό και κριτικούς. Τι πραγματικά κάνει όμως ένα έργο τέτοιου είδους τόσο ξεχωριστό;
One Cut of the Dead
Μια κινηματογραφική παραγωγή πρόκειται να πάρει μια επικίνδυνη και αιματηρή τροπή μέσα σε μόνο λίγα λεπτά. Οι πρωταγωνιστές με σκοπό να βελτιώσουν τις υποκριτικές τους ικανότητες σε μικρό χρονικό διάστημα για τις ανάγκες της ταινίας και του απαιτητικού (στα όρια του περίεργου) σκηνοθέτη, παίρνουν το διάλειμμά τους μαζί με το συνεργείο, ώστε να συνεχίσουν αργότερα με καθαρότερο μυαλό. Σύντομα πληροφορούνται για μια κατάρα που καραδοκεί στον χώρο των γυρισμάτων, την οποία «ανέστησε» ο σκηνοθέτης με στόχο ένα πιο αληθινό και γνήσιο αποτέλεσμα. Σταδιακά καθένας από το cast και το crew της παραγωγής, μετατρέπεται σε ζόμπι και εξαπλώνει τον ιό με ένα μόνο δάγκωμα. Μέσα σε ένα μονοπλάνο διάρκειας -περίπου- μισής ώρας, διαδραματίζεται ένα άγριο κυνηγητό των ζωντανών νεκρών, με τον τελευταίο -πλέον- ζωντανό «ζωντανό» που θα καταφέρει να γλιτώσει.
Φαινομενικά, φαντάζει ιδιαιτέρως συναρπαστικό και αγωνιώδες, κάτι που δεν απέχει εντελώς από την πραγματικότητα. Η πρωτοτυπία του περισσότερο ως προς την κατασκευή παρά ως προς την σεναριακή του δομή και πλοκή (η οποία δεν έχει τίποτα παραπάνω να δώσει από μια κοινότοπη ιστορία με ζόμπι), είναι εξαιρετικά αξιόλογη και διασκεδαστική. Μια gore περιπέτεια, γεμάτη σασπένς σε μια ονειρεμένη -για έναν σκηνοθέτη τρόμου- τοποθεσία, σίγουρα δεν είναι στοιχεία μιας αποτυχίας. Αλλά ίσως ούτε και μιας τεράστιας επιτυχίας. Παρά την αναντίρρητη αγωνία που επικρατεί και το πρωταρχικό ενδιαφέρον από τον θεατή, το οποίο έχει κερδίσει δικαίως η ταινία, κάτι μοιάζει να λείπει από το εγχείρημα. Κυριαρχεί μια αίσθηση επαναληπτικότητας, μια πλήξη και τελικά μια απογοήτευση ως προς το τι περίμενε το κοινό από την πρώτη εντύπωση και τελικά τι πήρε.
One Cut of One Cut of the Dead
Από την στιγμή που πέφτουν οι τίτλοι τέλους στα πρώτα λεπτά, ενώ απομένουν περίπου άλλα τόσα για την ολοκλήρωση της ταινίας, μοιάζει σαν κάτι να μην πάει καλά. Από εδώ και ύστερα ξεκινάει μια καινούργια ταινία με διαφορετική εικόνα, άλλη αύρα και άλλο είδος, με τίτλο: «One Cut of the Dead: Backstage». Ένας σκηνοθέτης επιλέγεται για ένα απαιτητικό και δύσκολο project, που πρέπει να τελειοποιηθεί μέσα σε ένα σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, σύμφωνα με τις ανάγκες του. Πρόκειται για μια ταινία ζόμπι που θα προβληθεί σε live μετάδοση στην τηλεόραση, γυρισμένη σε μονοπλάνο και συνεπώς με κανένα περιθώριο λάθους από κανέναν. Ένας μαέστρος (εν προκειμένω ο σκηνοθέτης), καλείται να οργανώσει μια χαοτική ορχήστρα, με περιορισμένο χρόνο και χρήματα στην διάθεσή του.
Το πρώτο μέρος της ταινίας, μοιάζει μια εύκολη -no budget- υπόθεση η οποία μάλιστα περιέχει και ορισμένες ανεξήγητες ατέλειες για εκείνους που «στέκονται» στην λεπτομέρεια. Με την έναρξη του δεύτερου μέρους της ταινίας, τα κενά της πλοκής ξεδιαλύνονται και το έργο ξεκινάει να αποτελεί ξαφνικά απίστευτο ενδιαφέρον, πολύ παραπάνω από ότι πριν. Μια μέτρια προς καλή ταινία δράσης με ζόμπι και μπόλικη αιματοχυσία, καταλήγει σε μια έξυπνη κωμωδία τρόμου ατέρμονου σασπένς, προκαλώντας το συναίσθημα του φόβου κυρίως η υπερπροσπάθεια του σκηνοθέτη να θέσει όρους και πρόγραμμα σε μια αχανή χάβρα και να φέρει εις πέρας ένα σχεδόν ακατόρθωτο έργο υπό ατελείωτη πίεση. Ακολουθεί μια ξεκαρδιστική επεξήγηση αυτών που παρακολουθήσαμε τα προηγούμενα λεπτά, όπου όλο το συνεργείο τρέχει μανιωδώς να εκπληρώσει ένα αψεγάδιαστο μονοπλάνο, παρά τα άπειρα εμπόδια που έρχονται στον δρόμο του κατά την διάρκεια των γυρισμάτων.
Αγωνιώδες, ξεκαρδιστικό και με τον τρόπο του ιδιαίτερα συγκινητικό. Αρκεί απλώς να μην κάνει κανείς το λάθος να το κλείσει από την πρώτη μισή ώρα. Το «One Cut of the Dead», δεν αποτελεί απλώς μια ταινία για τους λάτρεις της διαδικασίας της σκηνοθεσίας μιας ταινίας και των backstage της αλλά και για όλους εκείνους που εκτιμούν την ομαδική δουλειά, που αν μη τι άλλο αντιμετωπίζει ποικίλες δυσκολίες, όμως στο τέλος, αφήνει μια αίσθηση ανείπωτης ικανοποίησης και γαλήνης που επιτεύχθηκε ο στόχος για τον οποίο όλοι έβαλαν το λιθαράκι τους. Ίσως άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, όμως σίγουρα… όλοι!
Δείτε το trailer της ταινίας εδώ: