Ο γνωστός σε όλους μας Brendan Fraser συνεργάζεται με τον σκηνοθέτη Darren Aronofsky στην ταινία “Η Φάλαινα”. Η ταινία κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2022 και θα κυκλοφορήσει στη χώρα μας αυτή την Πέμπτη. Αποτέλεσε ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα (Hornaday,2022), καθώς τα θέματα της παχυσαρκίας, της θλίψης και της απόγνωσης πρωταγωνιστούν. Η ταινία είναι ένα ψυχολογικό δράμα (και μελόδραμα), και διαθέτει αρκετά στοιχεία που χρησιμοποιεί ο Darren Aronofsky στις ταινίες του. Βασίζεται στο βιβλίο του Samuel D. Hunter.
Πλοκή
O Brendan Fraser υποδύεται τον Charlie, ένα καθηγητή αγγλικών που πάσχει από παχυσαρκία. Απομονωμένος και παραδομένος στην θλίψη του, ζει μία μοναχική ζωή. Η παχυσαρκία του έχει χαρίσει καρδιακά προβλήματα καθώς και πολλές ανασφάλειες. Ενώ γνωρίζει τα προβλήματά του και κατανοεί την επικινδυνότητά τους, συνεχίζει να τρώει ανεξέλεγκτα (Lemire,2022).
Αν και ζει μόνος του και τον βλέπουμε αρκετά μοναχικό, η γιατρός του είναι και φίλη του. Επιπλέον, βλέπουμε και την κόρη του στο προσκήνιο, με την οποία δεν έχει και την καλύτερη σχέση αλλά προσπαθεί να την διορθώσει. Ο Charlie βιώνει την ζωή δύσκολα, και μας δείχνει χωρίς κανένα φίλτρο τις δυσκολίες και τα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει η παχυσαρκία σε αρκετά υψηλό επίπεδο (Lemire,2022).Καθ΄ όλη την διάρκεια της ταινίας βλέπουμε τον Charlie να παραδίνεται στην παχυσαρκία και να πιστεύει ότι δεν θα αντέξει.
Κριτική
Βλέποντας αυτή την ταινία για πρώτη φορά και ακούγοντας τα θέματα που θίγει, καταλαβαίνουμε ότι είναι μία βαριά ταινία. Η ιστορία ενός ανθρώπου που παλεύει με την παχυσαρκία είναι στο προσκήνιο, καθώς και όλα τα προβλήματα που έρχονται με αυτό, και αυτό δεν μπορεί και δεν γίνεται να είναι κάτι ευχάριστο να βλέπεις. Όσο αναφορά το δραματικό στοιχείο της ταινίας, ο Brendan Fraser καταφέρνει να υποδυθεί τον ρόλο με τεράστια επιτυχία. Είναι αρκετά εκφραστικός και ο θεατής μπορεί εύκολα να συμπονέσει τον πρωταγωνιστή. Το γεγονός ότι η ταινία παίρνει μέρος στο σπίτι του το οποίο είναι σκούρο, μικρό και μελαγχολικό συμβάλει στο όλο νόημα της ταινίας.
Παρόλα αυτά, το δραματικό στοιχείο ξεφεύγει λίγο. Αν και η παχυσαρκία είναι κάτι το οποίο μπορεί να κάνει την ζωή ενός ανθρώπου πολύ δύσκολη, δεν είναι λόγος για τον οποίο πρέπει να λυπόμαστε κάποιον. Ο Darren Aronofsky έχει σκηνοθετήσει την ταινία με τέτοιο τρόπο ώστε να ‘λυπόμαστε’ κάπως τον πρωταγωνιστή και το πρόβλημά του. Επομένως, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι για ακόμα μία φορά μία νόσος χρησιμοποιείται με υπερβολικά δραματικό τρόπο και χειραγωγείται από τον κινηματογράφο. Παραδόξως, ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης έχει καταφέρει να δημιουργήσει εξαιρετικές ταινίες με παρόμοιο χαρακτήρα και να θίξει κοινωνικά θέματα και θέματα υγείας με μεγάλη επιτυχία.
Advertising
Επίλογος
Παρόλο που ο πρωταγωνιστής είναι εξαιρετικός και το θέμα της παχυσαρκίας είναι κάτι το οποίο θα έπρεπε να θίγουμε πιο σωστά, η ταινία είναι αρκετά αμφιλεγόμενη και ως προς τον σκοπό της. Επιπλέον, είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και οδηγεί τον θεατή να επανεξετάσει το θέμα της παχυσαρκίας και το ζήτημα του πως βλέπουμε ένα άνθρωπο που υποφέρει από παχυσαρκία, ως κοινωνικό σύνολο.
Πηγές
Hornaday, A. (2022).‘The Whale’: Brendan Fraser is great, the movie not so much. Ανακτήθηκε από https://www.washingtonpost.com/movies/2022/12/20/the-whale-movie-review/ (τελευταία πρόσβαση 02.01.2023)
Lemire, C. (2022).The Whale. Ανακτήθηκε από https://www.rogerebert.com/reviews/the-whale-movie-review-2022/ (τελευταία πρόσβαση 02.01.2023)
Advertising
