Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις, στις οποίες Έλληνες σκηνοθέτες αναγνωρίστηκαν για την δουλειά τους. Άλλοι παγκοσμίως και άλλοι σε πιο περιορισμένους κύκλους κατάφεραν κάτι πολύ σημαντικό. Επηρέασαν και ενέπνευσαν συνανθρώπους τους, επιτελώντας ουσιαστικά τον σκοπό του καλλιτέχνη. Εδώ θα δούμε μερικούς σπουδαίους κινηματογραφιστές που ξεχώρισαν για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.

Κώστας Γαβράς

Ο Κώστας Γαβράς γεννήθηκε το 1933 στην Αρκαδία και από το 1951 ως σήμερα μένει μόνιμα στην Γαλλία. Είναι γνωστός για τα πολιτικά θέματα που έχουν οι ταινίες του και έχει αναγνωριστεί από κοινό και κριτικούς. Η φιλμογραφία του είναι κυρίως γαλλόφωνη. Έχει βραβευτεί με Όσκαρ καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου το 1982 για την ταινία του «Ο αγνοούμενος». Μια θεματική που τον απασχολεί ιδιαίτερα είναι η συμπεριφορά ασυμβίβαστων ατόμων απέναντι σε δικτατορικά καθεστώτα. Οι πιο σημαντικές δουλειές του είναι οι: «Ζ», «Αμήν» και «Το Μουσικό Κουτί».

Θόδωρος Αγγελόπουλος

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος (1935-2012), είναι γνωστός εκτός του έργου του για το ιδιαίτερο κινηματογραφικό του στυλ. Πολλοί μεγάλοι σκηνοθέτες όπως ο Εμίρ Κουστουρίτσα, ο Ακίρα Κουροσάβα και ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν έχουν αναγνωρίσει το καλλιτεχνικό του μεγαλείο. Έχει βραβευτεί με το Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών. Κύρια χαρακτηριστικά της δουλειάς του είναι τα αργά πλάνα, τα γκρίζα τοπία της υπαίθρου, η απουσία πολλών διαλόγων, αλλά παράλληλα η παρουσία μεγάλων σε διάρκεια μονολόγων. Το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης απονέμει από το 2012 και μετά το βραβείο «Θόδωρος Αγγελόπουλος» προς τιμήν του. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους Έλληνες και ξένους ηθοποιούς όπως ο Μάνος Κατράκης και ο Χάρβεϊ Καϊτέλ. Χαρακτηριστικό δείγμα της δουλειάς του αποτελούν οι ταινίες: «Ταξίδι στα Κύθηρα», «Το βλέμμα του Οδυσσέα» και «Μια αιωνιότητα και μια μέρα».

Σταύρος Τσιώλης

Ο Σταύρος Τσιώλης γεννήθηκε το 1937 και στην αρχή της καριέρας του δούλευε για την Φίνος Φιλμ. Στην συνέχεια στράφηκε στον ανεξάρτητο κινηματογράφο και δημιούργησε ταινίες ορόσημα του σύγχρονου Ελληνικού σινεμά. Έχει τιμηθεί από το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Οι ταινίες του ισορροπούν ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, έχοντας μοναδικό μαύρο χιούμορ. Οι πρωταγωνιστές του είναι συνήθως καθημερινοί άνθρωποι με κωμικοτραγικά στοιχεία και φαινομενικά χαζά προβλήματα. Η πιο γνωστή του ταινία είναι το «Ας περιμένουν οι γυναίκες!», μια ταινία γροθιά στο κοινωνικοπολιτικό σύστημα της Ελλάδας. Άλλες δουλειές του είναι οι: «Έρωτας στη Χουρμαδιά», «Παρακαλώ γυναίκες μην κλαίτε» και «Γυναίκες που περάσατε από εδώ».

Παντελής Βούλγαρης

Ο Παντελής Βούλγαρης γεννήθηκε το 1940 και θεωρείται δίκαια ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες σκηνοθέτες. Οι ταινίες του έχουν βραβευτεί σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ, όπως αυτά του Βερολίνου και της Βενετίας. Παράλληλα συμμετέχει σχεδόν ανελλιπώς στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Οι ταινίες του θίγουν σοβαρά κοινωνικά προβλήματα της Ελληνικής πραγματικότητας, έχοντας παράλληλα πολιτικό υπόβαθρο. Ανάμεσα στα αριστουργήματα του καλλιτέχνη ξεχωρίζουν τα πρώιμα «Το προξενιό της Άννας», «Πέτρινα χρόνια» και «Η φανέλα με το 9». Εξίσου σπουδαία είναι και η μεταγενέστερη δουλεία του με ταινίες όπως οι «Νύφες», «Ψυχή Βαθιά», να έχουν μείνει ανεξίτηλες στην μνήμη όλων.

Ρένος Χαραλαμπίδης

Αν και έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό ως ηθοποιός, πρόκειται για έναν ιδιαίτερο κινηματογραφιστή. Έχει σκηνοθετήσει μόλις 4 ταινίες μεγάλου μήκους: «No Budget Story», «Φτηνά τσιγάρα», «Η Καρδιά του Κτήνους» και «Τέσσερα Μαύρα Κουστούμια». Το σπουδαίο κατόρθωμα των ταινιών του είναι η αναγνώρισή τους από το κοινό αρκετά χρόνια μετά την παραγωγή τους. Το κινηματογραφικό σύμπαν του καλλιτέχνη περιλαμβάνει ανθρώπους που έχουν χάσει τον προορισμό τους και παλεύουν απέναντι στα απωθημένα τους. Όλα αυτά συμβαίνουν σ’ ένα άκρως ποιητικό και ρομαντικό φόντο.

Γιώργος Λάνθιμος

Δεν θα μπορούσε να μην βρίσκεται σ’ αυτό το αφιέρωμα ένας από τους πιο πολυσυζητημένους καλλιτέχνες παγκοσμίως αυτή την στιγμή. Ο Έλληνας δημιουργός, ξεκίνησε την καριέρα του στον χώρο της διαφήμισης και των βιντεοκλίπ. Δεν θα μπορούσε να μείνει για πάντα εκεί όμως. Παρά τις δυσκολίες της Ελληνικής πραγματικότητας δημιούργησε τις πρώτες του 3 ταινίες («Κινέττα», «Κυνόδοντας», «Άλπεις»), εντός των συνόρων. Στην συνέχεια ακολούθησαν, «Ο αστακός», «Ο θάνατος του ιερού ελαφιού» και η τελευταία χρονικά «Ευνοούμενη». Έχοντας πάρει τα περισσότερα μεγάλα βραβεία, οι ταινίες του προβάλλονται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Με τα πιο δύσκολα χρόνια να αποτελούν παρελθόν, ανήκει ήδη στους σπουδαιότερους Έλληνες σκηνοθέτες και ατενίζει το μέλλον.