To Barton Fink είναι ταινία του 1991 σε σκηνοθεσία Joel Coen, σε σενάριο του ίδιου και του μικρότερου αδερφού του. Είναι σίγουρα μία πολύ δύσκολη ταινία και έχει έλλειψη σαφήνειας. Βέβαια, για αυτόν το λόγο κέρδισε τις εντυπώσεις στο Φεστιβάλ των Κανών και αγαπήθηκε από το κοινό. Επίσης, ήταν η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους που κέρδισε τα βραβεία στις τρεις μεγάλες κατηγορίες: Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Α΄Ανδρικού Ρόλου.
Υπόθεση
1941, Νέα Υόρκη. Ο συγγραφέας Barton Fink έχει αποκτήσει την επιθυμητή αναγνώριση που αναζητούσε. To επόμενο βήμα που θέλει να κάνει στην καριέρα του, είναι να γίνει κινηματογραφικός σεναριογράφος. Τα χρήματα είναι προφανώς πολύ περισσότερα αλλά οι απαιτήσεις δυσκολότερες. Με τον μοναδικό και έμπιστο φίλο του κριτικό Τεχνών έπειτα από σοβαρή συζήτηση, θα ταξιδέψει τελικά για την όμορφη πόλη του Λος Άντζελες. Στην συνέχεια θα βρει διαμονή σε ένα επιβλητικό αλλά ξεπεσμένο ξενοδοχείο, το οποίο ονομάζεται Hotel Earle και είναι αρκετά κλειστοφοβικό.
Στο ξενοδοχείο λοιπόν θα συναντηθεί με έναν ιδιοκτήτη της Capitol Pictures, αρκετά φαφλατά, για να μιλήσουν για δουλειά. Ο Barton Fink θα ασχοληθεί τελικά με ένα έργο “β κατηγορίας”, που έχει σχέση με έναν παλαιστή και την ζωή του. Δυστυχώς, μετά από μερικά γεγονότα που θα συμβούν θα χάσει την έμπνευση του, οπότε θα ζητήσει βοήθεια από έναν αλκοολικό σεναριογράφο. Mία εικόνα μιας δροσερής κοπέλας στην παραλία που υπάρχει στον τοίχο του, είναι η μόνη παρηγοριά αυτές τις δύσκολες ώρες. Ξαφνικά, ύστερα από ένα “ατύχημα” θα βρει την έμπνευση που χρειάζεται.
Kριτική
Advertising
Οι ερμηνείες στο Barton Fink είναι υποδειγματικές. Όλο το επιτελείο της ταινίας υποστηρίζει έντονα τους συναισθηματικούς κόσμους. Ακόμα, παρατηρούμε έναν έντονο δυναμισμό μεταξύ τους που συνυπάρχει αρμονικά. Ειδικότερα, οι John Turturro και John Goodman δίνουν ένα ρεσιτάλ υποκριτικής. Ο John Turturro μας δείχνει με ιδιαίτερη επιτυχία πως ένας απλός και συνηθισμένος άνθρωπος, τρέμει μπροστά στην ιδέα της μεταμόρφωσης σε κάτι άλλο. Τέλος, ο τρίτος της παρέας, Michael Lerner, κέρδισε με το σπαθί του μία υποψηφιότητα για Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου.
H διαφορά μεταξύ υπαρκτού και φαντασίας, παρουσιάζεται άψογα από τα αδέρφια Coen. Στο Barton Fink κάθε λεπτομέρεια της ταινίας είναι σωστά επεξεργασμένη, με το αποτελέσμα να είναι πραγματικά ονειρικό. Το μοντάζ ακολουθεί πιστά την οδό του πολύ καλογραμμένου σεναρίου. Η φωτογραφία είναι αρκετά αισθητική και η μουσική επένδυση έχει την απαραίτητη λακωνικότητα μιας κινηματοραφικής ακρόασης. Τέλος, οι θεατές πρέπει να δώσουν βάση στην στιχομυθία των πρωταγωνιστών, που είναι προσαρμοσμένες στα μέτρα του κάθε χαρακτήρα.
Αξίζει να την δω;
To Barton Fink θα το δουν άνετα αυτοί που προτιμάνε τις δύσκολες ταινίες. Όμως, το ίδιο ισχύει και για αυτούς που αντιπαθούν τις ταινίες που υστερούν σε σαφήνεια. Με άλλα λόγια, ο λιτός τρόπος ανάπτυξης και το έξυπνο χιούμορ προσπερνάει τις σκηνές, που έχουν κρυφούς συμβολισμούς και χρειάζονται βαθυστόχαστες αναλύσεις. Η ταινία επίσης παρέδωσε ένα μήνυμα για το αδήφαγο τέρας της βιομηχανίας του Hollywood και της μηχανικής ένταξης σε ένα περιοριστικό σύστημα ονειροπόλων καλλιτεχνών..
Δείτε το τρέιλερ:
Advertising
