10 σάουντρακ ταινιών τρόμου που αξίζει να έχεις στη συλλογή σου

Οι ταινίες τρόμου που μας έχουν κρατήσει ξύπνιους το βράδυ και έχουμε δει με την παρέα μας, τρώγοντας ποπ κορν καθηλωμένοι μπροστά στην οθόνη, έχουν όλες ένα κοινό χαρακτηριστικό: μια μουσική υπόκρουση που, όσο και αν προσπαθήσαμε, στάθηκε αδύνατο να τη βγάλουμε οριστικά από το μυαλό μας. Από την «Ψυχώ» (1960) του Χίτσκοκ, μέχρι τη «Νύχτα με τις Μάσκες» (1978) του Τζον Κάρπεντερ, τα σάουντρακ των ταινιών του είδους έχουν χαραχτεί στη συλλογική μας μνήμη και μερικές φορές η φήμη τους ξεπερνάει αυτή των ίδιων των ταινιών για τις οποίες φτιάχτηκαν. Αυτά είναι τα 10 σάουντρακ ταινιών τρόμου που αξίζει να έχει κανείς στη συλλογή του, ανεξάρτητα από το αν έχει δει τις ταινίες από τις οποίες προέρχονται:

Bernard Herrmann – Psycho (1960)

σάουντρακ
Πηγή εικόνας: www.discogs.com

Ο Μπέρναρντ Χέρμαν είναι ένας από τους συνθέτες που καθόρησαν τη μουσική αισθητική των ταινιών του Χόλυγουντ. Με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο Χέρμαν έχει συνεργαστεί σε πάνω από δέκα πρότζεκτ, με το σάουντρακ από την «Ψυχώ» να αποτελεί ίσως το διασημότερο. Ο Χίτσκοκ είχε συλλάβει τη σκηνή όπου η Τζάνετ Λι δολοφονείται στο ντους χωρίς μουσική υπόκρουση. Ο Χέρμαν συνέθεσε το πασίγνωστο θέμα με τα «ουρλιαχτά» των βιολιών κρυφά από το σκηνοθέτη και ύστερα επέμεινε στο να το χρησιμοποιήσουν. Εκτός από το θέμα για τη σκηνή στο ντους, πολλοί θυμούνται και το θέμα των τίτλων αρχής της ταινίας, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί σε αμέτρητες παρωδίες και αναφορές στην ταινία.

Advertisements
Ad 14

Quincy Jones – In Cold Blood (1967)

σάουντρακ
Πηγή εικόνας: www.underscores.fr

Η μεταφορά του βιβλίου του Τρούμαν Καπότε, «Εν Ψυχρώ» (1965), σε ταινία από το σκηνοθέτη Ρίτσαρντ Μπρουκς είναι περίπου όσο ανατριχιαστική όσο και η ιστορία στην οποία βασίζεται. Ο Μπρουκς γύρισε την ταινία για τη δολοφονία της οικογένειας Κλάτερ στο αγροτικό Κάνσας, μέσα στο ίδιο το σπίτι των Κλάτερ και ο Καπότε, ο οποίος πήρε εκτενείς συνεντεύξεις από τους δολοφόνους, πριν αυτοί εκτελεστούν από την πολιτεία, λειτούργησε σαν κάτι παραπάνω από απλός σεναριογράφος. Η χαλαρή τζαζ μουσική υπόκρουση του Κουίνσι Τζόουνς αντιπαρατίθεται με το βίαιο περιεχόμενο της ιστορίας, σε τέτοιο βαθμό που ο Καπότε ήθελε αρχικά να τον απομακρύνει από το πρότζεκτ. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα αριστούργημα και θεωρείται ένας από τους λιγότερο αναγνωρισμένους δίσκους του συνθέτη.

Διαβάστε επίσης  Χρίστος Μοδέστου: "Έλα μαζί μου"

Ennio Morricone – The Bird with the Crystal Plumage (1970)

σάουντρακ
Πηγή εικόνας: www.discogs.com

Ο Ένιο Μορικόνε είναι διάσημος για τα αμέτρητα σάουντρακ ταινιών western που έχει συνθέσει κατά τη διάρκεια της πολύχρονης καριέρας του. Η δουλειά του επάνω στα σάουντρακ ταινιών τρόμου μπορεί να είναι λιγότερο γνωστή, όμως αυτό δεν σημαίνει πως μερικά από αυτά δεν αποτελούν μικρά διαμάντια. Η συνεργασία του με τον Ντάριο Αρτζέντο στην πρώτη ταινία του σκηνοθέτη είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις. Το μουσικό θέμα των τίτλων αρχής, όπου ο δολοφόνος παρακολουθεί ένα από τα μέλλοντα θύματά του, δεν ορίζει μόνο την ατμόσφαιρα της ταινίας. Μας ψυχογραφεί επίσης το διαταραγμένο εσωτερικό κόσμο του δράστη και κάνει αυτή την απλή ταινία giallo μια από τις πιο χαρακτηριστικές ενός νέου είδους ταινιών τρόμου, όπου η ιστορία του δολοφόνου παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τις ειδεχθείς πράξεις του.

Various Artists – The Exorcist (1973)

σάουντρακ
Πηγή εικόνας: www.amazon.com

Το θέμα των τίτλων αρχής του «Εξορκιστή» του Γουίλιαμ Φρίντκιν είναι παρμένο από το δίσκο «Tubular Bells» (1973) του Mike Oldfield. Ενώ λοιπόν το σάουντρακ δεν είναι φτιαγμένο ειδικά για την ταινία, είτε λόγω της θεματολογίας και των δύο, είτε λόγο του πνεύματος της εποχής, η μουσική του Oldfield έχει συνδεθεί άρρηκτα με τον «Εξορκιστή». Με θέμα το δαιμονισμό της μικρής Ρίγκαν (Λίντα Μπλερ), η ταινία εξερευνεί θέματα πίστης και τη διαφοροποίηση μεταξύ καλού και κακού. Εκτός από το κεντρικό μουσικό θέμα του Oldfield, το σάουντρακ συμπεριλαμβάνει και μουσική του Κριστόφ Πεντερέτσκι και του Λέναρντ Σλάτκιν.

John WilliamsJaws (1975)

σάουντρακ
Πηγή εικόνας: www.amazon.com

Λίγοι μπορούν να ανακαλέσουν στη μνήμη τους τη θρυλική ταινία του Σπίλμπεργκ, «Τα Σαγόνια του Καρχαρία», χωρίς να σιγομουρμουρίσουν το απειλητικό σκορ του Τζον Γουίλιαμς. Η ταινία χρησιμοποιεί πολλές τεχνικές που εφηύρε ο Χίτσκοκ και το σάουντρακ έχει πολλές αναφορές στον Μπέρναρντ Χέρμαν. Η συνεργασία αυτή μεταξύ Γουίλιαμς και Σπίλμπεργκ έχει όμως δικό της χαρακτήρα και αποτελεί μία από τις πρώτες φάσεις μιας εξαιρετικά παραγωγικής φιλίας, που μας χάρισε σάουντρακ όπως αυτά των ταινιών Ιντιάνα Τζόουνς, του «Ε.Τ.: Ο Εξωγήινος», του «Jurassic Park» και άλλα. Μέχρι σήμερα, ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου όταν κολυμπάει στη θάλασσα, μπορεί να ακούσει το σάουντρακ του Γουίλιαμς να παίζει στο πίσω μέρος του μυαλού του.

Διαβάστε επίσης  Τα ξεπεράσαμε τα 100.000 εισιτήρια και το γλεντάμε

GoblinSuspiria (1977)

Πηγή εικόνας: memoriesofaforgottenpast.blogspot.com

Το progressive ροκ συγκρότημα Goblin δημιουργήθηκε από τον Claudio Simonetti το 1972 και έγινε γνωστό για τη δουλειά του επάνω σε σάουντρακ ταινιών του Ντάριο Αρτζέντο και του Τζωρτζ Ρομέρο. Το σκορ που συνέθεσε η μπάντα για την υπερφυσική ταινία τρόμου «Suspiria» του Αρτζέντο είναι αδιαμφισβήτητα το πιο ολοκληρωμένο τους. Ο ηλεκτρικός ήχος των Goblin, σε συνδυασμό με τα αλλόκοσμα φωνητικά και φυσικά την ψυχεδελική και γεμάτη αίμα ταινία του Ιταλού σκηνοθέτη, έχουν μείνει στην ιστορία του κινηματογράφου και αποτελούν μια «συνταγή» που δύσκολα θα μπορούσε να επαναληφθεί με επιτυχία σήμερα.

Goblin – Zombi (Dawn of the Dead) (1978)

Πηγή εικόνας: www.discogs.com

Ύστερα από την επιτυχία του «Suspiria» και έχοντας γνωρίσει τον Τζωρτζ Ρομέρο μέσω του Αρτζέντο, οι Goblin συνέθεσαν το σάουντρακ της συνέχειας της «Νύχτας των Ζωντανών Νεκρών» (1968), που είχε γίνει ως τότε θρύλος. Το «Ξύπνημα των Νεκρών» πηγαίνει την κοινωνική κριτική της πρώτης ταινίας με τους ζωντανούς-νεκρούς ένα βήμα παραπέρα και τους βάζει να τρέχουν ανεξέλεγκτα μέσα σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο. Το progressive σκορ ταιριάζει απόλυτα με το μετα-αποκαλυπτικό σύμπαν της ταινίας και φυσικά αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πάρα πολλούς συνθέτες και σκηνοθέτες μέσα στην επόμενη δεκαετία. Τη ροή του σάουντρακ διακόπτουν μερικές φορές και άλλες μελωδίες, όπως ας πούμε αυτή του «Gonk» του Χέρμπερτ Τσάπελ.

John CarpenterHalloween (1978)

Πηγή εικόνας: theofficialjohncarpenter.com

Ο Τζον Κάρπεντερ έχει την υπογραφή του στα σάουντρακ όλων των κινηματογραφικών ταινιών του. Η «Νύχτα με τις Μάσκες» γυρίστηκε σαν φόρος τιμής προς τον Χίτσκοκ και γι αυτό πρωταγωνίστρια της ταινίας είναι η Τζέιμι Λι Κέρτις, η κόρη δηλαδή της Τζάνετ Λι που πρωταγωνιστεί στην «Ψυχώ». Το σκορ θυμίζει εκείνο του «Εξορκιστή» αλλά με ένα δικό του τρόπο, που το καθιστά αυθεντικό. Η ιστορία του Μάικλ Μάγιερς, που δολοφονεί την αδερφή του και ύστερα τον κλείνουν σε ψυχιατρείο, μόνο για να αποδράσει ύστερα από 15 χρόνια τη νύχτα του Χάλογουιν  και να σπείρει τον τρόμο στη μικρή προαστιακή πόλη Χάντονφιλντ του Ιλινόις, ταιριάζει απόλυτα με το ρυθμικό και ολοένα και πιο απειλητικό μουσικό θέμα του Κάρπεντερ. Στο σάουντρακ συμπεριλαμβάνονται και άλλα, ποπ κομμάτια της εποχής, που όμως έχουν κάποια σημασία, όπως για παράδειγμα το «Don’t Fear the Ripper» των Blue Öyster Cult.

Διαβάστε επίσης  Τρόμος στην κατασκήνωση: 7 camp horror για να απολαύσεις στις καλοκαιρινές διακοπές

Fabio FrizziZombi 2 (1979)

Πηγή εικόνας: www.filmmusicsite.com

Η ταινία του Λούτσιο Φούλτσι, «Zombi 2», αποτελεί μόνο μια θεματική συνέχεια της ταινίας του Ρομέρο, «Το Ξύπνημα των Νεκρών». Στην πραγματικότητα ο Φούλτσι έμοιαζε να ήθελε μόνο τον τίτλο της πρώτης ταινίας, έτσι ώστε η δική του να γίνει εμπορική επιτυχία. Ο σκοπός αυτός επιτεύχθηκε, τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα, μέχρι που η ταινία απαγορεύτηκε ως «video nasty». Το σάουντρακ είναι παιχνιδιάρικο με ένα σκοτεινό τρόπο, όπως και η ίδια η ταινία. Η διάσημη σκηνή όπου ένα ζόμπι καρφώνει ένα ξύλο στο μάτι μίας από τους χαρακτήρες, είναι «ντυμένη» με μια μουσική υπόκρουση που θυμίζει το «Day in the Life» των Beatles.

Charles Bernstein – A Nightmare on Elm Street (1984)

Πηγή εικόνας: www.discogs.com

Ο «Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες» είναι μια διάσημη ταινία για πολλούς λόγους. Εκτός από το γεγονός ότι «έφτιαξε» το στούντιο παραγωγής New Line Cinema, εισήγαγε επίσης μια από τις πλέον αναγνωρίσιμες φιγούρες στο σύμπαν των ταινιών τρόμου, τον παραμορφωμένο Φρέντυ Κρούγκερ που εισβάλει στα όνειρα των χαρακτήρων και τους σκοτώνει με θεαματικό τρόπο. Η ταινία είναι όμως λιγότερο γνωστή για την εξαιρετική της μουσική επένδυση. Το σάουντρακ του Μπερνστάιν είναι ιδιοφυές και δημιουργεί την απαραίτητη εφιαλτική ατμόσφαιρα που χρειάζεται ο Φρέντυ για να προσεγγίσει τα θύματά του. Πέρα από τις αναφορές του στην «Ψυχώ», το «Halloween» και άλλα σάουντρακ, το σκορ του Μπερνστάιν παντρεύει την ποπ μουσική της εποχής του 1980 με τις φόρμες της μουσικής ταινιών του είδους και δημιουργεί ένα πρωτότυπο αποτέλεσμα.

Τα καλύτερα σάουντρακ ταινιών τρόμου σίγουρα δεν είναι 10 και έτσι η λίστα αυτή είναι αναπόφευκτα ελλιπής. Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί κανείς να τη χρησιμοποιήσει ως μια πρώτη γνωριμία με το είδος και να ανακαλύψει ύστερα περισσότερους τίτλους και ονόματα που συνδέονται με αυτά που περιγράφονται εδώ. Όπως και να ’χει, είτε αρέσουν σε κάποιον οι ταινίες τρόμου είτε όχι, είναι αδύνατο να μην εκτιμήσει κάποια από αυτά τα αριστουργηματικά άλμπουμ που έχουν φτιαχτεί για να τις συνοδεύουν.

Ο Γιώργος Δήμος γεννήθηκε το 1993 στην Αθήνα. Σπούδασε Δημιουργική Γραφή και Φιλοσοφία στο Pratt Institute, στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, όπου και έζησε για 8 χρόνια. Το 2019 επέστρεψε στην Ελλάδα και από τότε εκδίδει συστηματικά άρθρα σε περιοδικά, κυρίως σχετικά με τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία και τη φωτογραφία. Είναι μέλος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων για την Ανεξαρτησία και τη Διαφάνεια των ΜΜΕ.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

The Turkish Detective: Εγκλήματα με άρωμα… Κωνσταντινούπολης

Εγκλήματα στην ΠόληΗ σειρά The Turkish Detective είναι από εκείνες
Η ψυχοθεραπεία σκοτώνει τον έρωτα;

Η ψυχοθεραπεία σκοτώνει τον έρωτα;

Έρωτας και ψυχοθεραπεία – έννοιες ασύμβατεςΗ Κόλαση του Δάντη μοιάζει