Οι νικητές του διαγωνισμού
Οι «κάλπες» έκλεισαν και το κοινό ψήφησε! Ο διαγωνισμός διηγήματος του MAXMAG και των Εκδόσεων Ψυχογιός ολοκληρώθηκε! Και τώρα έφτασε
Ψηφοφορία: Διάλεξε το αγαπημένο σου διήγημα
Ένας μήνας για να γράψεις το διήγημα. Είναι αρκετό όμως; Θα σε φτάσει; Και το άγχος σε κυριεύει. Όμως τα
“ΤΟ ΦΙΛΤΡΟ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ” της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΞΙΩΤΗ
Στρίβοντας στην γωνιά του δρόμου, το θέαμα με παραξένευσε. Είδα παντού μικροπωλητές να διαλαλούν την πραμάτεια τους. Δεν θυμόμουν ποτέ
Κι όμως μπορεί! της Ε.Χ.
Στα καταγάλανα νερά της θάλασσας έχτισα ολόκληρη τη ζωή μου. Δεν είμαι απ’ τους ανθρώπους που υπερβάλλουν και θα το
“Το αντίο” της Σοφίας Σαμιωτάκη
Ήξερα ότι εκείνη η Κυριακή θα ήταν δύσκολη. Δεν μου αρέσουν τα ‘αντίο’. Άνοιξα τα μάτια μου. Είδα το φως
“Μικρές Κυκλάδες” του Θανάση Τσιλιγγούδη
Παντού πόρτες. Ξύλινες ή σιδερένιες, σκουριασμένα απομεινάρια μιας εποχής που πέρασε και χάθηκε για πάντα αφήνοντας μόνο δυσεύρετα χνάρια που
“Δεν το ‘κανα εγώ” του Θανάση Τσιλιγγούδη
Ο Ηλίας ήταν ένα χρόνο μικρότερός μου, πήγαινε βλέπεις στην Πέμπτη τάξη και μάλιστα σε διαφορετικό σχολείο, αλλά αυτό δεν
“Η συνάντηση” της ValoriaLaw
Κάθε φορά που έκλεινε τα μάτια της ακόμα μπορούσε να τον φανταστεί. Την ανάσα του στο λαιμό της, το απαλά
“Ο κλώνος του έρωτα” από τον Όμικρον Μι
Σε μια από αυτές τις προεκλογικές δεξιώσεις του Δημάρχου ήταν και ο επιθεωρητής Μάσιμα. Το πιο ενδιαφέρον σε αυτές τις
“Τι να πω στη συνέντευξη” της Ασπροπόδη
Μεγάλη η επιτυχία μου λέει. Να δώσω συνέντευξη, οπωσδήποτε, λέει. Να διηγηθώ το success story μου, λέει! Τα λες αυτά
“Το φεγγάρι” της Μαίρης Κάντα
Θυμάσαι; Θυμάσαι πόσο όμορφα ήταν όλα, όταν εσύ με κρατούσες αγκαλιά; Που έδιωχνες μακριά κάθε μου φόβο; Ήμουν το “μπιζελάκι”
“Ο εφιάλτης” του Οδυσσέα Νασιόπουλου
Ἧταν μια ἀπλὴ σημερινὴ μέρα, στάθηκε στὴν πλατεία και τους κοιτοῦσε τους διαβάτες, ἕνας κάποιος, ἀπλός σαν ὅλους τους ἄλλους,
“Μαντάμ Μπατερφλάι” της Ελένη Χριστοφοράτου
Δεν μιλούσε ποτέ. Δεν ξέρω αν ήταν μουγγός ή αν απλώς δεν ήθελε πάρε δώσε με κανέναν. Κυκλοφορούσαν πάντως γι’
“Και τώρα τι;” της Elisabeth Bronze
Τα σωληνάκια στην μύτη μου με ενοχλούσαν απερίγραπτα μετά από δύο μήνες. Και δυστυχώς ο χρόνος δεν έλεγε να περάσει.
“Ρέκβιεμ Φορ ε Γκρικ Σίνγκερ” από τον Delta Raw
Ο Μανώλης ήρθε σπίτι μου κατά τις εννέα. Έμοιαζε πεινασμένος αλλά δεν είχα τίποτα να τον κεράσω παρά κάτι παρατημένες
“Η θέα από εκεί ψηλά” της Άννας Σταθάκη
Η ώρα είχε φτάσει δώδεκα! Μια νέα μέρα σε λίγο θα ξεκινούσε. Και για μια ακόμα φορά ο μικρός Ανδρέας
“Μια στιγμή αρκεί” της Ασπρόμαυρο όνειρο
Μόνη στο δωμάτιο με συντροφιά ένα βιβλίο. Το είχε συνηθίσει. Η ώρα 8 το απόγευμα και όλα έξω είχαν ήδη
“Νικώντας τον χρόνο” του Γεράσιμου Μουτσιούλη
Τα μάτια της είχαν το σπινθηροβόλο βλέμμα του ανθρώπου που, μετά από μια αναζήτηση που διαρκεί όσο μια ζωή, ανακαλύπτει
“Ένας χαμένος βαλεντίνος” από την maria.nc
Σήμανε νύχτα, ώρα που όλοι βγαίνουν στους δρόμους. Ανήμερα λοιπόν 14 Φεβρουαρίου και η πόλη σε κάθε γωνιά μοσχοβολάει έρωτα,
“Το αγαλματένιο κεφάλι” του Αργύρη Φυτάκη
Ο πρωινός ήλιος τρύπωσε μέσα από τις ξεχαρβαλωμένες γρίλιες και αντανακλούσε στον καθρέφτη. Το ρολόι έδειχνε 6 το πρωί. Τώρα
“Η Μάσκα” του Νικόλαου Ρηγάτου
Πατρινό καρναβάλι 1987. Δίπλα από τα καρναβαλικά άρματα που παρελαύνουν, ένα νεαρό ζευγάρι τρέχει χορεύοντας και γελώντας ντυμένο ομοιόμορφα
“Στάση” του Κωνσταντίνου Λύχνου
ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ Χαμηλώναν τα μάτια σκύβοντας το κεφάλι και προχωρούσαν ακάθεκτοι. Έτσι περιδιάβαιναν οι άνθρωποι στο πεζοδρόμιο δίπλα από τη
“Ο επισκέπτης της αβύσσου” της Έλσας Σπανού
Ημερολόγιο Λεσίλ Λινς Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2015 Δάσος Σικάρ, 85 χλμ. βορειοδυτικά της Σκωτίας Σήμερα είναι η πρώτη μου μέρα
“Άνθη φιλίας στα βράχια του θανάτου” του Νικολάου Κατέχη
Το κράνος του έσφιγγε το κρανίο και του προκαλούσε έναν τόσο έντονο πονοκέφαλο, που νόμιζε πως το κεφάλι του θα