Σεπτεμβριος 2018
Το Κέρας της Αμάλθειας , η πρώτη ποιητική συλλογή από τη Βίκυ Δρακουλαράκου είναι πραγματικά τόσο άφθονη σε συναισθήματα και σε νοήματα που τιμά τον τίτλο της, ο οποίος στηρίζεται στο γνωστό μύθο που συσχετίζεται με το Δία και την αφθονία. Όσοι γνωρίζουν την ποίηση της Βίκυς Δρακουλαράκου σίγουρα έλκονται από την ευρηματικότητα στη νεογλώσσα που δημιουργεί. Διαβάζοντάς […]
H Καρίνα Βέρδη, με τη συλλογή «Αιρετικό Γεράκι», παρουσιάζει μια σοβαρή προσπάθεια εισαγωγής στην τέχνη του χαϊκού. Μια τέχνη που τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα κερδίζει συνεχώς έδαφος. Η ποιήτρια κατορθώνει να προσαρμοστεί στους περιορισμούς αυτής της αρχαίας ιαπωνικής τέχνης, αποφεύγοντας να εφαρμόσει τη γνωστή μέθοδο ακορντεόν, στην οποία πολλοί Έλληνες υπέπεσαν προσπαθώντας να προσαρμόσουν […]
Με την έκδοση της πρώτης της ποιητικής συλλογής Πεζές σκέψεις δίχως (π)οίηση, η Κωνσταντίνα Ζαγάρη μπαίνει από την ύπαιθρο στη σύγχρονη μεγαλούπολη, ενώ συγχρόνως αποκτά οξύτερη συνείδηση του εαυτού της. Ως προς αυτό, προσομοιάζει στην Μπωντλαιρική ποίηση, καθώς τολμά, να φωτίσει την πραγματικότητα με το φως της ενόρασης, να αποκαλύψει μέσω της τέχνης έναν κόσμο […]
“Γι’ αυτό και ό,τι φευγιό αληθεύει το δρόμο χάνοντας το παζαρεύει η ανάμνηση και σαν μάνα το κανακεύει ξανά το δωρίζει στ’ αδύνατο”…. (απόσπασμα από τη νέα συλλογή της Εύης Καφούρου “Μοιάζουν οι άνθρωποι”)…. Η Εύη Καφούρου είναι μια ποιήτρια με σαγηνευτική γραφή που σε καθηλώνει καθώς κάθε φορά που την διαβάζεις έχεις την αίσθηση […]
«Το κομμένο σχοινί μπορείς να το ξαναδέσεις θα κρατήσει πάλι, ωστόσο θα ‘ναι κομμένο. Ίσως πάλι ν’ ανταμώσουμε μα εκεί που μ’ άφησες δεν πρόκειται ποτέ να με ξαναβρείς.» Μέρες τώρα αναλογίζομαι τη δεύτερη και τελευταία στροφή του Μπρεχτ. Το κομμένο σχοινί είναι μια ωμή πραγματικότητα. Είναι η πραγματικότητα που ζούμε αντικειμενικά […]
Το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη ρουφιέται σε μια αναπνοή. Έπειτα, όμως, υπάρχει η ανάγκη να το ξαναδιαβάσεις αργά, ήρεμα, ξανά και ξανά για να το κατανοήσεις και να το απολαύσεις πραγματικά. Ο Ελύτης το έγραψε στο Παρίσι και την επόμενη χρονιά εκδόθηκε στην Ελλάδα. Θεωρώ πως έχει μια δόση και από τα δύο. Μια μελαγχολία […]
«Ο Σεπτέμβρης του 1903» Τουλάχιστον με πλάνες ας γελιούμαι τώρα· την άδεια την ζωή μου να μη νιώθω. Και ήμουνα τόσες φορές τόσο κοντά. Και πώς παρέλυσα, και πώς δειλίασα· γιατί να μείνω με κλειστά τα χείλη· και μέσα μου να κλαίει η άδεια μου ζωή, και να μαυροφορούν οι επιθυμίες μου. Τόσες φορές τόσο […]
Ποτέ δεν θα μάθεις τι ήσουν για μένα κι ας ήσουν ένας ήλιος στο δρόμο μου Ποτέ δεν θα μάθεις πως ήσουν το τραγούδι μου κι ας τραγουδούσα μόνο για σένα Ποτέ δεν θα μάθεις ότι πίσω από τα δάκρυα μου κρυβόταν η ελπίδα κι ότι εσύ ήσουν το δάκρυ μου, μια άφθαστη ελπίδα, η ηλιαχτίδα στην […]
Η ΠΟΛΙΣ Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα. Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή. Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή· κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη. Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει. Όπου το μάτι μου γυρίσω, […]
Διαβάσαμε το Big Bang του Νίκου Λούβρου και μόνο θετικές εντυπώσεις προσκομίσαμε από αυτή τη ποιητική συλλογή. Αξίζει να τονιστεί ότι το Big Bang είναι η πρώτη ποιητική συλλογή του Νίκου. Απόφοιτος του τμήματος : Ηλεκτρολόγων μηχ/κων και Μηχ/κων υπολογιστών του Πολυτεχνείου Κρήτης. Έχοντας στην πλάτη και και ένα μεταπτυχιακό δημιουργικής γραφής στη Φλώρινα […]
Το κουρέλι αυτό κι αυτό το πέδιλο μας το κομμάτιασες εσύ για οικονομία και να γελά κι ο κόσμος· με τον τρόπο αυτόν που βρήκες κάνουμ’ έτσι τρέλες και χορούς χωρίς καμία ζημία. Ίακχε, φίλε του χορού, γίνε συνοδός μας. (Βάτραχοι) Στην αρχαία κωμωδία αξιοποιούταν η Αττικής διάλεκτος, η οποία πλαισιωνόταν με λυρικά στοιχεία και […]
«Γυναίκες ρίχτε μια ματιά· βλέπω μια φλόγα καί καπνό, σαν νάρχεται από φωτιά Όλες γρήγορα τρεχάτε ! πέτα, πέτα, Νικοδίκη πρίν να κάψουν την Καλύκη— καί την Κρίτυλλα oι φλόγες,—από νόμους φοβερούς κι’ απο γέρους βρωμερούς.» (Λυσιστράτη, Πάροδος, 254-349) Στο άκουσμα του ονόματος του Αριστοφάνη έρχεται στο μυαλό μας απευθείας η λέξη κωμωδία. Ο συνειρμός βέβαια είναι πολύ […]
«Ο έρωτας, όνομα ουσιαστικόν, πολύ ουσιαστικόν, ενικού αριθμού, γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού, γένους ανυπεράσπιστου. Πληθυντικός αριθμός, οι ανυπεράσπιστοι έρωτες». Η ποιήτρια της διπλανής πόρτας, όπως την χαρακτηρίζουν, η Κική Δημουλά, υπηρετεί τον έρωτα όσο κανείς άλλος. Μία γυναίκα της διπλανής πόρτας, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, μάνα, γιαγιά, ποιήτρια και ακαδημαϊκός. Γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου, το 1931, στην Αθήνα. Το πραγματικό της […]
Στις 5 Ιουνίου του 1898 γεννιέται ένας από τους σπουδαιότερους Ισπανούς ποιητές, μέλος της λεγόμενης «Γενιάς του ’27», ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Η ποίηση του Λόρκα είναι η ευαισθησία ενός ολόκληρου λαού. Μέσα από την λατρεία του για τη ζωή, την ομορφιά και τον έρωτα δημιούργησε τα σπουδαιότερα έργα της Ισπανικής ποίησης. Το πάθος του για […]
«Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις,/χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε./Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις./Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε./Mας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις/είναι το καταφύγιο που φθονούμε.» Ποιητής και Πεζογράφος ήταν ο Κώστας Καρυωτάκης γεννημένος το 1896. Αναμφίβολα, υπήρξε μια απο τις σημαντικότερες μορφές της νεοελληνικής λογοτεχνίας και άσκησε βαθύτατη επιρροή σε μεταγενέστερους λογοτέχνες, […]
Ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ο «Αλεξανδρινός ποιητής», όπως τον αποκαλούμε, υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές της γενιάς του. Γεννήθηκε στις 29 Απριλίου του 1863 και εβδομήντα χρόνια μετά, 29 Απριλίου του 1933, ημέρα των γενεθλίων του, η Μοίρα αποφασίζει να κλείσει τον κύκλο της επίγειας ζωής του. Ο ίδιος είχε συντάξει τη διαθήκη του […]
«..ο παπάς άκουε, άκουε και δε μιλούσε. -τι συλλογιέσαι γέροντα μου; ρώτησε τέλος και η φωνή του τρέκλιζε -συλλογιέμαι, παιδί μου, πως ο άνθρωπος είναι θεριό· θεριό ανήμερο…Μην κλαις. συλλογιέμαι ακόμα πως ο θεός είναι μεγάλος. -χειρότερος απο θεριό…μουρμούρισε ο Γιαννακός κι έφτυσε, σα να τον πλάκωσε ξαφνικιά αναγούλα· σκούληκας όλο γλίτσα είναι ο άνθρωπος, […]
«όμως αυτοί είναι θεοί, και κατοικούν απ’ όπου βλέπουνε μες στην άβυσσο και στην καρδιά τ’ ανθρώπου» Διονύσιος Σολωμός αναμφισβήτητα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια του Ελληνικού πολιτισμού. Γεννημένος στη Ζάκυνθο στις 8 Απριλίου του 1798, ταξίδεψε στην Ιταλία για σπουδές και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1818. Αρχικά έμεινε για κάποια χρόνια στην ιδιαίτερη […]
ΙΑΝΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΧΝΗΣ | Τα μάγια της πεταλούδας Η IANOS ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΧΝΗΣ με την ευκαιρία της επετείου της συμπλήρωσης 120 ετών από τη γέννηση του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, διοργανώνει ένα εικαστικό αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του Ισπανού ποιητή, που υπήρξε για τους Έλληνες ένας οικείος ξένος. Πέρασαν 82 χρόνια από την τόσο άγρια δολοφονία […]
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 2018 ΣΤΟΝ ΙΑΝΟ! Για 12η συνεχόμενη χρονιά, ο IANOS και περισσότεροι από 70 άνθρωποι του πνεύματος (ποιητές, συγγραφείς, ζωγράφοι, συνθέτες, τραγουδιστές και δημοσιογράφοι), διοργανώνουν το μεγάλο αφιέρωμα στην ποίηση. Ο καθένας επιλέγει και απαγγέλει το ποίημα που αγαπά, ενώ παράλληλα στη σκηνή του ΙΑΝΟΥ θα ερμηνευθούν μερικά από τα σημαντικότερα τραγούδια μελοποιημένης ποίησης. Συμμετέχουν […]
Νίκος Καββαδίας, ο ποιητής των μακρινών τόπων. Ποιητής της θάλασσας και της ζωής των ναυτικών. Έργα βιωματικά γεμάτα από την αλμύρα και την τρικυμία των ωκεανών που είχε ταξιδέψει σε όλη του τη ζωή. Αλλοτινοί τόποι και άνθρωποι ξεχύνονται μέσα από τις σελίδες των βιβλίων του, παρασύροντας τους αναγνώστες σε ένα μακρινό ταξίδι. Εξωτικές γυναίκες, […]
«..Μες στην καρδιά του, πάντοτε Aσιανός·/αλλά στους τρόπους του και στην λαλιά του Έλλην,/με περουζέδες στολισμένος, ελληνοντυμένος, το σώμα του με μύρον ιασεμιού ευωδιασμένο,/κι απ’ τους ωραίους της Ιωνίας νέους,/ο πιο ωραίος αυτός, ο πιο ιδανικός. (…) Αυτός που εις το τετράδραχμον επάνω/ μια χάρι αφήκε απ’ τα ωραία του νειάτα,/ απ’ την ποιητική εμορφιά του ένα […]
Στις 14 Φεβρουαρίου του 1883, γεννήθηκε στον Πύργο (Μπουργκάς) της Βουλγαρίας ο Κώστας Βάρναλης, Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, δοκιμιογράφος και μεταφραστής. Έδειξε σε νεαρή ηλικία την κλίση του προς τα γράμματα, καθώς τελειώνοντας τις σπουδές του στο Ελληνικό Σχολείο ήρθε στην Ελλάδα, όπου φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και έλαβε μέρος στη διαμάχη για το Γλωσσικό Ζήτημα […]
Ήδη από τον τίτλο της ποιητικής συλλογής γίνεται διακριτό πως ο ποιητής θα αναφερθεί στα ποιήματα του αρκετές φορές στον χρόνο, σε εκείνο τον απροσδιόριστο παράγοντα που πλάθει τις ζωές όπως εκείνος αποφασίζει. Η ρευστότητα της έννοιας του εξάλλου σκιαγραφείται σε πολλά σημεία: ο χρόνος γίνεται αντιληπτός σχεδόν πάντα σε συνάρτηση με τις υπάρχουσες εξωτερικές […]
