Ξενιτιά! Δεν πίστευα ποτέ ότι θα φτάναμε σε αυτό το σημείο. Ναι άτομα γύρω μου έφευγαν για το εξωτερικό, για ένα καλύτερο μέλλον και έλεγα με μια σιγουριά, «Εγώ δε θα φύγω ποτέ από την πατρίδα μου». Αχ και δε δάγκωνα τη γλωσσά μου καλύτερα. Σε μια σοβαρή συζήτηση που είχαμε με τον άντρα μου, […]
Εσύ ξανά. Εσύ εδώ. Πάλι εδώ. Το είχα πάρει απόφαση. Από εκείνες τις αποφάσεις που λες «ο κόσμος να χαλάσει αυτό θα γίνει». Στη δική μου περίπτωση βέβαια είχα πει πως «ο κόσμος να χαλάσει αυτό ΔΕ θα γίνει. Όχι πάλι». Εμείς καθορίζουμε την τύχη μας, μα μερικές φορές η τύχη μας καθορίζει εμάς. Έτσι […]
«Σε είδα χαμένη να γυρνάς, στους δρόμους και να ψάχνεις για τη λήθη. Τσιγάρο το φεγγάρι να κερνάς, μικρή νεράιδα δίχως παραμύθι.» Θα ταν δε θα ταν Αύγουστος, τότε που σε αντίκρισε ο νεαρός εκείνος στην πλατεία με τα πλατάνια, να πίνεις βότκα σκέτη κάτω από τον έναστρο ουρανό. Με μία φέτα λεμόνι μέσα, ξέρεις, […]
Σιωπή… Μερικές φορές η σιωπή κάνει μεγαλύτερο θόρυβο ακόμα και από τη πιο δυνατή φωνή. Υπάρχουν πολλά είδη σιωπής. Η αμήχανη σιωπή, η αδιάφορη σιωπή, εκείνη που δεν αξίζει να χαλάσεις ακόμα και για την πιο «ακριβή» λέξη, εκείνη που απλά δεν έχεις κάτι να πεις, αλλά κι εκείνη που έχεις τόσα να πεις μα […]
Οι αναμνήσεις είναι ύπουλο πράγμα. Πρώτον γιατί υπάρχουν στο κεφάλι σου, στο μυαλό σου και ό,τι κατοικεί εκεί είναι μάλλον επικίνδυνο, είναι ίσως ανεξέλεγκτο. Οι αναμνήσεις είναι ένα τεράστιο κεφάλι που ονομάζεται παρελθόν. Ή μάλλον είναι η υποκατηγορία αυτού που επέλεξε ο εγκέφαλος να κρατήσει. Κομμάτια του παρελθόντος τα σβήσαμε και σε άλλα πάτησε το […]
Ξυπνώντας μπλεγμένη με τα ακουστικά μου και το κινητό αγκαλιά, θυμάμαι πως ούτε χθες έβγαλα άκρη με τις σκέψεις μου. Βλέπεις δε με έπαιρνε ο ύπνος και προσπάθησα με μουσική να χαλαρώσει το μυαλό και να πάψει να σκέφτεται…να σε σκέφτεται. Όμως κάθε τραγούδι μιλούσε για σένα. Κάθε τραγούδι ανεκπλήρωτου έρωτα, κάθε τραγούδι «παρηγοριάς στον […]
Αγαπητέ μου φοιτητή, εκεί έξω.. Πρώτον, άρπαξε το φοιτητιλίκι από τα μαλλιά και ευχαριστήσου κάθε λεπτό του χρόνου που σου αναλογεί αυτός ο όρος. Δεύτερον, κατανοώ τα άγχη σου, λόγω σχολής και προοπτικών καριέρας, αλλά έχεις χρόνο να φρικάρεις, όταν πάρεις το πτυχίο σου (πρώτα ο θεός πανάγια μου!) και βγεις στην αγορά εργασίας (κουραφέξαλα…). […]
Θυμάμαι… Αναπολώ τα βράδια μέσα σε δυο χέρια σφιχτά, αφιερωμένα σ’ όσα ένα ερωτευμένο σώμα μπορεί να εκπέμπει. Αναμνήσεις χαράς προερχόμενες από δυσάρεστα και ταυτόχρονα λυτρωτικά για μια ψυχή αισθήματα. Δύσκολο πράγμα οι αναμνήσεις! Όπλο φαινομενικά αδύναμο, μα συνάμα ικανό να συντρίψει μυριάδες θύματα. Ποιοι όμως είναι εκείνοι που συνήθως βάλλονται; Άγνωστο! Μια ανάμνηση λοιπόν […]
Όταν γνωρίζεις τον άνθρωπο της ζωής σου όλα σου φαίνονται τόσο μα τόσο αστεία και ασήμαντα. Και εύλογα θα με ρωτήσεις «είσαι σίγουρη πως τον έχεις βρει;». Θα σου απαντήσω χωρίς δεύτερη σκέψη «έτσι νιώθω». Σου έχει συμβεί να γνωρίζεις κάποιον χωρίς να τον έχεις δει ζωντανά; Γνωριστήκαμε μέσω διαδικτύου. Είναι σαν να ‘χω βρει […]
Ένα γράμμα σε ένα άτομο που χάθηκε… Ψυχή μου, το σύννεφο καπνού χάνεται καθώς διαγράφει την ύστατη αυτή πορεία του, από τα πνευμόνια μου στο ταβάνι. Συνειρμοί… Έτσι χάθηκε και η δική μας μικρή ιστορία. Σαν τον καπνό… Και δε το ήθελα καθόλου αυτό γαμώτο… Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα κοντά σου πίστεψα πως […]
Εμείς οι κρητικοί, τη λέξη φιλία πολλές φορές, την τοποθετούμε ίσα και όμοια με τη λέξη οικογένεια ( καλά, όχι μόνο, εμείς οι κρητικοί, αλλά άμα δεν παινέψω τον τόπο μου…). Που λέτε, η φιλία για εμάς απαιτεί ιεροσύνη και συχνά- πυκνά, λέμε σε παρέες μερακλίδικες με φίλους διαλεχτούς, την εξής μαντινάδα: «Φίλο δεν κάνω […]
Θέλω τόσα πράγματα να σου πω απόψε. Γιαυτό σε κάλεσα εδώ. Έχω πολύ καιρό να σε δω, τόσο που έχω χάσει το μέτρημα. Είναι μέρες πολλές, είναι μήνες, ίσως χρόνος. Είναι τόσος που δεν είμαι ακόμη σίγουρη πως θυμάμαι ακριβώς τις λεπτομέρειες της μορφής σου. Είμαι όμως σίγουρη όμως πως ακόμη ταράζει το ρυθμό της […]
Ένας σοφός είπε κάποτε πως αληθινός φίλος είναι αυτός που σε μαθαίνει να βασίζεσαι στα πόδια σου κι όχι στα δικά του, συμφωνώ παρά πολύ με αυτήν τη ρήση γιατί κρύβει και μια μεγάλη αλήθεια. Πέρα από το νόημα της φιλίας, αν το κοιτάξεις πιο βαθιά μας εξηγεί πως όλα είναι παροδικά στη ζωή ακόμα […]
Όλα γύρω σου καταρρέουν. Κοίταξε. Ιδέες, φιλίες, εμπιστοσύνη, έρωτας. Έχεις πιάσει πολλές φορές τον εαυτό σου να χτυπιέται, να αναλογίζεται, να καταρρέει και αυτός. Ένα «γιατί;» πλανάται γύρω σου. Ένα σκοτεινό, βρώμικο και ίσως αναπάντητο ερώτημα, ένα αναπάντητο «γιατί;», στέκεται ακριβώς από πάνω σου, στέκεται ακριβώς μέσα σου. Οι σκέψεις και οι απορίες σου είναι […]
Όταν ακούς τη λέξη «γυμναστική» ποιο είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό σου; Κούραση και εξάντληση; Δύναμη και αντοχή; Ή μήπως παραλία και μαγιό; Η γυμναστική τα τελευταία χρόνια έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. Ακόμα και αν δεν ασχολείσαι ήδη με αυτή, σίγουρα θα βλέπεις πολύ κόσμο να έχει στραφεί […]
Αγκαλιά οι τρεις μας για πρώτη φορά. Τη θυμάμαι σαν χθες εκείνη την ήμερα. Και ας πέρασαν σχεδόν 4 χρόνια από τότε. Σπλάχνο μου, αίμα από το αίμα μου, παιδί μου. Γράφω αυτές τις σειρές και τα ματιά μου δακρύζουν. Κλείνω τα ματιά μου και θυμάμαι εκείνη την μέρα. Μέτα από 17 ώρες επιπόνου τοκετού σε […]
Άσε με άνθρωπε να κάνω ό,τι αισθάνομαι. Βαρέθηκα για πράγματα σωστά να μου μιλάνε. Ο κάθε άνθρωπος σε κάθε στάδιο της ζωής του έρχεται αντιμέτωπος με διάφορες καταστάσεις και καλείται να πάρει αποφάσεις, να κάνει επιλογές. Η κάθε επιλογή σαφώς έχει και ένα τίμημα. Αυτό ίσως είναι μια παρεξήγηση, απώλεια χρημάτων κοκ. Όταν κάνεις οποιαδήποτε […]
Πολλές φορές αναρωτιόμαστε για το τι είναι αγάπη. Σκεφτόμαστε πως είναι το απόλυτο και αν το έχουμε νιώσει ποτέ. Δύσκολες ερωτήσεις με δυσκολότερες απαντήσεις. Τυχεροί όσοι μπόρεσαν να δώσουν μια τέτοια απάντηση. Θα ευχόμουν με όλη μου την ψυχή αν αναρωτήθηκες ποτέ η απάντησή σου να ήταν θετική και να μην είχες την παραμικρή αμφιβολία. […]
Έχετε παρατηρήσει πως μερικούς ανθρώπους τους συμπαθούμε με την πρώτη ματιά ενώ άλλοι μας απωθούν, χωρίς να μας έχουν κάνει κάτι, χωρίς καν να τους γνωρίζουμε; Κάποιους τους ερωτευόμαστε, τους ποθούμε, λιώνουμε για χάρη τους, ενώ για κάποιους άλλους αδιαφορούμε ή τους ξεχνάμε. Υπάρχει όμως και μια πολύ ξεχωριστή κατηγορία ανθρώπων. Αυτούς που όταν τους […]
Έβλεπα την κοιλιά της μάνας μου διαρκώς να μεγαλώνει. Απλά νόμιζα πως πάχαινε. Καθόμουν και τη χάζευα όσο τη χάιδευε, όσο της μιλούσε και της ψιθύριζε λόγια αγάπης και θαλπωρής. Φυσικά παραξενευόμουν, αλλά δεν μιλούσα, σαν να ένιωθα ότι αυτό που θα έλεγα θα ήταν το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσε να ειπωθεί. Πέρασαν τα […]
Κάποια πράγματα μάθαμε να τα εκτιμούμε περισσότερο από άλλα. Είτε αυτά αποτελούν υλικά αγαθά, είτε πρόσωπα. Τι γίνεται όμως με τις στιγμές; Κάποιες μικρές, εκ πρώτης όψεως, στιγμές που ούτε καν μπαίνουμε στη διαδικασία να απολαύσουμε όπως τους αρμόζει, πόσο μάλλον να τις χαρακτηρίσουμε ως «αξέχαστες». Με ένα σύντομο άλμα στο παρελθόν, πρώτες από τέτοιους […]
Συνομιλίες με το αλκοόλ. Είναι 01:30 τη στιγμή που ξεκινάω να γράψω το άρθρο αυτό. Οι μπύρες που κατανάλωσα είναι αρκετές για να με βοηθήσουν να αποτυπώσω τις σκόρπιες σκέψεις μου σε αυτό το κείμενο. Δεύτερη φορά σε 2 εβδομάδες όπου γράφω άρθρο λίγες ώρες πριν λήξει η προθεσμία. Πολύ καλά πάμε! Λέγοντας αλκοόλ τι […]
Φταίω το ξέρω. Πάλι βρήκα δικαιολογία ότι θα μπω για μπάνιο, βγάζω τα ρούχα μου και με κοιτάω στον καθρέπτη. Εγώ φταίω. Τα πρώτα δάκρυα πέφτουν στο μάγουλο μου, ανοίγω το νερό μπαίνω από κάτω και αρχίζω να κλαίω με λυγμούς, κλείνοντας το στόμα μου με το χέρι μου. Κλαίω για να ξεσπάσω από αγανάκτηση, […]
Η διαδικασία του πρωινού, η προαιώνια: Μία γουλιά καφές και μία τζούρα από το τσιγάρο μου. Η καφεΐνη στο στομάχι, η νικοτίνη στο αίμα και στις αρτηρίες, κι όλη η πίσσα στους πνεύμονες. Και μετά, η ίδια διαδικασία να επαναλαμβάνεται ολημερίς… Η ζωή μου με λίγα λόγια, και κάποιες πράξεις που δε ξέρω πότε θα […]
