Η Ακαδημία Αθηνών βραβεύει τον Ηλία Μαγκλίνη για το μυθιστόρημά του «Πρωινή Γαλήνη». Ακόμα ένα λογοτεχνικό βραβείο για το εν λόγω έργο. Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, στην Πανηγυρική Συνεδρία της Ακαδημίας Αθηνών γίνεται κατά παράδοση η απονομή τιμητικών διακρίσεων που αφορούν λογοτεχνικά έργα της προηγούμενης χρονιάς.

Ανάμεσα στα βιβλία που διακρίθηκαν είναι και η «Πρωινή Γαλήνη»του Ηλία Μαγκλίνη, που απέσπασε το Βραβείο Μυθιστορήματος από το Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, μία ακόμα σημαντική λογοτεχνική διάκριση μετά το Βραβείο Μυθιστορήματος του περιοδικού «Ο Αναγνώστης» και το Βραβείο Πεζογραφίας του περιοδικού «Κλεψύδρα» με τα οποία τιμήθηκε φέτος το βιβλίο.

Η «Πρωινή Γαλήνη» αφηγείται την ιστορία ενός νέου ανθρώπου και του ονείρου του να ξεπεράσει τον εαυτό του, να ανοίξει τους ορίζοντές του, να πετάξει ψηλά. Είναι ακόμα μια ιστορία έρωτα, ονείρων, απώλειας και περιπλάνησης στον χρόνο και τον χώρο, από τη Μακεδονία έως το Τέξας και από την Αθήνα έως την Άπω Ανατολή, γεμάτη σύννεφα και ωκεανούς, θλιμμένες γκέισες και μοναχικά, παθιασμένα κορίτσια. Είναι, τέλος, μια ιστορία ανεκπλήρωτων στόχων και ανολοκλήρωτων πόθων σε μια Ελλάδα που στροβιλίζεται στα απόνερα του Εμφυλίου και στη δίνη ενός ξεχασμένου, άγνωστου πολέμου στην άλλη άκρη του πλανήτη.

Το βιβλίο αγαπήθηκε τόσο από τους αναγνώστες όσο και από τους κριτικούς που έγραψαν εγκωμιαστικά σχόλια.  Ο συγγραφέας εξομολογείται τα θέματα που τον ενέπνευσαν. «Πηγή έμπνευσης ήταν κάποιες ιστορίες του πατέρα μου, σκόρπιες ιστορίες και ασπρόμαυρες φωτογραφίες, από την εποχή που ήταν ιπτάμενος χειριστής στην Πολεμική Αεροπορία, το 1949, καθώς και από τους δεκαπέντε μήνες που πέρασε ως ανθυποσμηναγός στην εμπόλεμη Κορέα του 1951-52. Αλλά το βιβλίο δεν είναι η ιστορία του και γενικά όλοι οι χαρακτήρες είναι επινοημένοι», φανερώνει.

«Μπορεί το βιβλίο να μιλά για την Ιστορία του τότε στην Ελλάδα, στην ουσία όμως μιλά για την προϊστορία του σήμερα: πόσα μας πονούν και πόσα αγαπάμε μέσα στο διάβα του χρόνου, οι μνήμες, ατομικές και συλλογικές, φαντάσματα και εικόνες που μας ακολουθούν και μας καθορίζουν σήμερα. Το φόντο είναι ο πόλεμος της Κορέας που έχει σήμερα κάτι εξωτικό και είναι επίσης ένας άγνωστος, ξεχασμένος πόλεμος, παρθένος λογοτεχνικά μιλώντας. Αυτό το τελευταίο με ιντριγκάρισε. Όμως το βιβλίο δεν είναι για εκείνον τον πόλεμο. Είναι για τους πολέμους του καθενός μέσα στο μυαλό και την ψυχή του», συνεχίζει.

Ο Ηλίας Μαγκλίνης μιλά για τον αεροπόρο πατέρα του και τις πτήσεις της συγγραφής. «Κάποτε, η θεία μου η Δώρα, η μεγάλη αδελφή του πατέρα μου, μου έδειξε ένα εφηβικό λεύκωμα που κρατούσε όπου όλα τα παιδιά στη γειτονιά της απαντούσαν σε διάφορα ερωτήματα για τη ζωή (κάτι σαν το σημερινό facebook, σίγουρα όμως πιο αθώο), και ο 13χρονος πατέρας μου απαντούσε στο ερώτημα ”Τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις”, γράφοντας: ”Αεροπόρος”. Κι όταν μερικά χρόνια μετά η μεγάλη του αδελφή προσπαθούσε να τον πείσει να εργαστεί στην Αγροτική Τράπεζα, όπου είχαν «άκρη», εκείνος αντέδρασε έντονα. ”Αν δεν γίνω αεροπόρος και κλειστώ πίσω από ένα γραφείο, θα αυτοκτονήσω”».

Τι ειρωνεία: ο μικρός του γιος είναι όλη μέρα πίσω από ένα γραφείο, σε όλη του τη ζωή. Κατά κάποιο τρόπο όμως, και δίχως ποτέ να το αντιληφθεί ο ίδιος, δίδαξε, άθελά του, στον μικρό του γιο να πετάει έστω και αν είναι καθισμένος πίσω από ένα γραφείο. Και αυτή η δουλειά, του γραφιά, είτε στη λογοτεχνία είτε στη δημοσιογραφία, έχει υπέροχες απογειώσεις, εκπληκτικούς ουρανούς, καταιγιδοφόρα νέφη, ριψοκίνδυνα ακροβατικά, αερομαχίες μα και άπειρες αναγκαστικές και ανώμαλες προσγειώσεις έως και απώλειες στήριξης, περιδινήσεις και συντριβές.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Ηλίας Μαγκλίνης γεννήθηκε το 1970 στην Κινσάσα της σημερινής Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (πρώην Ζαΐρ) όπου έζησε τα πρώτα του χρόνια. Μεγάλωσε στη Γλυφάδα και σπούδασε στην Αγγλία και τη Σκοτία. Εκτός από την Πρωινή Γαλήνη, έχει εκδώσει ακόμα δύο βιβλία πεζογραφίας: το μυθιστόρημα Σώμα με σώμα (2005) και τη νουβέλα Η ανάκριση (2008 – μεταφράστηκε στα αγγλικά και τα σερβικά). Από το 1999 γράφει στην εφημερίδα Η Καθημερινή. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Ξεφυλλίστε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου ΕΔΩ.

Διαβάστε ΕΔΩ τι έγραψε ο Τύπος, καθώς και συνεντεύξεις του συγγραφέα.

Παρόμοια άρθρα που μπορεί να σ’ενδιαφέρουν:

• Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη: «Ένα από τα μεγαλύτερα βραβεία της ζωής μου είναι η συναισθηματική ανταπόκριση των αναγνωστών μου!»
• Τα μικρά μεγάλα βιβλιοπωλεία στη Θεσσαλονίκη!
• Το Κέλυφος κυκλοφόρησε στις 5 Μαρτίου 2018 από τις εκδόσεις ΑΝΙΜΑ.
• “Για να μη ξεχνάς”, υπέροχη γραφή και περιεχόμενο, από την Νεκταρία Μαρκάκη
• “Για να μην ξεχνάς” της Νεκταρίας Μαρκάκη. Το μυστήριο αρχίζει να ξετυλίγεται…