Από Μέσα Πεθαμένοι, του Γιάννη Κυζιρόπουλου

Το Από Μέσα Πεθαμένοι είναι το πρώτο βιβλίο του Γιάννη Κυζιρόπουλου και δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 2017. Το βιβλίο μεταδίδει στον αναγνώστη μια αίσθηση μελαγχολική έως και σκοτεινή. Περιγράφει τη ψυχοσύνθεση ενός έφηβου που προετοιμάζεται για να δώσει πανελλήνιες, καθώς παράλληλα γνωρίζει τον Έρωτα για πρώτη φορά. Από τη μία πλευρά, όλο αυτό το άγχος και τον πανικό ενός νέου μπροστά στις πανελλήνιες και στο μέλλον που ανοίγεται μπροστά του μετά απ’ αυτές κι από την άλλη, το συναισθηματικό παραλήρημα και τον πανικό που χαρακτηρίζουν έναν ερωτευμένο είναι τελικά αυτά τα στοιχεία που κυριεύουν τον αναγνώστη.

Η πλοκή εξελίσσεται αργά μέχρι ο αναγνώστης να φτάσει στις τελευταίες σελίδες, όπου η αφήγηση αλλάζει. Γίνεται ακόμα πιο σκοτεινή, οι εξελίξεις διαδέχονται η μια την άλλη ραγδαία, το σταθερό περιβάλλον του ήρωα διαταράσσεται, ο κόσμος του διαλύεται με εκείνον να προσπαθεί να ορθοποδήσει. Σίγουρα, όμως, είναι ένα βιβλίο που δε μπορεί να προβλεφτεί το τέλος του, δε μπορεί να αποκαλυφτεί από τη πρώτη στιγμή η πολυπλοκότητα του κάθε χαρακτήρα που συμμετέχει στην ιστορία.

Ο ήρωας του βιβλίου, λοιπόν, είναι ένας νέος με ώριμη σκέψη και βαθιές ευαισθησίες. Έχοντας ποικιλόμορφες καλλιτεχνικές ανησυχίες, θέτει υψηλούς στόχους που πασχίζει να πετύχει, παρά τις αντιξοότητες. Ποιες είναι οι αντιξοότητες; Οι συνθήκες της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας και οι επιπτώσεις της κρίσης που επηρεάζουν ακόμα και τους νέους μέσω του μικρόκοσμου της οικογενείας του και συνεπώς, μακροχρόνια, το μέλλον τους.

Με άλλα λόγια, το Από Μέσα Πεθαμένοι θίγει επίκαιρα κοινωνικά θέματα, καθώς αγγίζει τις πιο ευαίσθητες πλευρές τους που ο σύγχρονος Νεοέλληνας καλείται να ασπαστεί ή να απαρνηθεί. Η οικονομική κρίση που έχει οδηγηθεί η χώρα, καθώς και οι πλέον απτές κι επικίνδυνες κοινωνικές επιπτώσεις αυτής που έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητας του κάθε Έλληνα: η ανεργία, η  ανάπτυξη ανερχόμενων νεοναζιστικών, εγκληματικών οργανώσεων και η υποστήριξη αυτών από την κοινωνία, όπως και την απαξίωση των προβλημάτων που αντιμετωπίζονται για χάρη του «φαίνεσθαι». Όλα όσα με επιμονή προβάλλονται από την κοινωνία καταλήγουν να έρχονται σε σκληρή αντιπαράθεση με την ελληνική πραγματικότητα.

Advertisements

Η άλλη όψη του βιβλίου, η καλλιτεχνική, εκφράζεται συχνά μέσα από τον ίδιο τον ήρωα. Οι καλλιτεχνικές του τάσεις στη ζωγραφική και στη μουσική διαφαίνονται σε όλο το κείμενο, καθώς πραγματώνεται η παράθεση γνωμικών από διάσημους ανθρώπους του πνεύματος, που έχουν επηρεάσει τη πνευματική ωρίμανση του ήρωα. Γι’ αυτό το λόγο, πολλές φορές, η αφήγηση που παίρνει τη μορφή των σκέψεων του ήρωα οδηγείται σε πολύπλοκους λαβυρίνθους με προορισμό να αγγίξουν νοήματα της ζωής και της φιλοσοφίας.

Πάνω απ’ όλα, εξάλλου, ο ήρωας είναι ένας νέος που αγωνία για τον Έρωτα του και το Μέλλον του. Προσπαθεί να ισορροπήσει τον Έρωτα και το Μέλλον, καθώς να ενισχύσει το ένα με το άλλο. Ωστόσο, το κύριο μήνυμα που κατορθώνει ο συγγραφέας να μεταδώσει στον αναγνώστη είναι πως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική από τα σχέδια και τα οράματα του καθένα, είναι πολύ πιο σκληρή και απόλυτη.

Οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται στη ζωή είναι άπειρες, όπως και τα μονοπάτια που ο καθένας μπορεί να διαλέξει να ακολουθήσει, αλλά τελικά, το μόνο που τον ορίζει είναι η τύχη. Η μοίρα, το πεπρωμένο, ο Θεός ή μια άλλη ανίκητη και πανίσχυρη δύναμη που μπορεί να επηρεάσει τις ζωές των ανθρώπων και να τις κατευθύνει; Αυτή η ερώτηση απομένει  μόνο στον αναγνώστη για να την απαντήσει.

Λίγα λόγια του συγγραφέα για το βιβλίο

Η συγγραφή του βιβλίου ξεκίνησε τον Νοέμβρη του 2013 και ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2016, ωστόσο υπήρχαν τεράστια κενά σ’ αυτό το διάστημα, είτε λόγω έλλειψης διάθεσης και έμπνευσης, είτε λόγω έλλειψης χρόνου εξαιτίας της σχολής. Στην ουσία, τα 3/4 του βιβλίου γράφτηκαν μέσα σε έναν χρόνο (2015-2016). Ήταν η πρώτη μου προσπάθεια να γράψω κάτι οργανωμένο, έως τότε διατηρούσα ένα μικρό μπλογκ, ίσα ίσα για μια ανώνυμη “αυτοψυχανάλυση”.

Ο λόγοι που άρχισα να γράφω ήταν δύο. Πρώτον, η -σχεδόν βιολογική, σωματική- ανάγκη μου να εκφραστώ, να βγάλω από μέσα μου κάποια πράγματα, όσο κλισέ και αν ακούγεται αυτό, αλλά και η επιθυμία μου να επικοινωνήσω έστω με έναν ή δύο άγνωστους ανθρώπους από κάθε γωνιά της Ελλάδας, με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινές σκέψεις και κάπως θα με “ένιωθαν”, ακόμα κι αν δεν γνώριζαν καν πως μοιάζω και που ή πως ζω -ή έζησα.

Τα μελλοντικά μου σχέδια είναι να τελειώσω τον Σεπτέμβριο με την σχολή μου, και επιστρέφοντας στην Αθήνα να ξεκινήσω το μεταπτυχιακό μου. Έχω μια ιδέα για ένα βιβλίο στο μυαλό μου, από τότε που έγραφα το “Από μέσα πεθαμένοι”, αλλά την αφήνω μέχρι να δημιουργήσει το δικό της αυθύπαρκτο σύμπαν και τους χαρακτήρες του, να μπουν όλα στη θέση τους, και ίσως κάποτε εγώ απλα διηγηθώ την ιστορία αυτή -και μακάρι να ενδιαφερθεί και κάποιος να την διαβάσει!!

Το μόνο “πιστεύω” που με χαρακτηρίζει, είναι πως αντικειμενικά και ορθολογιστικά η ζωή είναι μάταιη, “φριχτή και μίζερη” (όπως έλεγε και ο Γούντυ Άλλεν στον “Νευρικό Εραστή”), αλλά αν το αποδεχτείς βαθιά μέσα σου αυτό, και δουλέψεις πραγματικά με τον εαυτό σου, αυτή η συνειδητοποίηση είναι και το κλειδί για να μάθεις να απολαμβάνεις τις μικρές χαρές της ζωής και να είσαι ουσιαστικά ευτυχισμένος· μια ζεστή κούπα καφέ το πρωί, μια κρύα μπύρα μετά την δουλειά το βράδυ, μια παρασκευή με σουβλάκια, φίλους και ανόητα βιντεάκια στο ίντερνετ, μια ουσιαστική κουβέντα που συνοδεύεται από λίγο κρασί, νυχτερινές βόλτες στην πόλη, και το αγαπημένο μου: μια μαγευτική ταινία.