Λατρεμένες ήδη ως θεότητες από τους αρχαίους Αιγυπτίους, καταραμένες αργότερα ως σύμβολα και σύντροφοι μαγισσών, μιάσματα ως βασικές δυσειδαιμονίες -προπαντώς οι μαύρες, οι γάτες ακόμη και σήμερα διατηρούν την απόκρυφη αίγλη τους.
Αποτυπώθηκαν πρώτα σε τοιχογραφίες και ύστερα στο γραπτό λόγο, πότε ως θεότητες, πότε ως φορείς μαγείας, πότε ως σύμβολα του θηλυκού και της γυναίκας και πότε ως απλώς πλάσματα του ζωικού βασιλείου.Πρωταγωνιστούν σε ιστορίες τρυφερότητας, πάθους, εκδίκησης μα και τρόμου.
Σταθερά όμως η σχέση τους με τους χάρτινους ήρωες αντικατοπτρίζει εκείνη του δημιουργού τους με τις φυσικές τους εμπνεύστριες. Σχέση κάθε φορά ιδιαίτερη και μυστικιστική, όπου ο άνθρωπος δεν είναι ποτέ σίγουρος αν ο ίδιος εκπαιδεύει τη γάτα του ή εκείνη εκπαιδεύει αυτόν.
Κι οι άνθρωποι, εμείς οι μεγάλοι κοινωνοί της γνώσης έχουμε πολλά να μάθουμε απ’ τις γάτες. Γι’ αυτό ίσως και τόσοι ποιητές και συγγραφείς ασχολήθηκαν τόσο μαζί τους. Για τον Μπάροουζ αποτελούν το Άγιο δισκοπότηρο της έμπνευσης. Και καθώς τα γραπτά μένουν, έτσι τα πλάσματα αυτά ενισχύουν τη θέση τους στο πάνθεον των αθανάτων.
Όλοι μας θυμόμαστε τον Παπουτσωμένο γάτο, μα κι άλλα λαϊκά παραμύθια οπου πρωταγωνιστούν ή συμμετέχουν ενεργά οι γάτες. Γάτος δεν πέρασε, κεραμίδι δεν έσπασε- η τύχη σου δεν άνοιξε, μας λέει μια παλιά Κρητική ιστορία.
Διάσημη είναι επίσης η Γάτα του Σρέντινγκερ όπως και η Λουκριτία με τον Καστράτο του ΑΡΚΑ. Η Καλυψώ από τη Λωξάντρα της Μαρίας Ιορδανίδου μα και ο Πλούτωνας, ο Μαύρος γάτος του Έντγκαρ Άλαν Πόε. Ο Σαρτρ ονόμαζε τη γάτα του Μηδέν από το βασικό του βιβλίο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Το υπέροχο γουργουρητό που βγάζουν οι γάτες πρέπει πως είχε κατά νου ο Άλμπερ Σβάιτσερ λέγοντας πως Μόνο δυο πράγματα ανακουφίζουν από τις δυστυχίες της ζωής: Η μουσική και οι γάτες.
Ομοίως, έχουν πει για τις γάτες:
Αρτούρο Κορκουέρα: Αφού δεν έχει φτερούγες/ πώς γίνεται και πετάει;
Τζων Λε Καρρέ: Η γάτα που κάθισε στο χαλάκι δεν είναι ιστορία. Η γάτα που κάθισε στο χαλάκι μιας άλλης γάτας είναι ιστορία
Βίκτωρ Ουγκώ: Ο Θεός έπλασε τη γάτα για να δώσει στον άνθρωπο την απόλαυση να χαϊδεύει την τίγρη.
Πολ Γκάλικο: Η γάτα μπορεί να σε χρησιμοποιήσει ως χαλάκι και πιστέψτε με θα το κάνει.
Οδυσσέας Ελύτης: Φτάσε να συλλαμβάνεις αισθήσεις όσες και τα μουστάκια μιας γάτας
Ντίνος Χριστιανόπουλος: Κι εγώ λάτρεψα πόδια κι έφαγα κλωτσιές. Χάιδεψα χέρια κι έφαγα ξύλο. Μα τη σοφία της γάτας δε μπόρεσα ακόμη να την καταλάβω
Η βιβλιογραφία αμέτρητη, οι συγγραφείς μα κι οι ποιητές που απαθανάτισαν τις γάτες είναι πάμπολλοι και τα πονήματά τους αιώνιοι ύμνοι προς τα πλάσματα αυτά.
Όσοι τις αγαπούμε κι έχουμε την τιμή να συναναστρεφόμαστε μαζί τους μυόμαστε σε μυστικές γνώσεις, ανακαλύπτουμε τον κόσμο με νέα οπτική και-αν μη τί άλλο ξεκλέβουμε στιγμές αθανασίας.
Πηγή κεντρικής εικόνας: 1zoom.me
