Οκτώβριος 2019
Εσύ πώς αντιδράς στην αρνητική κριτική που λαμβάνεις; Δε νιώθεις καλά με τον εαυτό σου. Έχεις πάρει λίγα παραπάνω κιλά τελευταία, και το πρόσωπό σου έχει γεμίσει σημάδια. Το ξέρεις. Βάφεσαι πολύ και φοράς φαρδιά ρούχα. Να κρύψεις ό,τι σου χαλάει την ημέρα. Βγαίνεις από το σπίτι. Ίσως περπατάς πιο γρήγορα από το […]
Μια καθημερινότητα, γεμάτη άγχος Έχω πολύ άγχος. Οι σκέψεις μοιάζουν πιο δυνατές από εμένα. Σε παρακαλώ, μη με κοιτάς έτσι. Δεν το επέλεξα. Ζω με αυτό και με κουράζει. Μουδιάζουν τα χέρια μου και τρέμει η φωνή μου. Προσπαθώ να αναπνεύσω κανονικά και μου είναι τόσο δύσκολο. Λες και δεν έμαθα ποτέ να αναπνέω σωστά. […]
Ας βγάλουμε τη μάσκα του ψυχρού ανθρώπου. Ο ψυχρός άνθρωπος είναι αυτός που μπορείς να πιάσεις χωρίς να αγγίξεις. Εκείνος που καταλαβαίνεις χωρίς να τον νιώσεις. Ο ψυχρός άνθρωπος είναι αυτός που χαμογελάει χωρίς να γελάει κι αυτός που κλαίει μονάχα όταν δε φαίνεται. Ο ψυχρός άνθρωπος είναι αποστασιοποιημένος. Μιλάει πολύ για όλα και […]
Έλα να σου μιλήσω για τον εαυτό σου “Μπορώ να θυμηθώ τη μητέρα μου να προσπαθεί να με κάνει να καταλάβω πόσο σημαντική είναι η αγάπη για τον εαυτό μου. Καθόμασταν στον καναπέ και την άκουγα να μου μιλάει ώρες, με κάθε ευκαιρία. Μου έδινε παραδείγματα, μου εξιστορούσε δικές της ιστορίες και μου […]
Φαντάσου να έλεγες σε όλα “ναι” Σου κάνουν μια ερώτηση, σου ζητάνε μια χάρη, μια εξυπηρέτηση. Ίσως έρχεσαι σε δύσκολη θέση. Δε συμφωνείς. Μια φωνή μέσα σου ξέρει πως η κατάλληλη απάντηση είναι το ‘όχι’. Δε θέλεις να το κάνεις. Σε πιέζει. Κι όμως, δεν υπακούς. Χαμογελάς και λες ‘ναι’. Και λες ‘ναι’ γιατί […]
“Αγκαλιά. Μια θεραπεία διαφορετική.” “Φοβάσαι. Κλαις. Δεν εκτιμάς πια τον εαυτό σου. Δεν πιστεύεις σε αυτόν. Νιώθεις μικρός και τα προβλήματά σου τόσο μεγάλα. Θες να θεραπευτείς. Θες να περάσει το αίσθημα αυτό. Να νιώσεις ξανά χαρούμενος. Να σε κοιτάξεις στον καθρέφτη και να γελάς. Να αισθανθείς όμορφα. Να έχεις κάτι καλό για σένα, […]
Σκέφτομαι ξανά και ξανά, κάθε κίνησή μου: Τις κινήσεις των άλλων. Τα λόγια που είπαν ή τα λόγια που θα πουν. Σπάω το κεφάλι μου να καταλάβω. Αν- ας πούμε- είχα επιλέξει κάτι διαφορετικό, πώς θα ήταν τα πράγματα τώρα; Θα είχαν γίνει διαφορετικά; Κι αυτό που μου είπαν; Αν δεν μου το είχαν […]
Η καραντίνα, το παρόν μας. “Ξέρω ότι η περίοδος της καραντίνας σε πιέζει, σε κουράζει και σε αγχώνει. Ξέρω πως δεν μπορείς να το ελέγξεις, δεν είναι στο χέρι σου κι αυτό σε ταράζει παραπάνω. Ξέρω πως θες να βγεις βόλτα, να ντυθείς, να ετοιμαστείς και να νιώσεις καλά. Ξέρω, πως παρ’όλο που ζητούσες άδεια, […]
Ήρθε αυτή η μέρα και φέτος. Ανοίγω τις κούτες, βγάζω τα στολίδια, το δέντρο και τα εκατομμύρια λαμπάκια που στολίζουν κάθε χρόνο το σπίτι μου. Έχω βάλει χριστουγεννιάτικα τραγούδια και έχω καλέσει φίλους στο σπίτι να στολίσουμε μαζί. Όπως κάθε χρόνο. Τους κοιτάω για λίγο. Γελάνε, πειράζονται και τραγουδάνε. “Περίεργο” σκέφτομαι. Όλοι, αν τους […]
Ο θυμωμένος άνθρωπος, έχει στα μάτια ένταση, πάθος για ζωή και νεύρο. Ο θυμωμένος άνθρωπος, ζητά δικαιοσύνη, ισότητα και αποδοχή. Ζητά συμφωνία και έχει απαιτήσεις. Απαιτήσεις από τους άλλους, κι άλλες τόσες απαιτήσεις από τον ίδιο του τον εαυτό. Τραυματίζεται και απογοητεύεται. Απογοητεύεται πολύ και θυμώνει ξανά. Ο θυμωμένος άνθρωπος, βγάζει βιαστικά συμπεράσματα. Είναι ανυπόμονος […]
“Είσαι φορτισμένος συναισθηματικά, το ξέρω. Νιώθεις μια θλίψη, ένα βάρος στην καρδιά σου. Είναι τόσα πολλά αυτά που σκέφτεσαι, που δεν μπορείς να τα βάλεις σε λέξεις για να τα πεις. Και δε λες τίποτα. Είσαι αγχωμένος, νιώθεις έναν κόμπο στο στομάχι σου και δεν τρως. Όχι γιατί δε θες, αλλά γιατί έχει γεμίσει άγχος […]
Το περιβάλλον καταστρέφεται. Το ξέρουμε, το βλέπουμε, το διαβάζουμε, το ακούμε και το βιώνουμε. “Βγαίνεις από το σπίτι σου το πρωί, κοιτάς γύρω σου και αντικρίζεις έναν κάδο σκουπιδιών γεμάτο, τους δρόμους περιτριγυρισμένους από σκουπίδια και τα πεζοδρόμια σπασμένα και τόσο βρόμικα που πια δεν αναγνωρίζεις το χρώμα τους. Βγαίνεις από το σπίτι σου, […]
Οι άνθρωποι, από τη φύση μας, είμαστε κοινωνικά όντα. Θέλουμε τη συναναστροφή, τον κόσμο, τη φασαρία και το συναίσθημα της συντροφικότητας. Θέλουμε τις σχέσεις, τη συζήτηση, ακόμα και τον τσακωμό. Επιζητούμε τους γρήγορους ρυθμούς και την πίεση του προγράμματος. Έτσι η ζωή μας μοιάζει πιο ενδιαφέρουσα. Έχουμε πάντα κάτι να απαντήσουμε όταν μας ρωτάνε ” […]
“Πέρασε αρκετός καιρός για να το πάρω τελικά απόφαση. Πέρασα από αρκετές φάσεις μέχρι να κατανοήσω πως αυτό είναι το πολυτιμότερο δώρο που μπορώ να κάνω στον εαυτό μου. Η ψυχοθεραπεία. Δεν είχα ιδέα τι θα ακολουθούσε. Αν με ρωτούσες τότε, θα σου έλεγα πως δεν μπορεί να είναι τόσο δύσκολο, πως κάποιος θα […]
Πολλές φορές στην καθημερινότητά μας, λέμε “συγγνώμη” για να δεχτούμε ένα απλό “εντάξει, δεν πειράζει” και όλα να είναι ξανά όπως πριν. Κι αν ρωτήσεις, θα σου πουν πως έχουν καταλάβει τι έκαναν λάθος. Πως δε θα το επαναλάβουν στο μέλλον. Πως ζητούν μια ακόμα ευκαιρία. Στο μυαλό πολλών, η συγχώρεση μεταφράζεται ως “άφεση αμαρτιών”. […]
” Αν με ρωτήσεις να σου πω πότε ξεκίνησε, δεν ξέρω. Δεν ξυπνάς μια μέρα και αναγνωρίζεις πως έχει κατάθλιψη. Δεν είναι τόσο απλό. Κρύβει πίσω του καταστάσεις και σκέψεις, παγιωμένες χρόνια πριν. Πότε δε μίλησες για αυτές, τις έκρυψες πολύ καλά. Και τώρα, κάπως εμφανίστηκαν. Και πήρες την κάτω βόλτα.” Υπάρχει αυτή η πεποίθηση […]
Φορτώνουμε την εβδομάδα μας με δραστηριότητες. Φτιάχνουμε την εβδομάδα μας με πρόγραμμα, την οργανώνουμε. Την τάδε μέρα, τάδε ώρα, μην ξεφύγει κανένα λεπτό της ημέρας που δεν έχουμε κάτι τέλεια κανονισμένο. “Δεν προλαβαίνω διαφορετικά”, “Δεν έχω αρκετό χρόνο”, “Έχω τόσα πολλά να κάνω”, “Πρέπει όλα να γίνουν σωστά” κλπ. Το σπίτι πάντα φανερά τακτοποιημένο. Μην […]
“Άλλες φορές χαμογελάω πολύ, σχεδόν χαζογελάω. Άλλες κλείνομαι μέρες στο δωμάτιό μου και δε μιλάω παρά μόνο στον εαυτό μου. Άλλες φαίνεται πως δε νιώθω τίποτα, λες και δεν είναι δικά μου τα προβλήματα. Κυρίως, αρνούμαι αυτό που μου συνέβη. Δεν επιτρέπω σε εμένα να αντιδράσω. Και ύστερα το ξεχνάω. Όταν με ρωτάνε, απαντάω κοφτά. […]
“Οι άνθρωποι συνηθίζουμε να δίνουμε μεγάλη σημασία στα χρώματα, ακόμα και ασυνείδητα. Συνδυάζουμε τα χρώματα με ρούχα, καταστάσεις, ανθρώπους, ακόμα και εποχές. Το περιβάλλον του ατόμου είναι γεμάτο χρώματα. Και καθώς αλλάζουν τα χρώματα, αλλάζει και η ψυχολογία μας” . Το χρώμα, επιστημονικά, χαρακτηρίζεται ως το φως που έρχεται σε εμάς από τον ήλιο. Αυτό […]
“Αν κλαίει εκείνη είναι ανώριμη, υπερβολική και γκρινιάρα. Όταν κλαίει αυτός είναι δειλός και λιγότερο αρρενωπός. Βιαζόμαστε να χαρακτηρίσουμε τους ανθρώπους αδύναμους, χωρίς να σκεφτούμε πόση δύναμη χρειάζεται για να εκφράσουν ελεύθερα το συναίσθημά τους.” “Μήπως τελικά το κλάμα είναι θεραπευτικό;” Κοινωνικά το κλάμα δεν είναι ιδιαίτερα αποδεκτό, αν και τα τελευταία χρόνια τείνει να […]
“Μαμά, μπαμπά είμαι ομοφυλόφιλος. Και θέλω επιτέλους να σας το πω, να το βγάλω από μέσα μου. Θέλω να σταματήσω να κρύβομαι και να σκαρφίζομαι φθηνές δικαιολογίες για δήθεν φίλες και φίλους. Θέλω να μην κρύβω τα λόγια μου και να συμμετέχω πια με την πραγματική μου άποψη σε συζητήσεις. Θέλω επιτέλους να μπορώ […]
Να σε ρωτάνε “Πώς είσαι;”, “Πώς νιώθεις;”, “Τι έχεις;”, “Τι χρειάζεσαι;” και να απαντάς “Δε ξέρω”. “Ένα συναίσθημα κενό, δε ξέρω αν σου έχει τύχει”. Δεν το καταλαβαίνουμε, το ξέρω. Γιατί στην πραγματικότητα, δεν έχει να κάνει με συναίσθημα, αλλά με την απουσία συναισθήματος. Εμείς οι άνθρωποι δεν έχουμε τη εύκολα τη δυνατότητα να […]
“Με θυμάμαι από μικρή που είχα ένα κοντομάνικο μπλουζάκι και το φορούσα συνέχεια. Δεν ήθελα με τίποτα να το αλλάξω. Ακόμα και όταν μεγάλωσα λίγο, και δε μου έκανε πια δεν ήθελα να το πετάξω. Δε με ενδιέφερε που μπορεί να μου έφερναν άλλα μπλουζάκια, πιο καινούρια και πιο ωραία. Εγώ αυτό ήθελα. Το ήξερα, […]
“Πού τριγυρίζει πάλι το μυαλό μου; Πρέπει να συγκεντρωθώ και να τελειώσω τις υποχρεώσεις μου. Δεν έχω βέβαια και πολλή όρεξη. Μήπως να το κάνω αύριο; Ναι ναι αύριο πιστεύω θα είναι καλύτερα. Αχ αυτή η αναβλητικότητά μου. Σήμερα θα το κάνω, σίγουρα. Ίσως βέβαια να μην είναι και η βασική μου προτεραιότητα. Μήπως […]
Τ ο MAXMAG είναι ένα περιοδικό που μπήκε δυναμικά στο χώρο της διαδικτυακής ενημέρωσης. Κοινό όλων: η αγάπη για την αρθρογραφία, την οποία ο καθένας ξεχωριστά τη συνδέει με το αντικείμενο που γνωρίζει καλά και, συνήθως, έχει σπουδάσει.
