Κεφάλαιο 16: Η σαγήνη της Ψυχής
«Δεν μιλάς, πες κάτι σε παρακαλώ˙ τώρα πια ξέρεις! Αυτό δεν ήθελες να μάθεις τόσον καιρό;» Θέλησα να δραπετεύσω από τη φρίκη αυτού του συμβάντος, γι’ αυτό αποφάσισα να…
Κεφάλαιο 15: Ο αδερφός του πατέρα μου
Μετά την αγωγή που υπέβαλε η Ουρανία εναντίον του συζύγου της για άσκηση σωματικής και ψυχολογικής βίας κατ’ επανάληψη, ακολούθησε η σύλληψη και η ομολογία του Λεωνίδα. Η εισαγγελέας του…
Κεφάλαιο 14: Χαλασμένη Μηχανή
Η κουβέντα μας με τον Ζαχαριάδη, μπροστά στο μπουφέ της εκδήλωσης του Πανεπιστημίου, κινήθηκε γύρω από την τάση της Ουρανίας, να τιμωρεί τον εαυτό της. Επειδή όπως αποφασίσαμε˙ αυτό ακριβώς…
Κεφάλαιο 13: Κάψε το στεφάνι
Τα Χριστούγεννα μου έδωσαν την ευκαιρία να απολαύσω ένα εορταστικό διήμερο σε οικογενειακό περιβάλλον, όπου δέχτηκα τη διατάραξη της μοναχικότητάς μου με ευχαρίστηση. Είχε μεγάλη σημασία για μένα το να…
Κεφάλαιο 12: Συναισθηματική Ακτινοβολία
Η Ουρανία είχε δεχτεί να ξεκινήσουμε τις συνεδρίες με έναν και μοναδικό όρο: Να πραγματοποιούμε τις συναντήσεις μας πρωινές ώρες και μόνο τις Κυριακές. Δέχτηκα τον όρο της χωρίς να…
Κεφάλαιο 11: Όταν ντράπηκε ο Θεός
«Στα δεκαπέντε μου σταμάτησα το σχολείο. Ήταν μια απόφαση ξαφνική, οριστική κι αμετάκλητη.» Ακολούθησε μια παύση κατά τη διάρκεια της οποίας η Ουρανία βαριαναστέναξε. «Δε μου το συγχώρεσε ποτέ η…
Κεφάλαιο 10: Φωτεινά σκοτάδια
Υπάρχουν καρδιές που σταματούν να πάλλονται, χωρίς να έχουν μεταγγίσει ούτε μια σταγόνα αίματος, εμπλουτισμένου με την αδρεναλίνη που εκκρίνεται, όταν ψυχή και σώμα στροβιλίζονται στη δίνη του έρωτα.…
Κεφάλαιο 9: Στη δίνη του έρωτα
Η ελαφριά μορφή κατάθλιψης που ταλαιπωρεί συχνά την Ουρανία, είναι πολύ πιθανόν να διαταράσσει την αυτοβιογραφική της μνήμη και ειδικά τον μηχανισμό εκείνο που επιλεκτικά ευνοεί τις ευχάριστες αναμνήσεις σε…
Κεφάλαιο 8: Το ξεπάγωμα του συναισθήματος
Η Ουρανία κράτησε το λόγο της και τηλεφώνησε˙ όχι για να ορίσουμε, αλλά για να αναβάλλουμε την επόμενη συνεδρία. Παρότι επικαλέστηκε κάποιες υποχρεώσεις που δεν της επέτρεπαν να ταξιδέψει στη…
Κεφάλαιο 7: Η αέναη κίνηση της καρδιάς
«Αρκετά όμως με τον Λεωνίδα. Άλλωστε, πέρασε κιόλας η μία ώρα που είχαμε στη διάθεση μας.» «Λεωνίδα τον λένε;» «Ναι. Χμ, ακόμα και γι’ αυτό παινεύεται, ο ελεεινός. “Πήρα το…
Κεφάλαιο 6: Ο γέρος και η θάλασσα
Την πρώτη φορά που η Ουρανία μου ζήτησε μια χάρη, ήταν για να πραγματοποιήσουμε τη συνάντησή μας στην παραλία, αντί για το γραφείο. Δεν έφερα καμία αντίρρηση˙ της είπα μάλιστα,…
Κεφάλαιο 5: Το αντίδοτο του θανάτου
Στα πρώτα βήματα της καριέρας του, κάθε ψυχολόγος οφείλει να είναι αισιόδοξος και οπλισμένος με πίστη προς την ικανότητά του να αγγίζει τις καρδιές των ανθρώπων. Να αφουγκράζεται τον…
Κεφάλαιο 4: Για μια χούφτα λέξεις
Το ξημέρωμα της επόμενης συνεδρίας με την Ουρανία με βρήκε κάπως προβληματισμένο. Ίσως επειδή ο αρχικός ενθουσιασμός μου μετά την πρώτη μας συνάντηση, άρχισε σιγά σιγά να μετατρέπεται σε απογοήτευση.…
Κεφάλαιο 3: Ο Πρώτος Έρωτας
Με την υπόθεση της Ουρανίας, ασχολήθηκα λίγο μετά την ολοκλήρωση των σπουδών μου, στο τμήμα ψυχολογίας του Αριστοτελείου πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Στα δύσκολα πρώτα επαγγελματικά βήματα, με στήριξε ο καθηγητής…
Κεφάλαιο 2: Ο Πατέρας
«Μίλησε μου για τον πατέρα σου Ουρανία… Δεν μπορεί, κάτι πρέπει να θυμάσαι από εκείνον…» «Γεννήθηκα στον Εξαπλάτανο του νομού Πέλλας. Εκεί έζησα μέχρι τα δεκαεπτά μου. Απ’ τον πατέρα,…
Κεφάλαιο 1: Η πρώτη συνάντηση
Όταν με επισκέφθηκε η Ουρανία, βρισκόταν σε μια οδυνηρή κατάσταση, αιτία της οποίας ήταν το έντονο αίσθημα της απόρριψης και της εγκατάλειψης που ένιωθε εκείνη την εποχή͘ και σε μια…