ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020
Στις 20 Απριλίου, δύο μέρες πριν αρχίσω να γράφω αυτό το κείμενο, έφυγε από την ζωή ο Monte Hellman, ένας -τουλάχιστον κατά τη δική μου γνώμη- κορυφαίος σκηνοθέτης. Ένας άνθρωπος που παρά την μικρή φιλμογραφία του κατάφερε να βάλει στο κινηματογραφικό παιχνίδι τον Jack Nicholson και τον Warren Oates, έφτιαξε μνημειώδη acid western πριν τον […]
Με την παγκόσμια ημέρα βιβλίου να πλησιάζει, δεν θα μπορούσαμε να μην κάνουμε λόγο για την κινηματογραφική μεταφορά ενός αριστουργήματος της μοντέρνας αμερικανικής λογοτεχνίας. Αναφερόμαστε φυσικά στο Catch-22, το ογκώδες αντιπολεμικό μυθιστόρημα του Joseph Heller, που κυκλοφόρησε το 1961. Στο σινεμά αποδόθηκε το 1970 από τον Mike Nichols (“The Graduate”, “Closer”), ενώ πρόσφατα ο George […]
Στη σειρά άρθρων “Ξεχασμένα Διαμάντια” εστιάζουμε σε ταινίες που έχουν παραμεληθεί, υποτιμηθεί ή παραγνωριστεί από το σινεφίλ ή ευρύτερο κοινό. Χωρίς αμφιβολία, ο Eric Rohmer πρόκειται για έναν αδίκως υποτιμημένο σκηνοθέτη. Τα αισθητικά και διακριτικά αριστουργήματά του, όπως είναι το L’amour l’apres midi ή το La collectionneuse συνήθως χάνονται δίπλα στους μέγιστους Γάλλους συγκαιρινούς του, […]
Είναι μερικές ταινίες που καταφέρνουν και αναδεικνύουν τόσο δεξιοτεχνικά το πρόβλημα της ζωής και του νοήματός της, χωρίς να χάνονται σε ανώφελους συναισθηματισμούς και στην δασκαλίστικη επιβολή ενός “μηνύματος”. O Teshigahara το είχε πετύχει πολύ καλά, με αριστουργήματα όπως την “Γυναίκα στους αμμόλοφους” και το “Πρόσωπο ενός άλλου”. Ήταν όμως ο Kurosawa αυτός που πρώτος […]
Στη σειρά άρθρων “Ξεχασμένα Διαμάντια” εστιάζουμε σε ταινίες που έχουν παραμεληθεί, υποτιμηθεί ή παραγνωριστεί από το σινεφίλ ή ευρύτερο κοινό. Υπάρχει πραγματική ελευθερία και ανεμελιά; Μπορεί κάποιος/α να ξεφύγει από αυτό το αδηφάγο σύστημα και να ζήσει σε ένα καθεστώς προσωπικής αυτονομίας; Με αυτά τα ερωτήματα καταπιάνεται το Vagabond (“Δίχως στέγη, δίχως νόμο”), μία από […]
Μερικές φορές οι διακριτικές και ήρεμες ταινίες έχουν αντιμετώπιση ανάλογη με το περιεχόμενό τους. Με λίγα λόγια, τείνουν να παραμελούνται ή να υποτιμούνται. Αυτό ισχύει και για το First Cow, μία από τις καλύτερες ταινίες του 2020 (γυρίστηκε το 2019), η οποία δεν έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ. Ας προσπαθήσουμε να διορθώσουμε αυτήν την αδικία παρουσιάζοντας […]
Όλοι έχουμε ταινίες που βλέπουμε όταν θέλουμε να αισθανθούμε καλύτερα. Κάποιοι βλέπουν τον μεγάλο Λεμπόφσκι, άλλοι Fast and Furious, άλλοι Edgar Wright κλπ. Ε ,εγώ προσωπικά έχω δει καμιά δεκαριά φορές το The Pick of Destiny (“Η πένα του πεπρωμένου”) με πρωταγωνιστές τους Tenacious D, συγκρότημα που αποτελείται από τον πάντα διασκεδαστικό Jack Black […]
Από όλα τα σκοτάδια που έχουν περικυκλώσει την ανθρωπότητα ο φασισμός πρέπει να ήταν μακράν το πιο καταστροφικό. Και το χειρότερο από όλα είναι πως η φασιστική μηχανή θανάτου δεν λειτουργούσε τυχαία, αλλά είχε υπαγάγει τον θάνατο σε ένα σύστημα, σε μια βιομηχανία, σε μια (ο θεός να την κάνει) φιλοσοφία, σε έναν υπολογισμό και […]
Στη σειρά άρθρων “Ξεχασμένα Διαμάντια” εστιάζουμε σε ταινίες που έχουν παραμεληθεί, υποτιμηθεί ή παραγνωριστεί από το σινεφίλ ή ευρύτερο κοινό. Υπάρχουν ταινίες που παρόλο που καταφέρνουν και αποδίδουν κριτικά και έντονα το κλίμα της εποχής τους, ξεχνιούνται- ίσως ακριβώς επειδή η κριτική που ασκούν δεν προορίζεται για εμπορική και ευρεία κατανάλωση. Μια τέτοια αδίκως […]
Υπάρχουν ταινίες και σκηνοθέτες που χωρίς να προβαίνουν σε υπερβολές ή σε μεγαλοπρεπείς κινήσεις καταφέρνουν να δημιουργούν αριστουργήματα. Ο Bergman ήταν ένας, ο Altman ένας άλλος. Απόλυτη ωδή στην λιτή ομορφιά αποτελεί και η τριλογία των χρωμάτων του αξεπέραστου Κριστόφ Κισλόφσκι. Αυτή η σειρά ταινιών -Μπλε, Λευκή, Κόκκινη- καταπιάνεται όπως θα δούμε με την απώλεια […]
Σίγουρα το 2020 ήταν μια κάκιστη χρονιά, που έπληξε μεταξύ άλλων και την κινηματογραφική παραγωγή. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως έλειψαν και τα διαμαντάκια. Ένα από αυτά είναι και το Sound of Metal (γυρίστηκε το ’19 και κυκλοφόρησε αργότερα), μια ταινία του Darius Marder που καταπιάνεται με έναν ντράμερ που χάνει ξαφνικά την ακοή […]
Αρχικά είχα συλλάβει αυτό το κείμενο ως ένα αστείο, ως μια αγαθή πλάκα που επιχειρεί να τσιγκλήσει τις σινεφιλικές ευαισθησίες του κόσμου. Όμως όπως στην καρδιά κάθε σκέψης υπάρχει μια μη-σκέψη που την συνέχει και -όπως είπαν οι Deleuze και Guattari- η φιλοσοφία έχει ανάγκη μια μη-φιλοσοφία, ένα προφιλοσοφικό επίπεδο που την καθορίζει, έτσι και […]
Ο Φάρος του Robert Eggers σίγουρα είναι μια αινιγματική, μυστικιστική ταινία, που δημιουργεί σκοτεινούς λαβυρίνθους νοήματος. Με την βοήθεια μερικών ψυχολογικών θεωριών, εμείς θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε λίγο φως σε αυτό το σκοτάδι (σαν φάρος χαχα), δείχνοντας πόσο δεκτικό σε πιθανές ερμηνείες είναι αυτό το δημιούργημα που μας προσέφερε η πάντα αξιόπιστη A24. Να σημειώσουμε […]
Η προκατάληψη μερικές φορές είναι σαν το νερό: όσο καλά τείχη και αν έχεις χτίσει για να την αναχαιτίσεις, αυτή συχνά καταφέρνει και τρυπώνει, έστω και με αλλαγμένη μορφή. Είναι τόσο διεισδυτική μάλιστα που μπορεί να υφέρπει ακόμα και σε έργα τέχνης που θεωρητικά προσπαθούν να την καταπολεμήσουν. Ένα τέτοιο δημιούργημα είναι και το The […]
Αναμφισβήτητα η θεματολογία του κινηματογράφου είναι τεράστια: από εγκλήματα και ρομάντζο, τρόμο και κωμωδία, μέχρι και πόλεμο και φαντασία, το σινεμά καταπιάνεται σχεδόν με κάθε γούστο και ενδιαφέρον. Τι γίνεται όμως όταν η έβδομη τέχνη καταπιάνεται με τον εαυτό της, με την διαδικασία δημιουργία της, τι γίνεται δηλαδή όταν μια ταινία αφορά το γύρισμα μιας […]
Στη σειρά άρθρων “Ξεχασμένα Διαμάντια” εστιάζουμε σε ταινίες που έχουν παραμεληθεί, υποτιμηθεί ή παραγνωριστεί από το σινεφίλ ή ευρύτερο κοινό. Πιάνοντας το νήμα από εκεί που το αφήσαμε με το Girlfriends, στο παρόν κείμενο θα επικεντρωθούμε σε άλλη μια ταινία που έχει φεμινιστικά θέματα και έχει γυριστεί από γυναίκα. Πρόκειται για το κωμικό A New […]
Σίγουρα αυτό το άρθρο έρχεται λίγο καθυστερημένο, καθώς το Another Round ήδη έχει κερδίσει διεθνή αναγνώριση, ενώ έχει προταθεί και ως υποψηφιότητα της Δανίας για Όσκαρ. Όπως και να έχει όμως, ακόμα και μετά από αυτήν την ανεπίτρεπτη αργοπορία, ήρθε η ώρα να εξετάσουμε την νέα συνεργασία του πάντα καινοτόμου Thomas Vinterberg και του […]
Στη σειρά άρθρων “Ξεχασμένα Διαμάντια” εστιάζουμε σε ταινίες που έχουν παραμεληθεί, υποτιμηθεί ή παραγνωριστεί από το σινεφίλ ή ευρύτερο κοινό. Ο Eric Rohmer, σε αντίθεση με τα φιλαράκια του από το Cahiers du cinema (Godard και Truffaut) μάλλον πρόκειται για έναν υποτιμημένο σκηνοθέτη. Σίγουρα οι ταινίες του μνημονεύονται σε σινεφίλ κύκλους, αλλά όχι με τον […]
Στη σειρά άρθρων “Ξεχασμένα Διαμάντια” εστιάζουμε σε ταινίες που έχουν παραμεληθεί, υποτιμηθεί ή παραγνωριστεί από το σινεφίλ ή ευρύτερο κοινό. Σε αυτό το άρθρο σκύβουμε πάνω από μια ταινία εξαιρετικά πειραματικής φύσης, γυρισμένη το 1974. Πρόκειται για το Pastoral: To die in the country, μια Avant-Garde/σουρεαλιστική καινοτομία, που αντανακλά τους νέους ορίζοντες που ανακάλυπτε ο […]
Στη σειρά άρθρων “Ξεχασμένα Διαμάντια” εστιάζουμε σε ταινίες που έχουν παραμεληθεί, υποτιμηθεί ή παραγνωριστεί από το σινεφίλ ή ευρύτερο κοινό. Σε αυτό το μικρό κείμενο θα εστιάσουμε σε μία ταινία που αποτελεί ογκόλιθο του αμερικανικού ανεξάρτητου κινηματογράφου καθώς και του φεμινιστικού σινεμά. Πρόκειται για το Girlfriends της Claudia Weill, ένα έργο που κυκλοφόρησε […]
Ναι, το Oldboy του Park Chan-wook πρόκειται σίγουρα για ένα αριστούργημα, μια σύγχρονη αρχαιοελληνική τραγωδία, μια μοναδική ιστορία εκδίκησης. Πολλοί όμως φαίνεται να αγνοούν πως μια άλλη κορεατική ταινία με παρόμοια θέματα και εξίσου ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία κυκλοφόρησε το 2010. Πρόκειται για το I Saw The Devil του Kim Jee-woon, μια υπερβίαιη ταινία εκδίκησης και (ίσως) […]
Ναι, ξέρουμε, είσαι από τους πολλούς που είδαν το Queen’s Gambit και το λάτρεψαν, και αν δεν είσαι, τότε μάλλον σχεδιάζεις να το παρακολουθήσεις σύντομα. Αν όμως σου λέγαμε ότι 6 χρόνια πριν την γνωστή σειρά του Netflix είχε βγει μια ταινία με παρόμοια θέματα, όπως είναι το σκάκι, η μεγαλοφυία και η ψυχική […]
Τώρα που η εκλογική αναμέτρηση στις ΗΠΑ έχει τελειώσει (εκτός κι αν ο Trump καταφύγει στα δικαστήρια) μπορούμε να δούμε με περισσότερη ψυχραιμία μια από τις πιο σατιρικές ταινίες της χρυσής δεκαετίας του ’70. Πρόκειται για το The Candidate (ελληνιστί “Ο Υποψήφιος”) που μας δείχνει τις προσπάθειες ενός νέου πολιτικού (Robert Redford στον ρόλο) να […]
Συντροφικότητα, αυτό το θαυμάσιο αίσθημα που αποτελεί την χρυσή τομή μεταξύ φιλίας, συνεργασίας και εμπιστοσύνης, αυτή η καρδιακή σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε δύο άτομα που περνάνε μαζί ένα οδοιπορικό, ένα ταξίδι, μια αποστολή. Σε αυτό το αίσθημα θα εστιάσουμε, αλλά θα το δούμε μέσα από την αντρική έκφανσή του (αν μιλούσαμε για συντροφικότητα γενικά […]
Τ ο MAXMAG είναι ένα περιοδικό που μπήκε δυναμικά στο χώρο της διαδικτυακής ενημέρωσης. Κοινό όλων: η αγάπη για την αρθρογραφία, την οποία ο καθένας ξεχωριστά τη συνδέει με το αντικείμενο που γνωρίζει καλά και, συνήθως, έχει σπουδάσει.
