ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2020
«Το πρώτο ραντεβού μας, ποτέ δε θα ξεχάσω. Που μου ‘έπιασες το χέρι και μου ‘πες σ’αγαπώ. Απ’ τις πολλές τις μπύρες, είχαμε γίνει κώλος. Και απ’ τα πολλά σκορδόψωμα, δεν παλευόσουνα…» Α, ρε, Χατζηφραγκέτα δοξασμένοι, με τις τραγουδάρες σας! Αν έχεις ακούσει το παραπάνω άσμα, θα έχεις πειστεί κι εσύ ότι το πρώτο ραντεβού, […]
Εσείς έχετε δηλώσει ότι θα πάτε στην εκδήλωση: “Χαλάστρα στα ερωτευμένα ζευγαράκια” στις 14 Φλεβάρη, ή είστε τίποτα τριτοδεύτεροι; Εγώ λέω να δώσω το παρόν, όπως και κάθε χρόνο. Θα προσπαθήσω να σας εκθέσω τις απόψεις μου γι’ αυτήν τη μέρα, όχι ως ένα forever alone κοράσιο, αλλά ως ένα ρομαντικό κορίτσι, που πιστεύει βαθιά […]
Το βλέμμα φίλοι μου, είναι ο πιο καθοριστικός παράγοντάς έλξης μεταξύ των ανθρώπων. Καλή και χρυσή η εξωτερική εμφάνιση, καλά τα λόγια και οι συζητήσεις, καλές και οι κινήσεις του σώματος, προδίδουν πολλά, δεν αντιλέγω. Μα ένα είναι το ατού κάθε ανθρώπου εκεί έξω, ένα κομμάτι που τον διακρίνει από τους υπολοίπους, ο τρόπος που […]
Θα σου μιλήσω ανοιχτά, δεν είμαι καμία θεούσα, μήτε και πάω κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Από παιδί είχα αυτήν την εσωτερική ανάγκη του να πιστεύω στο Θεό και να κάνω την προσευχή μου. Ένας παράγοντας πιθανότατα να ήταν το ότι μεγάλωσα σε μια θεοσεβούμενη οικογένεια, που με μύησε στην πίστη, όμως, σαν δεν έχει ο […]
Κάνω έναν απολογισμό συχνά- πυκνά του τι έχω ζήσει και τι ονειρεύομαι ακόμα να κατακτήσω. Φταίτε εσείς γι’ αυτό, με φέρατε στον κόσμο και με μάθατε να ονειρεύομαι, να οραματίζομαι και να κοιτάω μπροστα. Τίποτα από όσα έχω βιώσει δεν θα ήταν το ίδιο, αν δε σας είχα κοντά μου και δίπλα μου, αν δεν […]
Έλεγχος…Αποζητάμε πάντοτε να έχουμε τον έλεγχο, για όλα όσα μας συμβαίνουν στη ζωή μας! Μα η ρουφιάνα η καρδιά δεν ελέγχεται, δεν μπορείς να οργανώσεις τα συναισθήματα σου και να τα τοποθετήσεις σε κουτάκια..Η καρδιά είναι ανεξάρτητη, δε σε ρωτάει τι; Και πως; Αν το “μισώ” και το “αγαπώ” ήταν θέμα του μυαλού, δε […]
Και όμως, πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και επιτέλους θα πάω σπίτι μου! Όσο χρονών και να είσαι, το παιδί που ξυπνάει μέσα σου τούτες τις μέρες δεν μπορείς να το κοιμίσεις. Εκεί! Σου “χτυπάει” κάθε πτυχή σου και σου θυμίζει πως πρέπει να γυρίσεις στο σπίτι σου. Όντας φοιτητής/τρια που σπουδάζει μακριά, ναι μεν κάνεις ότι […]
Έχουν δίκιο τελικά, όσοι λένε ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος δάσκαλος, έχουν απόλυτο δίκιο! Έμαθα κι εγώ να τον κοιτώ κατάματα χωρίς ενδοιασμούς και άλλα τερτίπια, να τον κοιτώ στα μάτια, να του δίνω την άδεια, ώστε να με μεγαλώνει και να με διδάσκει. Μια μέρα πιάσαμε το κουβεντολόι με το χρόνο, που λέτε […]
Αν η επιλεκτικότητα ήταν κόμμα της πολιτικής, θα ήμουν σίγουρα η αρχηγός του, ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΉ μέχρι το κόκκαλο και λίγο δέσμια αυτής μου της επιλογής. Κατά καιρούς, οι φίλοι μου μου βάζουν τις ταμπελίτσες της “υπερβολικής”, της “ιδιότροπης” και της “φοβητσιάρας”. Ίσως και να είμαι όλα αυτά, ίσως να φοβάμαι να κάνω κάτι παράτολμο, να μη […]
Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλυτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα. Οι στίχοι στο τραγούδι του “πρίγκηπα της ελληνικής Ροκ”, Παύλου Σιδηρόπουλου επισκιάζονται από ένα πολύ βαθύ νόημα που ο καθένας μας μπορεί να αποσυμβολίσει με το δικό του τρόπο. Μια δευτεροετής κρητικιά και ένας τριτοετής πρωτευουσιάνος, φοιτητές παιδαγωγικών σπουδών αποφάσισαν να κάνουν μια κατάθεση ψυχής. […]
“Δεν ταιριάζω με κανέναν, δεν είμαι σαν εκείνες που κάνουν παρέα και το κοκορεύονται, σαν αυτές που ποθούν για σχέση τους, τις επιφανειακές κούκλες με την αψεγάδιαστη εικόνα, δεν είμαι και δε θα γίνω ποτέ αυτό που αποζητούν από εμένα… Με χλευάζουν, με έχουν στιγματίσει “είσαι φτωχή”, “φοράς κουρέλια, δεν είναι μάρκες αυτά”, “δες την, […]
Παππούλη μου, Δε σε έζησα πολύ, δε σε έζησα όσο θα ήθελα, έφυγες νωρίς και δεν πρόλαβες να με δεις να μεγαλώνω… Παππού, παρόλο που δε σε έζησα πολύ, θυμάμαι κάθε στιγμή που περάσαμε μαζί. Έχουν αποτυπωθεί όλες, με υπερηφάνεια στις αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Άλλωστε, και να ήθελα να σε ξεχάσω, θα ήταν […]
Τι κάνω όταν βαριέμαι; Να, μια καλή ερώτηση, που αν και βαριέμαι να σας την απαντήσω, θα μπω στον κόπο.( Άντε πάλι, σας έφεξε!). Σαν άνθρωπος, η αλήθεια είναι ότι βαριέμαι πανεύκολα, σε κλάσματα δευτερολέπτου. Η πλήξη είναι ένα από τα καθημερινά μου βάσανα, καθώς επιθυμώ συνεχώς μια εναλλαγή καταστάσεων κι αυτό το daily routine […]
Υπάρχουν άτομα εκεί έξω που έχουν έφεση σε κάτι από μικροί…Έλεγαν απ’τα εφτά τους “εγώ θα γίνω αυτό” και το έκαναν παιχνίδι, κάτι σαν πρακτική από τα γεννοφάσκια τους. Είναι τυχεροί! Είναι τυχεροί, γιατί έχουν ένα ταλέντο, ένα στόχο, μια προοπτική και κάτι να τους οδηγήσει παραπέρα. Διαβάζουν στα σχολικά τους χρόνια με ένα σκοπό […]
Να θυμάσαι πως πάντα στο τέλος βγαίνει ο ήλιος…Ε, ψιτ! Να σου πω ένα παραμύθι; (Καλά, θες δε θες, εγώ θα στο πω!). Ήταν κάποτε, ένα μικρο σπουργιτάκι, που του άρεσε να πετά στους ουρανούς, ελεύθερο και να ατενίζει τον κόσμο από ψηλά. Ώσπου μια μέρα, ενώ κοιμόταν κουρασμένο, του έριξαν λάσπη στα φτερά […]
Εσύ, που γυρεύεις μια αλήθεια σ’αυτόν τον ψεύτη κόσμο, εσύ, που είσαι νέος και βλέπεις τα πάντα γύρω σου να χάνουν το νόημα τους και να καταρρέουν…Τι να την κάνεις την καλοσύνη; Σε μαθαίνουν μέρα με τη μέρα να γίνεσαι όλο και πιο άπιστος, απαισιόδοξος, και αδιάλλακτος, ούτως ώστε να προφυλάξεις τον εσωτερικό σου πλούτο. […]
Μαγεία! Ναι, μαγεία, το βλέμμα σου είναι ξεχωριστό, δεν το έχω δει πουθενά, όπου κι αν ψάξω, όπου κι αν κοιτάξω, δε σε βλέπω. Σε ψάχνω παντού, αναζητώ εκείνη τη σπίθα που είχα αντικρίσει σε σένα, τη λάμψη σου. Μια ψυχή καθαρή γεμάτη από ευγένεια, που απεικονίζεται σε ένα καθρέπτη πεντακάθαρο, τα μάτια σου…Για ένα […]
Προσοχή, προσοχή…Θα μιλήσω περί σχέσεων. Απευθύνομαι σε σένα που πέφτεις σε ρηχές θάλασσες καθώς τις είχες περάσει για βαθύτερες κι είχες πάρει και τα μπρατσάκια σου μαζί. Κάνεις που λες τη βουτιά και τρως το κεφάλι σου. Πάει το κεφαλάκι σου…Άντε ξανά μανά από την αρχή. Μα που πας μωρέ κι εσύ; Δε βλέπεις την […]
“Παραλύω, νιώθω τον κόσμο κάτω απ’ τα πόδια μου να χάνεται σαν να πηγαίνω πρώτη μέρα στο σχολείο, Αύγουστος” το λέει κι η Αννούλα στο μέγα άσμα της και περιγράφει απόλυτα το πως νιώθει το μεγαλύτερο ποσοστό των φοιτητών κάτι τέτοιες περιόδους-ούτε να το ξεστομίσω δε μπορώ- ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΉΣ. Ναι, όκ είμαι λίγο drama queen […]
Και τι πως είμαι 21; Τι; Δηλαδή με το στανιό να ξεχάσω καθετί το παιδικό μέσα μου και να φερθώ σαν σκληρή, μελλοντική γυναίκα καριέρας σε ένα κόσμο ανταγωνιστικό; Και τι θα μείνει μετά; Ένα άψυχο σώμα μέσα σε ένα καλοφορεμένο ρούχο. Ένα στρατιωτάκι που κινείται μηχανικά για έναν κόσμο τεχνοκρατικό και μίζερο. Βρε δε […]
Όντας φοιτητής/α θα ξενυχτήσεις ουκ ολίγες φορές και δεν μιλάω βέβαια για νύχτες διαβάσματος και προσήλωσης ως προς την μελέτη σου αλλά για εκείνες τις νύχτες που έγιναν μέρα! Εκείνα τα βράδια που είπες θα βγω για κάτι χαλαρό και κατέληξες πέντε το πρωί αγκαλιά με τον κολλητό ή την κολλητή σου τρώγοντας βρώμικο και […]
Θα σε πουν “ψευτόρομαντικό”, “άμυαλο” και χίλια δυο άλλα κοσμητικά επίθετα θα σε στολίζουν καθημερινά τα στόματα των διάφορων ρεαλιστών εκεί έξω οι οποίοι πατάνε γερά στη γη, σε αντίθεση με εσένα που πετάς στους ουρανούς μέρα νύχτα! Κάθε άνθρωπος ονειρεύεται, αλλά εσύ το έχεις παρακάνει μωρέ αδερφάκι μου.. Είναι δυνατόν να ονειρεύεσαι σε ένα κόσμο […]
Τ ο MAXMAG είναι ένα περιοδικό που μπήκε δυναμικά στο χώρο της διαδικτυακής ενημέρωσης. Κοινό όλων: η αγάπη για την αρθρογραφία, την οποία ο καθένας ξεχωριστά τη συνδέει με το αντικείμενο που γνωρίζει καλά και, συνήθως, έχει σπουδάσει.
