Κάπου και παντού στη Λατινική Αμερική | μέρος 4: Περού
Μέρος 4ο Στο Περού: «Το σωστό είναι Μάτσου Πίχτσου και όχι Μάτσου Πίτσου!» Περνάς τα σύνορα και η λίμνη Titicaca
Κάπου και παντού στη Λατινική Αμερική | μέρος 3: Βολιβία
Μέρος 3ο Στη Βολιβία, τον με δίχως όρια παράδεισο Όταν περνάς τα σύνορα για τη Βολιβία, ξέρεις ότι ο κόσμος
Κάπου και παντού στη Λατινική Αμερική | μέρος 2: Χιλή
Μέρος 2ο Στη Χιλή, για την έρημο που το τίποτα μοιάζει να είναι τα πάντα Ξυπνάς στην πρώτη στάση του
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν αφηγείται
Μέσα απ’ τα βιβλία το μόνο σίγουρο είναι ότι βρίσκεις κόσμους, βιώνεις καταστάσεις, ακούς τις φωνές και χάνεσαι στην αφήγηση.
Κάπου και παντού στη Λατινική Αμερική | μέρος 1: Αργεντινή
Από ένα ταξίδι έχεις μόνο να αφήσεις πίσω σου πράγματα και να επιστρέψεις πιο γεμάτος. Με όσο χώρο στην χειραποσκευή
Η ιδιωτική ζωή των δέντρων του Alejandro Zambra
Στην «Ιδιωτική ζωή των δέντρων» ο συγγραφέας δεν πλατιάζει, δεν μετριάζει και δεν χάνεται. Είναι αφηγηματικά παρών με τη φωνή
Σπίτι από φύλλα, ένας αφηγηματικός λαβύρινθος
Είναι μερικά βιβλία που η διάστασή τους μπορεί και να σε ξεπερνά. Ξεκινάς από τις πρώτες σελίδες και αναλογίζεσαι τον
Κάθισε δίπλα μου σαν παιδί
— Κάθισε λίγο και, μόνο αυτό. Εδώ δίπλα. Μην κοιτάς εμένα· απλώς άφησε να δεις. Γίνε χώρος στη θέση
Υπεραστικά, μικρά, σύντομα κείμενα, σαν ρουφηξιές απ’ τον πρωινό καφέ
Ο Κωστής Παπαγιώργης, αγαπημένος για πολλούς «επαγγελματίας γραφιάς» τρυπώνει στις ειδησεογραφικές στήλες και κάνεις λέξεις τη δική του ματιά, αγγίζοντας
Δύο των Έλενα Μαρούτσου και Ούρσουλα Φωσκόλου
Η εσωτερική πρωτοπρόσωπη αφήγηση ξυπνά τον πιο ενδότερο εαυτό σου. Και η αφηγήτρια του μυθιστορήματος διχάζεται σε σκέψεις και συναισθήματα,
Στο δάσος της Tana French, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο
Όλα ξεκινούν το καλοκαίρι του 1984, τότε που τα παιδιά αποφασίζουν να κάνουν το παιχνίδι πραγματικότητα και να ξεφύγουν απ’
Όλγα Νικολαΐδου: “Η συγγραφή οδηγεί στη συν-ανάγνωση”
Η Όλγα Νικολαΐδου γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά της αρέσει να φαντάζεται ότι γεννήθηκε σ’ ένα νησί με φως εκτυφλωτικό. Τον
Ένα παζλ για τη ζωή και τις οδηγίες χρήσεως
Ο Georges Perec τρυπώνει στην πολυκατοικία της Σιμόν-Κρυμπελλιέ 11, επιλέγει τον αφηγηματικό τρόπο να μας κρατά γερά απ’ το χέρι
Η «επίκτητη» ελευθερία, δώρο από ένα δώμα
— Ούτε ένας λοιπόν δεν είναι ελεύθερος. Έτσι καταλήγει το πρώτο κεφάλαιο για την «ελευθερία» και ήδη αισθάνεσαι ότι το
Άνεμος ωραίος, στις λέξεις της Όλγας Νικολαΐδου
Η Λυδία ζωντανεύει μέσα απ’ τις σελίδες της Όλγας Νικολαΐδου και μας χτίζει έναν κόσμο δικό της, σύνθετο και απλό μαζί, στο »άνεμος
Ανάσες και σκέψεις στους πρόποδες του Everest
φωτογραφίες: Δήμητρα Λιώση & Πάνος Καλημέρης Όταν συνομιλείς με ορειβάτες οι λέξεις βρίσκουν άλλο νόημα, άλλη έννοια και τα βουνά
Καθώς ψυχορραγώ, κι εγώ
[…] Όμως δεν είμαι πια σίγουρος κατά πόσο έχει κανείς το δικαίωμα να λέει τι πράγμα είναι παλαβό και τι
Ο εαυτός | Κωστής Παπαγιώργης
Κάθε που ανοίγεις τον Κωστή Παπαγιώργη σε βρίσκει μια συνάντηση. Ακούς τη φωνή του κειμένου σε σένα και γίνεσαι ένα
Κείμενο, είναι
Το κείμενο, είναι. Και αν θες να σε γράψει ας το αφήσεις. Έτσι κάνει κι έτσι –μάλλον– θα γίνει. Το
Το ματωμένο του έργο ή η ένοχη αθωότητα ενός ήρωα, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο
Ανοίγεις ένα ακόμα βιβλίο και βρίσκεις νέους κόσμους. Στη Σκωτία, για παράδειγμα, του 19ου αιώνα εύκολα μπορεί ένας συγγραφέας να
Λουλούδια για τον Άλγκερνον, λουλούδια για τον άνθρωπο
Δεν είναι παρά ένα διήγημα. Ένα κείμενο που ξεκινά απ’ την ανάγκη του ανθρώπου να πειραματιστεί και να επέμβει στον
Η βουή και η μανία, για το κέφι του
Αν ψάχνεις ένα βιβλίο για να περάσεις την ώρα σου (ευχάριστα), θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις κάτι άλλο και μετά
Οι «Αφετηρίες» και λίγα αναγνωστικά σχόλια
Από το «Μικρές απώλειες», λοιπόν, στο δεύτερο βιβλίο, με τίτλο «Αφετηρίες». Η Μαρία Λιάκου βιώνει την καθημερινότητα μέσα από μια