Νάσια Στουραΐτη: πορτρέτα απρόβλεπτα και ονειρικά!
Γνώρισα τη Νάσια Στουραΐτη, σαν φοιτήτρια στη Νομική Σχολή Αθηνών, αλλά και στο Deree στον τομέα της επικοινωνίας, με μεγάλο
Bette Davis: Το Χόλιγουντ μέσα από τα μάτια της
Με μάτια σαν βατράχου, λαιμό σαν στρουθοκαμήλου και αραιά μαλλιά, όπως έλεγε η ίδια, η Bette Davis κατάφερε να καταξιωθεί
«Φιλαράκια»: Είναι πάντα εκεί για εσένα
«Φιλαράκια» σημαίνει για τον καθένα και κάτι διαφορετικό. Για πολλούς από εμάς παραπέμπουν σε μία λατρεμένη και διαχρονική σειρά που
Φθινοπωρινές ταινίες για φθινοπωρινές βραδιές
Το φθινόπωρο πλησιάζει δυναμικά! Η επιστροφή στη δουλειά και η αρχή του νέου σχολικού έτους είναι πλέον μία πραγματικότητα. Η
John Ford: Ο τύραννος των αμερικανικών γουέστερν
Το αμερικανικό γουέστερν έχει ταυτιστεί στο μυαλό μας με μοναδικές ταινίες, χαρακτήρες και ηθοποιούς. Με αυτό το αφιέρωμα θα ταυτιστεί
Charles Manson: Ο ψυχρός «εκτελεστής» της Sharon Tate
Ας ταξιδέψουμε, σαν σήμερα, πενήντα χρόνια πριν! Είναι οι πρώτες ώρες της 9ης Αυγούστου του 1969 σε μία πόλη που
Michelangelo Αntonioni και σκηνοθεσία που δεν εξηγείται με λόγια
Ο Michelangelo Antonioni είναι ο σκηνοθέτης των μεταφορών και ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του ιταλικού νεορεαλισμού! Ένας σκηνοθέτης που
Καλοκαιρινές ταινίες για όλα τα γούστα
Όσο πλησιάζει το καλοκαίρι, πόσο μάλλον τώρα που έχει μπει για τα καλά, οι περισσότεροι αναζητούμε καλοκαιρινές ταινίες, ταινίες, δηλαδή,
Gianfranco Ferré: Το σχέδιο… είναι μία διαδικασία!
Το σχέδιο ενός φορέματος, ενός επίπλου, ενός σπιτιού, ενός δωματίου, ενός δρόμου, μιας πόλης είναι η ίδια διαδικασία! Αυτό ήταν
Alain Resnais: «Κάθε έργο που δημιουργώ είναι μία εντολή»
Ο Alain Resnais με την κινηματογραφική μαεστρία του ήρθε να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη τον παλμό της εποχής, μετά το
Χαρούμενα γενέθλια, θείε Όσκαρ!
Οι καθιερωμένες τελετές των βραβείων Όσκαρ που λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο περίπου στα τέλη του Φεβρουαρίου αποτελούν πλέον μία παράδοση
Joan Crawford: Η γλυκιά(;) μαμά του Χόλιγουντ
Πλησιάζει η γιορτή της μητέρας και δεν θα μπορούσα να μην αφιερώσω ένα κείμενο σε μία “μητέρα” που ξεχώρισε στο
Αντρέι Ταρκόφσκυ: ο σμιλευτής του χρόνου
Δεν υπάρχει δυσκολότερο πράγμα από το να δώσεις την εικόνα ενός καλλιτέχνη που σε αγγίζει προσωπικά όσο κανένας άλλος. Πνίγεσαι
Agnès Varda: η γυναικεία σελίδα του «nouvelle vague»
29 Μαρτίου 2019. Η κινηματογραφική κοινότητα χάνει μία ξεχωριστά μοναδική φυσιογνωμία που χάρισε πλούσιο υλικό στην παγκόσμια κληρονομιά και έθεσε
Λουκίνο Βισκόντι: Ο σκηνοθέτης των άκρων και των αντιθέσεων
Ο Λουκίνο Βισκόντι ανέκαθεν ακροβατούσε. Βρισκόταν πάντα στο μεταίχμιο της πραγματικής ζωής και της θεατρικής πραγματικότητας. Του ρεαλισμού και του
Η Liza Minnelli διδάσκει πώς να υπερβαίνουμε την πραγματικότητα
Μία δυναμική και μοναδικά καθηλωτική παρουσία. Μία σαγηνευτική γυναίκα που γοητεύει όχι λόγω της εμφάνισής της, μα λόγω της προσωπικότητάς
Η κινηματογραφική «αναρχία» του Luis Buñuel
Σε οποιαδήποτε μηχανή αναζήτησης και αν πληκτρολογήσετε τη φράση «σουρρεαλισμός στον κινηματογράφο», ένα όνομα που θα εμφανίζεται σε κάθε λήμμα
Mia Farrow: Χάνοντας τα πάντα με χάρη
Μετά το αφιέρωμα στη Diane Keaton του προηγούμενου μήνα, δεν γίνεται να μην ακολουθήσει ένα κείμενο αφιερωμένο στη “διάδοχό” της
Στρατής Τσίρκας: ο Αιγυπτιώτης μεταπολεμικός
Δεν υπάρχουν χαρακτηρισμοί που να αποδίδουν ορθότερα το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε, σπούδασε και άκμασε ο Στρατής Τσίρκας, ένας από
Χαρούμενα 73 Diane Keaton!
Ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και λανθασμένα ταυτόσημη στο μυαλό πολλών με τον Woody Allen, η Diane Keaton έχει αναδειχθεί
Vogue: 126 χρόνια στυλ και μόδας
Αν δεν το έχεις ξεφυλλίσει ποτέ, εύκολα το θεωρείς ένα απλό γυναικείο περιοδικό μόδας, ενδεχομένως και lifestyle. Διαφήμιση, φιοριτούρες, κουτσομπολιό…Αν
Λουίτζι Πιραντέλλο: «Όλος ο κόσμος μία σκηνή»
Ευθύς, ειλικρινής, ευγενικός και παρουσιάζοντας τον εαυτό του στον καθένα ανάλογα με τη σχέση που ήθελε να αναπτύξει μαζί
Ευγένιος Ιονέσκο: Ένας παράλογος ρεαλιστής
Ο άνθρωπος έχει συχνά την τάση να υπεραναλύει. Στην προσπάθειά του να βρει “ορθολογικές αλήθειες” και να εξηγήσει τα
Ελία Καζάν: Σκηνοθετική γεύση Ανατολής
Θυμάμαι πως, όταν είχα πρωτακούσει το όνομά του, ακολουθούσε ένα επιφωνηματικό “Κρίμα!”. “Κρίμα τέτοιο ταλέντο!”. Άργησα να καταλάβω το νόημα