Οκτώβριος 2019
Πρώτα η Ντανιέλα, η χαρούμενη μίμος των δρόμων, βιασμένη, πνιγμένη, κρεμασμένη από χειροπέδες στα συρματοπλέγματα. ‘Υστερα η Αλμπερτίνα, η φωτογράφος. Δαρμένη και σφαγμένη. Για να μη τραγουδήσουν, για να μη τραγουδήσει κανείς ποτέ μαζί τους το τραγούδι του Νερούδα. Κι αναρωτιέμαι, πώς νομιζόυν οι φριχτοί, αφελείς και δύστυχοι αλαζ’ονες πως μπορούν να σωπάσουν το τραγούδι… […]
“Η Μαργαρίτα Χαντζιάρα, πλέκει ένα έξυπνο σενάριο εξιστορημένο με συνοχή και πυκνή αφηγηματική ροή και καταφέρνει με ρεαλισμό να τυλίξει την καθημερινότητα σε ένα σκοτεινό πέπλο μυστηρίου, εκεί που crime scene της αιματηρής δολοφονίας είναι ένα κολλέγιο και στην κάτω πλευρά της καλογυαλισμένης επιφάνειας της αστικής αγγλικής κοινωνίας κρύβεται η θαμπή της αντανάκλαση, γεμάτη με […]
Πολύ γρήγορα, θα σκεφτεί κάποιος ότι ένας e-reader, η συσκευή μέσα από την οποία διαβάζεις ένα ebook, ένα ψηφιακό δηλαδή βιβλίο, σου δίνει τη δυνατότητα να διαβάσεις πολλά βιβλία χωρίς να χρειαστεί να ξοδευτεί χαρτί για την παραγωγή τους, δηλαδή να κοπούν άπειρα δέντρα κλπ κλπ. Όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Για την […]
*στην παρούσα πρόταση θα αναφερθώ μόνο σε έργα επιστημονικής φαντασίας και όχι συγγενών ειδών (cyberpunk, post apocalyptic κλπ) αν και φορές τα όρια που τα διαχωρίζουν είναι αρκετά δισδιάκριτα. Η επιλογή των βιβλίων και κόμιξ είναι προσωπική και έγινε με βάση τον βαθμό επιδραστικότητας που θεωρώ ότι άσκησαν στην διαμόρφωση του sci-fi λογοτεχνικού σύμπαντος, το […]
Ανάμεσα στα βιβλία της βιβλιοθήκης μου, θα βρει κανείς ένα βιβλίο κακοποιημένο. Όχι από αντιηλιακά, άμμους και θάλασσες, ούτε λόγω ηλικίας αλλά επειδή μου το έφαγε ο σκύλος. Ναι, καλά διαβάσατε, μου το έφαγε ο σκύλος. Θυμάστε εκείνες τις δικαιολογίες που λέγαμε μικροί στη δασκάλα για το πώς εξαφανίστηκαν ξαφνικά οι εργασίες κλπ κλπ; Ε […]
Διαβάζοντας κανείς τους Άθλιους του Ουγκώ αντιλαμβάνεται εύκολα ότι αυτό το βιβλίο δεν ανήκει στην κατηγορία των κοινών βιβλίων, αλλά ξεφεύγει με έναν πανανθρώπινο τρόπο πάνω από κάθε μικρή και ανεπαρκή λέξη που (δεν) υπάρχει για να εκφραστεί η καρδιά του ανθρώπου σε όλο το μεγαλείο της. Γιατί ο Βίκτωρ Ουγκώ με έναν απίστευτο τρόπο […]
Εποχή διακοπών και ανακατατάξεων, επαναπροσδιορισμού και νέων αποφάσεων το καλοκαίρι προσφέρεται ως μια πολύ καλή περίοδος ανανέωσης του εσωτερικού χώρου μέσα στον οποίο ζούμε και κινούμαστε. Άλλωστε, η περίοδος του καλοκαιριού είναι ακριβώς πριν την δυναμική επανεκίνηση του υπόλοιπου χρόνου, ο οποίος, απαιτητικός γαρ, έχει ανάγκη την αρμονία του εσωτερικού χώρου μέσα στον οποίο […]
9 Ιουνίου 2019, Θεσσαλονίκη και το accuweather στο κινητό δίνει 35 βαθμούς. Επιβιβάζομαι στο λεωφορείο 33 με κατεύθυνση το κέντρο της πόλης. Το 33 είναι ένα σχετικά μικρό λεωφορείο αλλά συνήθως πολυπληθές. Η ζέστη μέσα στο όχημα είναι ανυπόφορη (κι ακόμα είναι Ιούνιος) και αμέσως παρατηρώ ότι τρία από τα μπροστινά παράθυρα είναι κλειστά. Ζητάω […]
Καλοκαίρι, πήγαινε έλα, διακοπές, χαλάρωση και μετακινήσεις. Αν δεν έχεις ξεκινήσει ήδη να γεμίζεις όλα αυτά τα πήγαινε-έλα με βιβλιαράκια ήρθε η ώρα να το κάνεις και πίστεψε με, θα γίνει τρόπος ζωής. Δεν θα υπάρχουν πια “χαμένες ώρες μετακίνησης”, θα είναι κάτι πολύ περισσότερο από κερδισμένες. Όταν αποφάσισα να μην πηγαίνω στη δουλειά με […]
Ο George R.R. Martin είναι θα μπορούσαμε να πούμε ‘στιγματισμένος’ από το γνωστότερο παιδί του που έγινε τηλεοπτικό φαινόμενο, το Game of Thrones. Δεν είναι όμως μόνο αυτό και διαπίστωσα με έκπληξη πως ο δημοφιλής συγγραφέας έχει και μια άλλη, σχεδόν τελείως διαφορετική πλευρά. Αγαπώντας τον γραφικό πολιτισμικό αέρα της Λουιζιάνα καθώς και τις εφάνταστες […]
Η Πύλη του Πεπρωμένου είναι το τελευταίο βιβλίο που έγραψε η πολυγραφότατη Αγκάθα Κρίστι. Εκδόθηκε το 1973, τρία μόλις χρόνια πριν από το θάνατό της και σε μεγάλη αντίθεση με τα περισσότερα έργα της έλαβε κακές κριτικές και γενικώς δεν χαίρει ιδιαίτερης λογοτεχνικής εκτίμησης από τους φίλους της αστυνομικής λογοτεχνίας αλλά ακόμα και τους οπαδούς […]
Χριστός Ανέστη! Το ωραιότερο πανανθρώπινο μήνυμα χαράς που φέρνει η Ανάσταση του Χριστού, αυτό το χιλιοειπωμένο «Χριστός Ανέστη», που ακούγεται και γιορτάζεται 2.000 χρόνια τώρα με ποικίλους τρόπους χωρίς να γνωρίζει σύνορα, γλώσσες και έθνη, δε θα μπορούσε παρά να μην έχει εμπνεύσει και την λογοτεχνία παγκοσμίως. Με δυσκολία ξεχώρισα 5 βιβλία που αφορούν στην […]
Η μοναδικότητα του David Hockney δεν έγκειται στο πόσο καλά ζωγραφίζει ( τι σημαίνει άραγε “ζωγραφίζω καλά”; ), πόσο ωραία χρησιμοποιεί τα χρώματα κλπ κλπ αλλά στο ότι είναι ο άνθρωπος που έχει καταφέρει να προσεγγίσει την τέχνη με έναν απίστευτα ολιστικό τρόπο και να συνδυάσει κάθε δυνατό μέσο και τρόπο προκειμένου να αποδείξει […]
Πόσες ψευδαισθήσεις δημιουργεί η πραγματικότητα και πόσες εμείς; Πόσες μάσκες φοράμε για να κρυβόμαστε στις ψευδαισθήσεις που μας περιβάλλουν; Και πότε η ψευδαίσθηση γίνεται η μόνη μας πραγματικότητα και η μάσκα δεύτερη φύση μας; Καλωσήρθατε στο βροχερό Λονδίνο. Ένα ακόμη μουντό λονδρέζικο πρωινό, η αρχιεπιθεωρήτρια Έμιλυ Χατζηπέτρου θα κληθεί να επιστρατεύσει όλη της την οξυδέρκεια […]
Άκουσα τυχαία το όνομα “Greta Van Fleet” σε μια πρόσφατη συνέντευξη του Nikki Sixx και παρακινούμενη από την περιέργεια να δω τι μουσική ακούνε σήμερα οι θρύλοι των 80’s hard rock, τους γκουγκλάρω και βάζω να ακούσω το “Highway Tune”. Κλασσικές ροκ κιθάρες, κλασσικός ροκ ρυθμός, μια ιδιαίτερη, αξιοπρόσεκτη φωνή και 4 πιτσιρικάδες που τζαμάρουν […]
Ο Scott Kelly είναι ο άνθρωπος που μπορεί να πείσει οποιονδήποτε να γίνει αστροναύτης. Τι εννοώ; Εννοώ ότι είναι ο άνθρωπος που αν ακούσεις γι’ αυτόν στα 10 ή στα 15, σου θα πειστείς ότι μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Συντονιστείτε και θα καταλάβετε. Όσο παράταιρο κι αν ακούγεται για προφίλ αστροναύτη, ο Scot Kelly […]
Την “Γη των Ανθρώπων” ξεκίνησα να την διαβάζω κατά τη διάρκεια μιας πτήσης προς το Παρίσι, μιας που ήταν το μόνο μικρό σε μέγεθος βιβλίο που είχα βρει πρόχειρο στην βιβλιοθήκη όταν έψαχνα να εφοδιάσω την τσάντα μου με τα απαραίτητα του ταξιδιού. Έτσι, με την “Γη των Ανθρώπων” στο χέρι μέσα στο αεροπλάνο φαινόταν […]
Το παρακάτω σκηνικό είναι σαν βγαλμένο από ανέκδοτο: Ένας Γάλλος, μια Ιταλίδα και δύο Έλληνες βρίσκονται σ’ ένα αμάξι που τρέχει με 200 χλμ. Αγαπώ πολύ τις αντιφάσεις και τα σουρρεάλ σκηνικά, κι ένα απ’ αυτά με βρήκε στα μέσα του Αυγούστου στο οτοστόπ από το Λουξεμβούργο προς τις Βρυξέλλες, στο Skoda Octavia (προφανώς βγαλμένο […]
Σεληνιακό τοπίο, ατέλειωτη έρημος και που και που μερικά αμάξια, τροχόσπιτα και τέντες με φράχτες συγκροτούν μια ιδιαίτερη κοινωνία, εκτός κοινωνίας. Οι ψίθυροι τα βράδiα λένε ιστορίες για κροταλίες, έλλειψη φαγητού, παραισθήσεις, κανίβαλους και πιστολάδες. Όχι, δεν είναι φανταστική post-apocalyptic δυστοπική νουβέλα, είναι η πραγματικότητα στην Slab City, στο νοτιότερο κομμάτι της αμερικανικής Καλιφόρνιας, στην […]
Ποιο είναι το πρόβλημα με τις διαβάσεις αναπήρων: “Σιγά κύριέ μου, δεν έγινε και κάτι”. Η παραπάνω έκφραση είναι η συνηθέστερη απάντηση οδηγών που προσεβλήθησαν από την παρατήρηση περαστικού αναφορικά με εσκεμμένες αντικοινωνικές συμπεριφορές όπως διπλοπαρκαρίσματα, εικοσάλεπτα alarm σε σημείο διέλευσης λεωφορείου (το ζω κάθε μέρα και συμβαίνει-τώρα), το παρκάρισμα σε διαβάσεις αναπήρων, την αγνόηση STOP […]
Σχεδόν 4 χρόνια μετά από την καθηλωτική λήξη της σειράς που άφησε εποχή, μπορούμε να αποστασιοποιηθούμε από τον καλιφορνέζικο εθισμό και να εξετάσουμε πλέον κριτικά τους “Sons of Anarchy” και τα κρίματά τους. Ο Kurt Sutter, ξεπλέκει μεθοδικά και καλοστημένα το κουβάρι της αφήγησης, κάνοντας τον θεατή να νιώθει ότι συμμετέχει κι αυτός στην σειρά, […]
-για να εξηγηθούμε, δεν έχω τίποτα με τον άνωθι εικονιζόμενο Τζαρ Τζαρ, ίσα ίσα τον αγαπώ πολύ αφού είναι κι αυτός αγνό, καθαρό, αυθεντικό τρολλ- Αν νομίζεις ότι ο χειρότερος τρόπος να πάρεις εκδίκηση είναι να τιμωρήσεις κάποιον με έναν συμαβτικό και τετριμμένο τρόπο, ήρθε η ώρα να αναθεωρήσεις. Δεν υπάρχει τίποτα πιο βασανιστικό από […]
Είναι μια απ’ αυτές τις μέρες που το πόδι πατάει τα πεντάλ ασυναίσθητα, που το μυαλό μου έχει σταματήσει την στιγμή που έκλεισα την πόρτα της εταιρείας κι από ‘κείνη τη στιγμή και μετά όλα τα κάνω μηχανικά. Τα φώτα στον δρόμο, η μυρωδιά του καύσιμου, η κούραση της μέρας, η βουή της πόλης, δεν […]
Το Ημίφως είναι αυτό που λέει ο τίτλος του και πολλά περισσότερα. Η Στεφανί Ιακώβου μας παρουσιάζει ένα παραμυθικό μυθιστόρημα ολόφρεσκο, προσκαλώντας μας να περπατήσουμε στον δικό της φανταστικό κόσμο, σχεδιασμένο με ζωηρά χρώματα και ιστορίες σαν βγαλμένες από το τραγούδι κάποιου περιπλανώμενου βάρδου ενώ παράλληλα μας προετοιμάζει για περισσότερες συγκινήσεις, μιας που το Ημίφως […]
