Ρίσκο, απαραίτητο όπως το αλάτι στο φαγητό

Ρίσκο, το αλάτι της ζωής. Απαραίτητο όπως το αλάτι στο φαγητό. Νοστιμεύει την ζωή. Ξεκινάει να ξετυλίγει ένα καινούριο παιχνίδι, το παιχνίδι των αισθήσεων, με κυρίαρχο ρόλο την γεύση. Φέρνει στο προσκήνιο την απόλαυση και ανακαλύπτει συναισθήματα που δεν γνωρίζαμε καν οτι υπήρχαν, συνεπαίρνωντάς μας σε εντελώς νέες διαδρομές.

Μάθαμε στην ασφάλεια, θεωρώντας οτι αποτελεί μέρος κατάλληλο για να ανθίσει ο εαυτός μας. Ψευδαίσθηση. Η δυνατότητα για να εξελιχθεί σε ικανότητα τρέφεται από την αλλαγή. Ζει παντρεμένη με το ρίσκο. Η στασιμότητα είναι που κάνει τα νερά βρώμικα. Η ροή έχει ορμή, κατεύθυνση, κίνηση, ζωή. Πώς είναι δυνατόν να φοβάσαι το ρίσκο όταν το όφελος που σου επιφυλάσσει είναι εκ προοιμίου κέρδος σου. Κατάκτηση σου. Γιατί; Γιατι απέδειξες στον εαυτό σου πως δεν φοβήθηκες να εγκαταλείψεις την μετριότητα είτε από μια σχέση είτε από μια δουλειά που πια δεν σε ενθουσίαζε. Γιατί δεν δείλιασες να τα βάλεις με τις ανασφάλειες που γεννιούνται συνέχεια, εξαιτίας της τρωτής φύσης μας και να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου επί ίσης όροις πια, διεκδικώντας την αξία σου. Γιατί είπες Όχι και Ναι σε οτι ένιωθες και όχι σε οτι έπρεπε. Γιατί πλέον δεν αναγκάζεσαι, δεν συμβιβάζεσαι, αλλά ανανεώνεις ταυτόχρονα με την ζωή σου και το λεξιλόγιο της καθημερινότητας σου. Δεν υπάρχει το αλλά, δεν υπάρχει η αμφιβολία, η αναποφασιστικότητα, η μιζέρια. Υπάρχει μόνο το «ξέρω τι θέλω» και αν όχι, ξέρω τι δεν θέλω και ξέρω τι με κάνει χαρούμενο πια και δεν χρειάζεται να προσποιούμαι για να βρίσκομαι σε επαφή με αυτό το συναίσθημα πιο συχνά.

Μάθε ρε άνθρωπε επιτέλους να φεύγεις από οτι ρημάζει την ψυχή σου και στην αφήνει μισή. Μάθε να αγαπάς, να ερωτεύεσαι παίρνοντας ταυτόχρονα ρίσκο. Ζήσε την αλλαγή, άφησέ την να σε συνεπάρει, για να δεις, να γευτείς να ακούσεις, να αφεθείς. Ζεις χωρίς να βιώνεις. Πόσο χρόνο έχεις νομίζεις; Αγάπα τον εαυτό σου και σταμάτα να τον πληγώνεις με την πρόφαση οτι θυσιάζεις τις ανεκτίμητες στιγμές του παρόντος για ένα τάχα μου καλύτερο μέλλον. Όλοι ζούμε για μια καλύτερη μελλοντική εικόνα. Όλοι προσπαθούμε για το πως θα καταφέρουμε να αποθανατίσουμε την καλύτερη φωτογραφία του εγώ μας, όπου το χαμόγελο θα ξεχειλίζει και όλα εκείνα που την απαρτίζουν θα δένουν αρμονικά σε αυτή, αποπνέοντας ευτυχία. Όχι όμως θυσιάζοντας το παρόν. Οφείλεις να απολαύσεις το ταξίδι. Γιατί για να βγάλεις αυτή την φωτογραφία θα προηγηθούν άλλες εκατό. Αλλά όλες τους είναι απαραίτητες για να σου δείξουν τι πρέπει να αλλάξεις, τι πρέπει να διορθώσεις για να βγει εκείνη η μια, η επιθυμητή.

Ξύπνα, ζεις μόνο μια φορά. Φρόντισε αυτή να γίνει με τρόπο που να σε καλύπτει και να σου βγάζει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Ψάξε, αναζήτησε, ρίσκαρε, τόλμα, άλλαξε και αφέσου. Η ασφάλεια είναι για να διαρκεί για λίγο, όπως η όαση στην έρημο. Ξεκουράζεσαι, φορτίζεις τις μπαταρίες σου και συνεχίζεις για αυτές τις νέες περιπέτειες. Δεν μας φτάνει μια ζωή. Είναι μεγάλη αλήθεια, φτάνει να ξέρεις πως πρέπει να την ζήσεις. Μάνιουαλ δεν υπάρχει γιατι για τον καθένα είναι διαφορετικά όλα εκείνα που τον ερεθίζουν και τον σημαδεύουν. Βρες τα όμως ρισκάροντας! Το ρίσκο κρύβει ομορφιά απαράμιλλη, μαγεία, τρέλα και ένταση. Είναι γοητευτικό το απρόσμενο του αύριο. Μην το φοβάσαι για να μη σε φοβηθεί. Ζήσε με αυτή την πρόκληση. Φτάνει τα κίνητρα σου και οι προθέσεις σου να προσδιορίζονται από ειλικρίνεια, εντιμότητα, ήθος, δικαιοσύνη. Φτάνει να θέλεις να ζήσεις χωρίς να γίνεσαι βάρος άλλων. Προϋποθέτει  σεβασμό και ενσυναίσθηση. Τότε θα κερδίσεις την δημιουργία μιας σχέσης εμπιστοσύνης και δέσμευσης με το ένστικτο σου για να μάθεις να αφήνεσαι σε αυτό και να το αφουγκράζεσαι.

Εύχομαι να χαραχτούν σε όλους και όλες καινούριες ρυτίδες προερχόμενες από δυνατά, αυθεντικά χαμόγελα όπως τα δικά μας στην Πόλη.

Θέλω αυτό το άρθρο και το κομμάτι που έπεται, να το αφιερώσω στην νέα μου οικογένεια, αφού οι φίλοι είναι οικογένεια. Στους νέους μου φίλους λοιπόν από την Κωνσταντινούπολη. Σε αυτούς που μου εκμυστηρεύτηκαν οτι έχουν περάσει δύσκολα ο καθένας τους. Σε αυτούς που αψήφησαν κινδύνους δεδομένης της κατάστασης της σημερινής και μιας καθημερινότητας που ορίζει όλους μας. Σε αυτούς που ρίσκαραν να πραγματοποιήσουν αυτό το ταξίδι για να βρεθούμε όλοι εμείς οι δεκατρείς εκεί, μαζί. Σε αυτούς που γίναμε μια κοινή παρέα, φορώντας την καλύτερη διάθεση μας βιώνοντας μια συγκλονιστική εμπειρία με τον ίδιο συναρπαστικό τρόπο. Σε αυτούς που στάθηκαν ανοιχτοί διψώντας να κορεστούν από την έκπληξη το χαμόγελο, την ζωντάνια, την συναναστροφή, την κοινωνικοποιήση. Σε αυτούς που ανεξαρτήτως ηλικίας δεν φοβήθηκαν να ζήσουν. Σε αυτούς που δεν δείλιασαν να κάνουν χαρά το απρόσμενο του αύριο.

Φίλοι μου να νιώθετε περήφανοι για εσάς, γιατι τολμήσαμε, αφεθήκαμε, νιώσαμε, ζήσαμε. Θα ξαναβρεθούμε σύντομα εμείς οι δεκατρείς για καινούριες τέτοιες συναρπαστικές εμπειρίες που μας περιμένουν στην γωνία, αφού τώρα πια ξέρουμε πως είναι να νιώθεις αυτό που νιώσαμε. Κανείς δεν μπαίνει στην ζωή του άλλου ή αποχωρεί από αυτήν τυχαία. Όλα γίνονται για κάποιον άγνωστο μεν, αξιοσημείωτο δε, λόγο. Λοιπόν οφείλω να δώσω μια υπόσχεση που ξέρω οτι θα αμβλύνει τις γλυκές στεναχώριες μας, για καινούριες εμπειρίες. Αρκεί να θέλουμε να δημιουργήσουμε μόνοι μας, όλοι εμείς τις αφορμές για αυτές. Σας ευχαριστώ. Εις το επανιδείν όμορφοι φίλοι μου. #bikewisetravel