«Ο δρόμος σου είσαι εσύ»

Ο δρόμος σου είσαι εσύ.
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ τι είναι αυτό που αναζητάς από τους ανθρώπους γύρω σου και τι είσαι εσύ διατεθειμένος να δώσεις; Τι είναι αυτό που περιμένεις και όταν δεν το παίρνεις σε πληγώνει και σε στεναχωρεί; Μήπως έχεις πολλές απαιτήσεις και προσδοκίες και αυτός είναι ο λόγος που απογοητεύεσαι; Μήπως περιμένεις πολλά παραπάνω από ανθρώπους που δε μπορούν να δώσουν;

Υπάρχουν πολλές κατηγορίες ανθρώπων. Μεταξύ αυτών είναι και εκείνοι που δίνουν τα πάντα για εκείνους που θεωρούν σημαντικούς και θέλουν να κρατήσουν στη ζωή τους. Επίσης υπάρχουν και εκείνοι που δεν υπολογίζουν κάτι άλλο πέρα από τον εαυτό τους. Εγωιστές; «Αναίσθητοι;» Όπως και να ‘χει έτσι είναι. Τι γίνεται όμως όταν συναντηθούν δύο άνθρωποι διαφορετικής κατηγορίας;

Το μεγαλύτερο «θέμα» προφανώς θα το έχει αυτός που ανήκει στην κατηγορία εκείνων που ενδιαφέρονται. Ε ναι, είναι κάπως άδικο να δίνεις, να προσπαθείς, να μη πληγωθεί κάποιος, να είσαι εκεί όταν χρειάζεται γιατί πρέπει και θες να πρέπει αλλά τι είναι αυτό που παίρνεις πίσω; Ένα «αδιάφορο» ενδιαφέρον. Ένα εγώ είμαι εδώ και όταν πραγματικά χρειαστείς κάποιον να είναι εκεί τότε συνειδητοποιείς οτι δεν είναι.

Συγνώμη που δεν ήμουν αλλά κάτι «έτυχε», κάτι μπήκε σε προτεραιότητα. Ναι εντάξει καταλαβαίνεις οτι κάτι συνέβη και μπήκες σε δεύτερη μοίρα ενώ η θέση σου φυσικά δεν είναι εκεί. Και επειδή άνθρωπος είσαι και εσύ (ουπς) σου ξανά συμβαίνει κάτι το οποίο δε μπορείς να περάσεις μόνος σου και θες πάλι κάποιον στο πλευρό σου, αλλά επειδή και εκείνος που θες δίπλα σου είναι άνθρωπος πάλι κάτι τυχαίνει και πάλι μπαίνεις (τυχαία) σε δεύτερη μοίρα. Εντάξει μια φορά, εντάξει και δεύτερη φορά. Τι σε κάνει να πιστεύεις οτι αυτό θα αλλάξει; Όταν δεν είσαι προτεραιότητα εξ’αρχής μη περιμένεις να γίνεις κάποια στιγμή στο μέλλον.

Είναι άδικο για σένα να κάνεις χιλιόμετρα για ανθρώπους που δεν έχουν κάνει ένα βήμα για σένα. Καλά τα παραμύθια αλλά στην πραγματικότητα το «αίσιο τέλος» δε θα στο φέρει καμία καλή νεράιδα και κανένα φτερωτό άλογο. Την ευτυχία σου την καθορίζεις εσύ και μόνο εσύ. Κοίτα ποιους έχεις δίπλα σου. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αλληλεπίδραση, δίνεις-παίρνεις. Καθόλου εγωιστικό, έτσι είναι ή μάλλον έτσι πρέπει να είναι. Δες λοιπόν ποιοι είναι δίπλα σου και για ποιο λόγο ο καθένας. Για ποιον αξίζει να προσπαθήσεις και να τρέξεις τα χιλιόμετρα και για ποιον όχι. Είσαι ένας άνθρωπος ανεξάρτητος, μπορείς να βασιστείς πάνω σου και να διεκδικήσεις και θέση στην ευτυχία. Μην έχεις αυταπάτες όμως. Πολλές φορές εθελοτυφλούμε νομίζοντας έτσι οτι αν κάνεις οτι δε βλέπεις αυτό που συμβαίνει δε συμβαίνει πραγματικά. Συμβαίνει όμως και όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις τόσο πιο ομαλή θα είναι η προσγείωση για σένα.

    «Και το ταξίδι σου είσαι εσύ
είσαι το κύμα το νησί
είσαι ο αέρας το πανί
και τ άσπρο μου μαντήλι».