Όλοι βρεθήκαμε κάποια στιγμή σε αυτή τη θέση, να προσπαθούμε για άτομα και καταστάσεις που δεν αξίζουν τον χρόνο και τον εαυτό μας.
Πόσοι δε βρεθήκαμε σε μία τοξική σχέση, που συνεχώς δίναμε κομμάτια του εαυτού μας και συνεχώς δεν είχαμε την ανταπόκριση που ζητούσαμε από τον σύντροφο, την οικογένεια, τη δουλειά μας; Μήπως είναι καλύτερα κάποιες φορές να σταματάμε να προσπαθούμε για κάτι που πιθανόν να μη γίνει ποτέ και να ζήσουμε όπως θέλουμε εμείς χωρίς μετριότητες;
Αυτή τη φορά, θα δώσουμε απλά καθημερινά παραδείγματα με τις λύσεις που πρέπει να δοθούν.
Επάγγελμα-Εργασία
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Να υποθέσω εσύ που διαβάζεις το άρθρο αυτό, ίσως είσαι ένα από τα εκατοντάδες νέα παιδιά που φυσικά, δεν κάνουν τη δουλειά των ονείρων τους ή αυτό που σπούδασαν. Βέβαια, όλοι αναγκαζόμαστε να συμβιβαστούμε με την όλη κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας και να βρούμε μια δουλειά σε όποιο αντικείμενο κι αν είναι, αρκεί να έχουμε το “χαρτζιλίκι” μας, γιατί-ας μην κοροϊδευόμαστε-οι μισθοί των 200 και 300 ευρώ δεν είναι μισθοί που κάνεις και οικογένεια ή που ανοίγεις ένα σπίτι. Γι’ αυτό αν νιώθεις ότι δε σου αρέσει η δουλειά σου, το αντικείμενο ή αν το κλίμα μεταξύ του προσωπικού και του εργοδότη σου πάει από το κακό στο χειρότερο, φύγε! Δεν είσαι υποχρεωμένος να ανέχεσαι την άσχημη συμπεριφορά του καθενός. Δε μιλάμε να συμβεί κάτι αραιά και που, αλλά όχι και να φτάσεις σε σημείο εκμετάλλευσης. Κι αν τα χρήματα δεν είναι ικανοποιητικά, ψάξε για άλλη δουλειά, για κάτι που σε γεμίζει. Έστω κι αν αυτό σου φανεί στην αρχή δύσκολο, μετά θα αποκτήσεις άλλο νόημα για το επαγγελματικό σου μέλλον. Με λίγα λόγια, κάνε αυτά που ονειρεύτηκες στον επαγγελματικό σου τομέα, κάτι που να σε κάνει να περνάς όμορφα, αλλά και να ανταμείβεσαι με ό, τι σου αρμόζει!
Οικογένεια
Ναι, εννοείται ότι η οικογένειά μας, οι άνθρωποι που μας έφεραν στον κόσμο είναι ό, τι πιο ιερό, αλλά μήπως είναι καιρός να φύγεις από το πατρικό σου, κάνοντας βήμα βήμα αυτά που είπαμε παραπάνω και έχοντας κάποιες οικονομίες στην άκρη;
Πάντα υπάρχουν συγκρούσεις με τους γονείς μας, καθώς και 30 και 40 να φτάσουμε, πάντα θα μας βλέπουν σαν τα μικρά τους μωρά. Πόσες φορές έχεις νιώσει ότι σε πνίγουν οι γονείς σου-πάντα από αγάπη και ενδιαφέρον-και νιώθεις ότι δε σε καταλαβαίνουν, ότι επεμβαίνουν στη ζωή και στα όνειρά σου. Η πιο κλασική ατάκα που θα ακούσεις από γονιό, ειδικά στην Ελλάδα της κρίσης είναι να περάσεις σε μια σχολή που θα έχεις άμεση αποκατάσταση σ’ αρέσει ή όχι, χωρίς να σε ρωτήσουν τι θες εσύ πραγματικά να ακολουθήσεις, ποιον δρόμο να πάρεις για να εξελιχθείς σαν άνθρωπος. Οπότε μίλα μαζί τους, όσο πιο ήρεμα γίνεται και εξήγησέ τους τι θες να κάνεις για το μέλλον σου και είμαι σίγουρη ότι θα σε στηρίξουν, καθώς οι γονείς έχουν φτιαχτεί από υπομονή προς τα παιδιά τους και φυσικά πάρε την απόφαση να μείνεις μόνος, να δεις πώς είναι να είσαι ανεξάρτητος, πώς πρέπει να είσαι σωστός απέναντι στις υποχρεώσεις σου κι έτσι θα εκτιμήσεις όλες τις τυχόν θυσίες που έκαναν οι γονείς σου για να σε μεγαλώσουν, χωρίς να σου λείψει τίποτα.
Σχέσεις-Συντροφικότητα
Ένα μεγάλο κεφάλαιο…
Πόσες φορές δεν έχουμε απογοητευτεί από μία ερωτική κυρίως σχέση, στην οποία είχαμε επενδύσει κυρίως συναισθήματα και τελικά άλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη, που λέει και το τραγούδι.
Οι περισσότεροι έχουμε προσπαθήσει να έχουμε τα αυτονόητα από το ταίρι μας, όπως να ακούμε αυτά τα γλυκόλογα που ζητάμε εμείς τα κορίτσια, προς Θεού όχι όλη την ώρα “Σ’αγαπώ”, αλλά ένα κομπλιμέντο, κάτι που θα μας ανεβάσει τη διάθεση και θα μας κάνει να νιώσουμε ότι ο άνθρωπος που έχουμε απέναντι μας, όντως μας λατρεύει. Και αντί γι’ αυτό, ακούς συνήθως: “ήμουν κουρασμένος”,”δεν καταλαβαίνεις ότι δουλεύω συνέχεια”κ.τ.λ.
Και φυσικά δε μένουμε μόνο στα λόγια, αυτά που δε λένε οι άντρες, αλλά και στις πράξεις. Παραδείγματος χάριν, ναι όντως μπορεί να μην υπάρχει αρκετός χρόνος μέσα στην ημέρα, ειδικά αν δουλεύουν και οι δύο, αλλά το να ξεκλέψεις 5 λεπτά για να δώσεις ένα φιλί και μία αγκαλιά, αυτό νομίζω ότι τα λέει όλα και εννοείται να πάρετε από μόνοι σας την πρωτοβουλία και να μην το κάνετε έπειτα από παρότρυνση δική μας, που εννοείται ότι θα συνοδεύεται με γκρίνια και απογοήτευση.
Γι’αυτό, αν νιώθετε ότι μόνο εσείς δίνετε και προσπαθείτε στη σχέση σας και αυτά που ζητάτε θα έπρεπε να έρχονται και να γίνονται αρμονικά από μόνα τους, καθώς έτσι υποτίθεται ότι λειτουργεί ο έρωτας και ύστερα η αγάπη και δε βλέπετε την ανταπόκριση που περιμένατε, τότε καλό θα είναι να ψάξετε αλλού για πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια, καθώς δεν αξίζει για τίποτα και για κανέναν να χαραμίζετε τον χρόνο σας και τα συναισθήματά σας.
Υ.Γ. : Κι όπως λέει ένας αγαπημένος μου φίλος: “Βρες έναν άνθρωπο που να έχετε την ίδια τρέλα, να ακούτε την ίδια μουσική και να έχετε σεξουαλική χημεία και τότε η κάθε σου μέρα θα γεμίζει πυροτεχνήματα, σαν να είναι γιορτή!”.
