Μίλα, γίνε η φωνή για τις γυναίκες που φοβούνται

γυναίκεςΣε πλήγωσαν γυναίκα. Πολλές φορές κάποιος σε πλήγωσε.  Άλλες κάποιος σε υποτίμησε και σε περιφρόνησε. Αλλά είσαι δυνατή. Και τα ξεπέρασες όλα. Όμως όταν πληγώνουν το σώμα σου τι γίνεται; Γιατί δεν ραγίζουν μόνο την καρδιά σου τώρα αλλά σαπίζουν την ψυχή σου. Και μία σαπισμένη ψυχή δεν ξανά γίνεται όπως πριν όσος καιρός και αν περάσει. Έχεις σωματικά τραύματα, μώλωπες, πληγές. Αυτά θα κλείσουν κάποια στιγμή.

Γυναίκα συγγνώμη γι αυτό. Συγγνώμη για αυτά που δεν θα περάσουν τόσο εύκολα. Συγγνώμη για τους εφιάλτες σου και τα ουρλιαχτά σου το βράδυ. Και πάνω απ όλα συγγνώμη για την ενοχή που νιώθεις αυτή τη στιγμή.  Λυπάμαι για όλα αυτά τα συναισθήματα. Φόβος θανάτου, πανικός, εξευτελισμός, ενοχή, ντροπή, αυτό-ενοχοποίηση, θυμός, επιθυμία εκδίκησης, απότομες αλλαγές στη διάθεση, ενόχληση, επιφυλακτικότητα απέναντι στους άλλους, κατάθλιψη, άγχος. Και άλλα πολλά.

Ο βιασμός πρόκειται για μια εντελώς ειδεχθή πράξη, ένα άκρως προσβλητικό και ντροπιαστικό φαινόμενο για την κοινωνία στην οποία ζούμε. Η άσκηση βίας των ανδρών απέναντι στις γυναίκες αποτελεί ακραίο δείγμα της ανισότητας ανάμεσα στα δύο φύλα, στην κοινωνία γενικά, και των συνεπειών της ανισότητας αυτής στην κάθε γυναίκα που τη βιώνει, ειδικά. Ο βιασμός αποτελεί για διάφορους λόγους -προσωπικούς και κοινωνικούς- μία ωμή έκφραση της ανάγκης του άνδρα να ασκεί εξουσία επάνω στη γυναίκα. Αυτό για εκείνον σημαίνει ότι είναι αρκετά άντρας. Άντρας… Ναι μάλιστα…

Και μόνο αυτό δηλώνει πόσο διαλυμένη είναι η κοινωνία μας. Τόσο που οι ίδιες οι γυναίκες φοβούνται. Αισθάνονται τύψεις για κάτι που οι ίδιες έπαθαν και δεν θα έπρεπε να νιώθουν καμιά ντροπή για αυτό. Τύψεις και ντροπή θα έπρεπε να νιώθει αυτός ο ‘’άντρας’’. Σε αυτή την κοινωνία η γυναίκα φοβάται. Φοβάται να βρει υποστήριξη και να αντιμετωπίσει τον ίδιο της τον φόβο. Όταν όλοι τη ρωτάνε τι φορούσε και τον προκάλεσε. Αυτή είναι η κοινωνία μας. Τι φορούσε και τον προκάλεσε… Κάποιοι άλλοι λένε «καλά να πάθεις με το ντύσιμο που κυκλοφορείς»… Ναι καλά να πάθουν… Μάλιστα…

Διαβάστε επίσης  Μια φορά και ένα καιρό ήταν ο Πόλεμος
Advertisements
Ad 14

Προς ενημέρωση όλων εκεί έξω, το 95% των γυναικών που έπεσαν θύματα βιασμού δεν φορούσαν τίποτα το προκλητικό. Οι περισσότερες μάλιστα γυναίκες βιάστηκαν φορώντας τα αθλητικά τους ή ένα τζιν και ένα T-shirt. Που βλέπετε το προκλητικό σε αυτό; Γιατί κανείς δεν ρωτάει ποτέ τι φορούσε ο δράστης; Ακόμα και να φορούσε κάποια κάτι προκλητικό, δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να βιάσει το σώμα της. Σε κανέναν απολύτως…

Και το χειρότερο είναι ότι αντί να σταθούμε σε τέτοιου είδους περιστατικά κρίνουμε, ως συνήθως, χωρίς να γνωρίζουμε. Χωρίς να έχουμε το δικαίωμα και χωρίς να μας έχει συμβεί κάτι ανάλογο ώστε να μπορούμε να εκφέρουμε άποψη. Όλοι το παίζουν ειδήμονες. Όλοι ασχολούνται με τους άλλους χωρίς να κοιτάνε τους εαυτούς τους.

Για αυτό γυναίκα συγγνώμη. Συγγνώμη που δεν μπορούμε να σου προσφέρουμε ένα ασφαλή περιβάλλον για σένα και για τα παιδιά σου. Να ξέρεις όμως ότι δεν είσαι μόνη. Πίστεψε στους ανθρώπους ξανά. Μη φοβάσαι. Δεν είσαι μόνη. Και το κυριότερο ΜΙΛΑ… Και αν δεν μπορείς να μιλήσεις για όλους τους φόβους βγες έξω και γίνε η δύναμη άλλων γυναικών. Γίνε η φωνή για τις γυναίκες που δεν μπορούν και φοβούνται. Γιατί είσαι η μόνη που μπορεί να τις καταλάβει… Είσαι η μόνη που μπορεί… Γίνε η φωνή τους…

Είμαι 21 χρονών και σπουδάζω Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Έχω διαλέξει την κλασική κατεύθυνση. Όμως η αγάπη μου είναι να διαβάζω ο,τι σχετικό με την ψυχολογία και τα παιδιά. Αργότερα σκέφτομαι να κάνω μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

«Το μικρό κόκκινο τσαντάκι» ενώνει δύο κόσμους, από τις εκδόσεις Αγγελάκη

Το βιβλίο «Το μικρό κόκκινο τσαντάκι» της συγγραφέως Γκέλυ Γρηγοροπούλου κυκλοφόρησε
Αίγυπτος

Η καθημερινή ζωή στην αρχαία Αίγυπτο

Η καθημερινή ζωή στην αρχαία Αίγυπτο ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα. Για