Μάθε παιδί μου γράμματα , για να γίνεις πολυτεχνίτης (ερημοσπίτης)

22 Σεπτεμβρίου 2018

Μάθε παιδί μου γράμματα , για να γίνεις πολυτεχνίτης (ερημοσπίτης)«Μάθε παιδί μου γράμματα». Χρόνια ολόκληρα αυτή η φράση αντηχεί στ’ αυτιά χιλιάδων παιδιών, μαθητών και φοιτητών, που θέλουν ένα καλύτερο μέλλον. Τι εννοούμε ένα καλύτερο μέλλον; Μην φανταστείς τρελά πράγματα! Ένα πιάτο φαΐ, μια στέγη και φυσικά να μπορείς να πληρώνεις μια στοίβα από μηνιαία χαρτιά, που λένε πόσο χρεώνεται ακόμα και ο αέρας που αναπνέεις . Κοινώς, να μην χρωστάς (της Μιχαλούς;), ώστε να μπορείς -ίσως- να ονειρεύεσαι.

Ας δούμε πρώτα τα γεωγραφικά αλλά και κοινωνικά πλαίσια…

Βρισκόμαστε σε μια χώρα-εργοστάσιο παραγωγής επιστημόνων, ανάλογη με τα ρεύματα της κάθε εποχής. Ανάλογη της ζήτησης της αγοράς. Βέβαια, η ζήτηση, μέχρι να τελειώσει το καμάρι τις σπουδές του, θα έχει καλυφθεί, αλλά ποιος νοιάζεται μωρέ; Το παιδί να μάθει γράμματα για να έχει αύριο μεθαύριο να φάει. (Αλήθεια από πότε τρώγεται η Αλφαβήτα;) Έτσι, παιδιά που δεν «παίρνουν» τα γράμματα (Τς τς τς! Τι θα πει κι ο κόσμος; ) δεν μπορούν να εξελίξουν την «κλίση» τους, σε κάποιο τεχνικό ή καλλιτεχνικό επάγγελμα, γιατί στην στερεοτυπική στενομυαλιά της κοινωνίας του φαίνεσθαι, θα φανούν λιγότερο ικανά.

Αλλά τι να λέμε; Ζούμε στον 21o αιώνα. Στον αιώνα της εξειδίκευσης. Θα έχει δουλ….χαχαχα συγγνώμη! Όχι. Δεν έχει. Κι αυτό γιατί υπάρχουν 2 σενάρια :

Advertisements
Ad 14

Σενάριο #1:

Να φτάσεις τουλάχιστον 33 χρονών (Τα χρόνια του Χριστού) μέχρι να σπουδάσεις και να εξειδικευτείς σε ΟΛΑ αυτά που σου ζητάνε αλλά στο τέλος, να μην τηρείς τα ηλικιακά κριτήρια, ή να μην έχεις την απαραίτητη προϋπηρεσία.

Διαβάστε επίσης  5 λεπτά από μετρό Πανεπιστήμιο

Σενάριο #2:

Να κάνεις λίγο απ όλα και να συμφέρεις. Δηλαδή:

Να είσαι προγραμματιστής που να κάνεις και τον γραφίστα άμα λάχει.

Να είσαι εκπαιδευτικός και να κάνεις και την babysitter (που σημαίνει κάτι ανάμεσα σε οικιακή βοηθό και φύλαξη παιδιών).

Να είσαι και δημοσιογράφος και γραμματέας.

Να είσαι πωλητής και χαμάλης.

Να είσαι σερβιτόρος και barista.

Να είσαι και σαμπουάν και μαλακτικό. κ.ο.κ.

Όταν διαβάζεις αυτά, σίγουρα στο μυαλό σου τριγυρνάει ο Τσάκωνας να λέει: «Έξι χρόνια στο δημοτικό. Έξι χρόνια στο γυμνάσιο. Έξι χρόνια στο Πολυτεχνείο. Έξι χρόνια στο εξωτερικό. Έξι χρόνια μέχρι που να πάω σχολείο. Τριάντα. Μέχρι τα 36 που είμαι τώρα… άλλα έξι χρόνια… Που πήγαν; Τι γίναν έξι χρόνια

Αλήθεια που πήγαν; Κι ενώ «και τα πόδια μου βαστάνε και τα χέρια μου βαστάνε και το μυαλό μου κόβει» (όπως έλεγε και ο Βέγγος ως πολυτεχνίτης) γιατί αναγκάζεσαι  να προσπαθείς να επι-ΖΕΙΣ τρώγοντας κατ’ επανάληψη μακαρόνια (η ποιότητα σ όλους μας γνωστή, τρώνε οι παππούδες τρώνε και τα εγγόνια είναι μια απόλαυση σωστή); Γιατί ο υπολογισμός του μισθού σου μεταφράζεται στο μυαλό σου σαν:

«Δραχμάς δεν δίδω.[..]Λίρας δεν δίδω»

-«Δώσε κάτι, τέλος πάντων»;

Μεταξύ μας όμως, υπάρχει και «Σενάριο #3» :

Nα έχεις χρήματα, να μπορείς να σπουδάζεις εντός ή εκτός (κι επί τα αυτά) με άνεση, να κάνεις δημόσιες σχέσεις και να βρεις μια δουλειά όταν και αν βρεθεί η κατάλληλη.

Ας μην γελιόμαστε όμως, η πλειοψηφία δεν έχει ούτε για «ψωμί» (- Ε, ας φάει παντεσπάνι!)

Εσένα πάντως…όταν πήρες το πτυχίο, σου ευχήθηκαν να έχεις μια ζωή βγαλμένη από ταινία. Μάλλον εννοούσαν ελληνική ταινία…

Διαβάστε επίσης  Η Γουέντι πίσω από τον Πίτερ Παν

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

The Turkish Detective: Εγκλήματα με άρωμα… Κωνσταντινούπολης

Εγκλήματα στην ΠόληΗ σειρά The Turkish Detective είναι από εκείνες
Η ψυχοθεραπεία σκοτώνει τον έρωτα;

Η ψυχοθεραπεία σκοτώνει τον έρωτα;

Έρωτας και ψυχοθεραπεία – έννοιες ασύμβατεςΗ Κόλαση του Δάντη μοιάζει