Λίγο χρόνο για τον εαυτό σου.
Έρχεται κάποια στιγμή που θέλεις να φύγεις για λίγο απ’ όλους κι απ’ όλα. Έτσι, χωρίς να έχει συμβεί κάτι, έρχεται η στιγμή που θες να πάρεις μια μικρή απόσταση από όσους έχεις δίπλα σου, απλά και μόνο για να ξαναγεμίσεις τις μπαταρίες σου και να συνεχίσεις.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που πέρασες χρόνο με τον εαυτό σου; Πότε ήταν η τελευταία φορά που έκλεισες το κινητό σου, έβαλες τη μουσική σου και απλά χαλάρωσες; Μέσα στην καθημερινότητα οι ρυθμοί είναι τόσο γρήγοροι και όλα γύρω σου κινούνται. Όλα νιώθεις πως αλλάζουν, αλλά η ρουτίνα παραμένει η ίδια. Ξέρεις το πρόγραμμα της κάθε σου μέρας και αυτό δε σ’αρέσει. Αναζητάς κάτι για να ταράξει τα νερά, να σε κουνήσει λίγο, να δώσει νόημα στην καθημερινότητά σου.
Είναι πολύ νωρίς για να είναι όλα τόσο τακτοποιημένα στη ζωή σου, τη θες τη δράση, θες κάτι να σου αποσπάσει την προσοχή. Αυτό δε συμβαίνει όμως και νιώθεις πως κάτι πάει στραβά με τη ζωή σου. Μήπως δεν κυνηγάς αρκετά αυτό που θέλεις; Ξέρεις τι είναι αυτό που θέλεις; Ένα καινούριο ενδιαφέρον, ίσως κάποιο χόμπι. Πάντα θα βρεις κάτι να καταπιαστείς, αλλά δε σου αρκεί και το ξέρεις… Αν σου αρκούσε δε θα το είχες παρατήσει όπως όλα μέχρι τώρα.
Παλεύεις συνεχώς με τον εαυτό σου να καταλάβεις τι είναι εκείνο που δε σ’ αφήνει να χαρείς με τα μικρά πράγματα που «νοστιμίζουν» τόσο πολύ τη ζωή. Εσύ είσαι. Έχεις εγκλωβιστεί μέσα στην καθημερινότητά σου τόσο πολύ που δεν αφιερώνεις καθόλου χρόνο στον εαυτό σου, στο να μάθεις ποιος είσαι, τι θες από σένα και για σένα, αλλά και τι ζητάς από τους γύρω σου. Γι’ αυτό αργείς να πας στη δουλειά σου, γι’αυτό τσακώνεσαι συνεχώς με τους φίλους σου, αυτός είναι ο λόγος που ακόμα και όταν σου δίνεται η ευκαιρία να ζήσεις κάτι που θα σε ξυπνήσει από τον λήθαργό σου, εσύ δε βρίσκεσαι εκεί, δε ζεις τη στιγμή.
Το μυαλό σου ταξιδεύει αφήνοντας πίσω το κορμί σου και εσύ βρίσκεσαι στη μέση. Τι να κάνεις; Να σκεφτείς τι είναι αυτό που πραγματικά θες και να το ζήσεις; Για όσο πάει, αλλά να του αφιερωθείς ολοκληρωτικά καθ’ όλη τη διάρκεια που θα έχει, είτε μικρή είτε μεγάλη. Να τελειώσει και να πεις εγώ το έζησα. Να τελειώσει και να χαίρεσαι για το ότι κατάφερες να ζήσεις κάτι ατόφιο, κάτι αληθινό.
Μπα, που να τρέχεις τώρα; Δεν κάθεσαι εδώ στην ήρεμη ζωούλα σου καλύτερα; Ε, ναι! Και την επόμενη φορά που θα βρεθείς σε μια συζήτηση με την παρέα σου ίσως, και κάποιος θα σου πει για μια ακόμα φορά πως δεν τον άκουγες, πως αφαιρέθηκες, ξέρεις τι θα κάνεις. Θ’ αφήσεις ήσυχα και δειλά τις σκέψεις σου στην άκρη και θα τον ακούσεις προσεκτικά, αφού έτσι κι αλλιώς δεν είσαι διατεθειμένος να χάσεις τη βολή σου.
Τουλάχιστον τώρα ίσως κατάλαβες γιατί δεν μπορείς να ξεφύγεις από τη μίζερη ζωή σου. Γιατί δεν έχεις το θάρρος να αφιερώσεις χρόνο στον εαυτό σου, γιατί ίσως φοβάσαι ότι θα καταλάβεις τι είναι αυτό που πραγματικά σ’ ενδιαφέρει να κυνηγήσεις και τρομάξεις. Αξίζει, όμως, τουλάχιστον να προσπαθήσεις.
«Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανακαλύψει νέους ωκεανούς αν δεν έχει το θάρρος να απομακρυνθεί από την ακτή» –André Gide
Σύνταξη κειμένου: Αρετή-Ειρήνη Κοβάνη
Επιμέλεια κειμένου: Εύη Μπρούμου
