Πόσο χρόνο χάνουμε από τη ζωή μας σκεπτόμενοι το παρελθόν; Αντί να ζήσουμε το τώρα, μένουμε προσκολλημένοι σε πράγματα τα οποία έγιναν και τα οποία δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Αντί να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα, κάνουμε σενάρια στο μυαλό μας και χτίζουμε έναν φανταστικό κόσμο, όπως θα θέλαμε να είναι.
Το ερώτημα που έχει απασχολήσει για χιλιάδες χρόνια τον άνθρωπο και στο οποίο είναι δύσκολο να δώσει κανείς μια ικανοποιητική απάντηση, είναι απλό: τι είναι ζωή; Για τον καθένα από μας, ο ορισμός είναι διαφορετικός και διαμορφώνεται μέσα από τις εμπειρίες, τις επιθυμίες, τα όνειρα και τους στόχους μας. Αν και αρκετά γραφικό (και λίγο αγχωτικό), η ζωή είναι μικρή και τα χρόνια περνάνε πολύ γρήγορα, χωρίς να το καταλάβουμε. Πάραυτα, δεν έχουμε την πλήρη αίσθηση του χρόνου και έτσι, τον αφήνουμε να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια μας, με το να αναλωνόμαστε σε χαζά πράγματα. Δεν πρόκειται να σου πω «άδραξε τη μέρα» ή «ζήσε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία σου». Κάτι τέτοιο, άλλωστε, δεν θα ήταν ρεαλιστικό. Ούτως ή άλλως, ποιος θα ήθελε να περάσει την τελευταία του μέρα στη δουλειά, κάνοντας αγγαρείες και διεκπεραιώνοντας καθημερινές, βαρετές υποχρεώσεις; Θα σου πω, όμως, ότι πρέπει να ζήσεις το τώρα, όπως κι αν είναι αυτό και να πάψεις να ζεις στο παρελθόν.
Η ζωή, δεν είναι ένα συνεχόμενο πάρτι και (δυστυχώς) δεν μοιάζει πάντοτε με ταινία. Όλοι έχουμε πληγωθεί, έχουμε πονέσει και γενικά, έχουμε φάει τα μούτρα μας κάποια στιγμή! Όλοι έχουμε πέσει, αλλά έρχεται πάντα η στιγμή που πρέπει να ξανασηκωθούμε. Άλλωστε, χρειάζεται χρόνος για να ξεπεράσουμε μια δύσκολη κατάσταση και να σταθούμε ξανά στα πόδια μας. Μην σπαταλήσεις, όμως, κι άλλο χρόνο στο να αναλογίζεσαι ό, τι έχει παρέλθει και πώς θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι διαφορετικά.
Η ζωή δεν είναι αυτό που έχουμε πλάσει με τη φαντασία μας, αλλά αυτό που συμβαίνει τώρα. Το να έχουμε όνειρα και να ελπίζουμε σε κάτι, είναι πολύ όμορφο, αρκεί να συνοδεύεται και από τις ανάλογες πράξεις που θα το κάνουν πραγματικότητα. Η ζωή σου δεν είναι όσα έχουν συμβεί και δεν μπορείς να αλλάξεις, ούτε τα πράγματα που ήλπιζες ή που περίμενες να συμβούν και ποτέ δεν συνέβησαν. Η ζωή δεν είναι οι ευκαιρίες που έχασες και τα ρίσκα που δεν πήρες, ούτε ο χρόνος που ξόδεψες προσπαθώντας για κάτι που δεν κατάφερες να αγγίξεις. Η ζωή δεν είναι εκείνος ο έρωτας που περίμενες κάποια μέρα να γυρίσει πίσω, εκείνος που ποτέ δεν ανταποκρίθηκε ή οι φίλοι που δεν είναι πλέον δίπλα σου. Δεν είναι η δουλειά για την οποία ποτέ δεν σε επέλεξαν ή οι σπουδές που ποτέ δεν ακολούθησες. Όλα αυτά δεν έχουν πλέον σημασία, καθώς ποτέ δεν έγιναν. Δεν θα ήταν, όμως, πολύ καλύτερα αν έστρεφες την προσοχή σου σε όσα συμβαίνουν τώρα ή σε όσα προσπαθείς να πετύχεις;
Η ζωή σου, είσαι εσύ, τώρα. Οι επιλογές σου, τα όνειρα, οι ελπίδες που έχεις αυτή τη στιγμή, το παρόν, αυτή είναι η ζωή σου. Ο πόνος, η θλίψη, η χαρά, οι επιτυχίες και αποτυχίες που μέχρι τώρα έχεις βιώσει, σε έχουν φέρει στο σημείο που αυτή τη στιγμή βρίσκεσαι. Μπορείς να αναλωθείς στο παρελθόν, προσπαθώντας-μάταια-να το αλλάξεις ή να χάσεις το παρόν, ατενίζοντας το μακρινό μέλλον. Μπορείς, όμως, να ζήσεις το τώρα, όπως ακριβώς είναι και παράλληλα να το διαμορφώσεις, έτσι ώστε το μετά, να είναι ακόμη καλύτερο. Μάθε από τα λάθη σου, άσε στην άκρη τις τύψεις και τον φόβο και σταμάτα να ζεις μέσα στο μυαλό σου και τη φαντασία σου. Η ζωή σου είναι εκεί έξω και είναι τώρα!
