Ο Σεπτέμβριος είναι ένας περίεργος μήνας! Ίσως ο πιο περίεργος απ’ όλους! Είναι ο μήνας που χωρίς να σε ρωτήσει εισβάλει στην ζωή σου, βίαια, σηματοδοτώντας νέες αφετηρίες ή απλά συνέχειες τους. Είναι το άνοιγμα των σχολείων, το τέλος των καλοκαιρινών διακοπών, είναι η επιστροφή των όλων! Μαθητές και γονείς ετοιμάζονται να ζήσουν πάλι τον εξαντλητικό καθημερινό αγώνα σχολείων, φροντιστηρίων, μαθήματα ξένων γλωσσών και πάση φύσεως εξωσχολικών δραστηριοτήτων. Εξαντλητικό σωματικά και οικονομικά, μια κατάσταση επαναλαμβανόμενη κάθε Σεπτέμβριο! Ένας αγώνας δρόμου μάθησης, προόδου, επιτυχίας σε κάποια σχολή ίσως…ο δρόμος της παιδείας!
…Kαι όταν το παιδί γίνει φοιτητής, και άλλα έξοδα, σπίτι να μείνει, έπιπλα, είδη σπιτιού και πόσα άλλα…
Πότε απαλλάσσεται ο γονιός αλήθεια; Και αν δεν έχεις χρήματα να το στηρίξεις όλο αυτό τι γίνεται; Υποτίθεται πως η παιδεία είναι δωρεάν.
Είναι όμως δωρεάν; Φυσικά, κανείς δεν ζητάει χρήματα να γράψεις σε δημόσιο σχολείο το παιδί σου, ή να πάρεις τα βιβλία. Όμως, επί της ουσίας, η οικογένεια θα καλύψει πολλά κενά, οικονομικά και μη, της δωρέαν δημόσιας παιδείας!
Ν΄αναφερθώ στις κτιριακές υποδομές των δημόσιων σχολικών κτιρίων; Τα περισσότερα έχουν κακοτεχνίες, βλάβες από σεισμούς, ανύπαρκτα εργαστήρια, καθόλου τραπεζαρίες ή έναν χώρο που μπορούν να τρώνε τα παιδιά του ολοήμερου. Ν αναφερθώ στις ελλείψεις αθλητικού εξοπλισμού, ακόμα και αναλώσιμων υλικών; Ν’ αναφερθώ στις ελλείψεις προσωπικού, ακόμα και σε μαθήματα κατεύθυνσης; Ν ’αναφερθώ στην έλλειψη πρόσθετης στήριξης, στην έλλειψη κοινωνικού λειτουργού, στην έλλειψη ακόμα και wifi εν έτη 2022! Θα έχουμε άραγε θέρμανση φέτος;
Advertising
Ας μην μιλήσουμε όσο αφορά τον επαγγελματικό προσανατολισμό! Μη μιλήσουμε όσο αφορά, την έλλειψη μαθήματος σεξουαλικής διαπεδαγώγησης! Μη μιλήσουμε στην έλλειψη μαθημάτων και σεμιναριών, που καταδικάζουν την βία!
Χαμογελάτε ειρωνικά, με όλα τα παραπάνω, αλλά κατά αυτό τον τρόπο θα πρέπει να λειτουργούν τα σχολεία μας! Με δωρέαν παιδεία! Και με όλα τα προαναφερθέντα!
Αντί αυτού, οι γονείς θα κάνουν ιδιαίτερα ή φροντιστήριο στα παιδιά τους, με μαθησιακές δυσκολίες ή δυσκολίες γενικότερα. Όταν εικοσιπέντε παιδιά συνωστίζονται σε μια τάξη, τι μπορεί να κάνει ο εκπαιδευτικός που πιέζεται με χρονοδιαγράμματα παραδοτέας ύλης; Και ο γoνιός; Θα αφήσει το παιδί του αβοήθητο, όταν αντιληφθεί πως υπάρχει δυσκολία, ή θα αφήσει την δουλειά του να βοηθάει στο σχολείο το/α παιδί/α;
Ας προχωρήσουμε στο θέμα εξωσχολικές δραστηριότητες. Που κακώς ονομάζονται και τοποθετούνται εκτός σχολείου! Η εκμετάλλευση στο μεγαλείο της! Συνδρομές σε αθλήματα, γιατροί, εμφανίσεις, αγώνες, ταλαιπωρία! Μουσικά όργανα, ξένες γλώσσες… Πάρτι και κοινωνική ζωή των παιδιών. Πόσα χρήματα πρέπει να βγάζεις, έτσι ώστε να τα καλύπτεις όλα αυτά και να ζεις με αξιοπρέπεια;
Το σχολείο που δίνει γενικές γνώσεις οφείλει να δώσει την ίδια βαρύτητα στις αθλητικές, και μουσικές δραστηριότητες των παιδιών μας!Τα μαθηματικά είναι πολύ βασικά, το ίδιο όμως και η μουσική, το ίδιο και ο αθλητισμός. Όσα προβλήματα μετρώ στην ζωή, τα έλυσα με την βοήθεια της μουσικής και του αθλητισμού!
Σε όλα τα παραπάνω σκεφτείτε λίγη ώρα, τι χρειάζεται ο γονιός που έχει κάποιο παιδί με ειδικές δεξιότητες και κατά πόσο το κράτος μπορεί να τον καλύψει! Συνεχίζοντας την πορεία της δωρεάν δημόσιας παιδείας, θα δηλώσω με κάθε συνέπεια πως όσο πιο μεγάλη η βαθμίδα εκπαίδευσης, τόσο πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη του γονιού.Φροντιστήριο στο λύκειο. Πέρασε στην σχολή, πλήρωσε γονέα!
Φυσικά προαιρετικά πάντα τα φροντιστήρια, αλλά μεταξύ μας όλοι γνωρίζουμε πως ειδικά το Λύκειο, είναι με μεγάλη μου λύπη ένα σχολείο διακοσμητικό! Όλη η σοβαρή προετοιμασία γίνεται στα φροντιστήρια!Όσον αφορά τους φοιτητές μπορούν να δουλέψουν, να καλύψουν κάποια από τα έξοδα τους! Ναι μπορούν, αλλά αυτό θα κοστίσει περισσότερο, διότι μοιραία θα παραμελήσουν τις σπουδές τους! Δεν θα κάνω λόγο για τις σχεδόν ανύπαρκτες φοιτητικές εστίες!
Εν κατακλείδι φταίει για όλα τα δεινά το κράτος;
Όχι! Φταίμε εμείς που έχουμε μάθει να ανεχόμαστε και να πληρώνουμε εκείνο που οφείλει να προσφέρεται σαν δωρεάν αγαθό!
Καλή σχολική χρονιά, καλό κουράγιο σ’όλους και θυμηθείτε:
Δεν είναι η ζωή μαθηματικά να λυθεί με χαρτί και μολύβι. Θέλει συναίσθημα, μουσική, αθλητισμό, αγάπη και φιλία. Αυτά όμως, δεν διδάσκονται σε κανένα σχολείο γονείς του κόσμου! Τα διδάσκουμε εμείς στα παιδιά μας. Όταν τα διδάξουμε, τότε ίσως διεκδικήσουμε και δωρεάν παιδεία!
Advertising
