Η πρώτη αγάπη – Το ξεκίνημα
Μια φράση, που στο άκουσμα της δημιουργεί εικόνες, μορφές και συναισθήματα. Και ποιος δε θυμάται το πρώτο καρδιοχτύπι; Ποιος δε θυμάται εκείνο το βλέμμα, εκείνο το νεύμα, εκείνο το αθώο άγγιγμα στον ώμο, στο χέρι; Η πρώτη αγάπη.. Τα ατελείωτα βράδια συζητήσεων μαζί με τους φίλους/φίλες για το πως, το αν, το τι κατάλαβε ο άλλος, αν έδειξε κάποιο ενδιαφέρον ; Πιστεύω πως σε όλους τους ανθρώπους κάποια στιγμή έχει συμβεί. Έχει υπάρξει ένα πρόσωπο το οποίο του ξύπνησε συναισθήματα που ποτέ άλλοτε δεν είχε ξανανιώσει.
Συναισθήματα πρωτόγνωρα! Μα φυσικά και πρωτόγνωρα, γι’ αυτό και μιλάμε για την πρώτη αγάπη.. Λένε πως : Αρκεί ένα λεπτό για να ερωτευθείς, μια ώρα για να συμπαθήσεις και μια μέρα για ν’ αγαπήσεις. Όμως μια ολόκληρη ζωή δεν αρκεί για να ξεχάσεις. Όσκαρ Ουάιλντ, 1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας Αλήθεια, ποια ήταν η πρώτη σου αγάπη;
Η πρώτη αγάπη – Η αρχή όλων
Όλα τα “πρώτα”, όλα τα νέα ξεκινήματα, όλες οι εμπειρίες, κάθε αρχή είναι για εμάς κάτι το ξεχωριστό. Πόσο μάλλον η πρώτη αγάπη…Κι όταν αναφερόμαστε σε αυτή, ακόμη κι αν τα χρόνια περάσουν, πάντοτε μέσα μας ένα κομμάτι θα επιστρέφει εκεί, ένα κομμάτι θα περιπλανιέται σε παρκάκια, σοκάκια, προαύλια και σχολικούς χορούς. Όταν ερωτεύεσαι για πρώτη φορά, βλέπεις τα πράγματα με άλλα μάτια. Φοράς τα κόκκινα γυαλιά σε σχήμα καρδιάς και πλέεις σε πελάγη ευτυχίας. Αυτό το περίεργο, βασανιστικό, μα συνάμα υπέροχο αίσθημα που βιώνεις, ο κόμπος στο στομάχι συνοδευόμενο με φόβο, άγχος για κάθε κίνηση σου, σε οδηγεί σε νέες περιπέτειες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Αυτό το “πρώτο” αποτελεί την αφετηρία για πολλά “πρώτα¨ που θα ακολουθήσουν στη ζωή σου. Από το πρώτο φιλί, μέχρι την πρώτη σεξουαλική σου εμπειρία και έπειτα το πρώτο ταξίδι, τον πρώτο καυγά και το γαϊτανάκι των “πρώτων” καλά κρατεί. Η πρώτη αγάπη .. Αυτές οι εμπειρίες, ζούνε και υπάρχουν μέσα μας ακόμη κι όταν τα χρόνια περνούν. Είναι τόσο μεγάλη η επίδραση τους στον ψυχισμό μας, μιας και αποτελούν το ¨πρώτο” ξεκίνημα μας, την πρώτη εμπειρία για την προσωπική μας ανάπτυξη.
Η πρώτη αγάπη – η πρώτη απογοήτευση
Η εποχή της νεότητας χαρακτηρίζεται από αθωότητα και ανεμελιά. Μα σαφώς έτσι είναι. Διαφορετική νοοτροπία είχες στα δεκαέξι και στα δεκαοχτώ σου χρόνια και εντελώς διαφορετική στα εικοσιπέντε και τριάντα σου χρόνια. Σίγουρα η πρώτη απογοήτευση έχει μείνει κάπως γλυκόπικρα μέσα μας μιας και δε γνωρίζαμε την ένταση και τα συναισθήματα που θα μας προκαλούσε. Όλα ήταν ροζ, κι όταν αυτό το ροζ επισκιάστηκε με γκρι απόχρωση, το πρώτο ταρακούνημα δεν άργησε να κάνει την εμφάνιση του. Κι έκλαψες και στεναχωρήθηκες και πόνεσες πολύ μιας και δεν το είχες ξανανιώσει, και ορκίστηκες πως δε θα ξανά αγαπήσεις τόσο δυνατά μέσα στην απελπισία σου..
Και τελικά τι έγινε; Θα σου πω εγώ τι έγινε. Και ξανά φόρεσες τα κόκκινα γυαλιά με τις καρδιές και ξανά αγάπησες, μπορώ να πω πολύ πιο δυνατά από πριν, και ξανά γέλασες, και ξανά πόνεσες και ξανά έκλαψες και πολλά πολλά ξανά ακολούθησαν την πορεία της ζωής σου.. Ίσως κάποιοι να συναντηθείτε μετά από χρόνια με την πρώτη σας αγάπη, ίσως και να καταλήξετε μαζί, ποιος ξέρει.. Η πρώτη αγάπη βρίσκεται εκεί να σου θυμίσει όλα εκείνα τα πρωτόγνωρα συναισθήματα που ένιωσες στον υπέρτατο βαθμό και που με κάθε αναφορά σε αυτά πάντοτε θα παίρνουν σάρκα και οστά στην οθόνη του μυαλού σου.. Μα περισσότερο απ’ όλα, η πρώτη αγάπη βρίσκεται εκεί να σου υπενθυμίσει πως κάθε μέρα είναι μια νέα ευκαιρία για μια “πρώτη” επικείμενη φορά στην εξέλιξη σου..
