Ένα μικρό κείμενο για έναν καλό φίλο…
Φίλε Τάκη,
Tο σημερινό κείμενο είναι κάτι πιο προσωπικό, και μιλάει για τη φιλία. Φίλους έχουμε πολλούς, καλούς μπορούμε να πούμε. Αλλά αυτοί με τους οποίους υπάρχει οι απόλυτη οικειότητα, και το θάρρος για συζήτηση, ακόμη και πολύ προσωπικών μας προβλημάτων, είναι ελάχιστοι. Στη δική μου περίπτωση, το άτομο αυτό είσαι εσύ.
Σε ξέρω μια δεκαετία πλέον, από τον καιρό που πηγαίναμε στο Γυμνάσιο, στην αρχή λιγότερο, και μετά καλύτερα. Και πλέον μπορώ με βεβαιότητα να πω πως είσαι ο καλύτερος φίλος… Ο λόγοι; Πολλοί, και παρακάτω θα σου πω μερικούς.
Αποφάσισα να σου γράψω αυτό το κείμενο γιατί ήσουν εκεί. Ήσουν εκεί όχι μόνο στις φάσεις τις οποίες απλά γελάγαμε ή χαζολογούσαμε, αλλά και σε αυτές που εγώ ψυχολογικά είχα πιάσει πάτο. Ήταν ο καιρός που πίστευα ότι ήρθε το τέλος του κόσμου. Μια μεγάλη απουσία, και αμέσως μετά, ένα ξαφνικό πρόβλημα υγείας -που ευτυχώς αποδείχτηκε ασήμαντο-…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Ακριβώς τότε ήταν που με στήριξες. Με το δικό σου πρωτότυπο και διακριτικό τρόπο. Ήσουν εκεί, σχεδόν καθημερινά, με μοναδικό σου στόχο να ξεχάσω όλα αυτά που με ταλάνιζαν. Και τα καταφέρα, ξέχασα, τα ξεπέρασα όλα! Τϊποτε όμως δε θα γινόταν χωρίς τη δική σου πολύτιμη ηθική βοήθεια…
“Μεγάλωσαν τα γένια μας, η ψυχή μας αλλιώτεψε” είχε γράψει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος. Κάπως έτσι συμβαίνει κι εδώ. Τα χρόνια πέρασαν, αλλάξαμε, μεγαλώσαμε, δεν είμαστε πλέον δύο μαθητές Γυμνασίου, αλλά εσύ γεωπόνος κι εγώ ένας χαμένος γραφιάς! Άλλαξε κι η θεματολογία των συζητήσεών μας. Τώρα πλέον τα θέματά μας είναι ακόμη περισσότερα, και τα ενδεχόμενα προβλήματα που μας ταλανίζουν ακόμη σοβαρότερα. Ένα μόνο δεν άλλαξε: ο τρόπος επικοινωνίας. Αυτός ο αληθινός, ο ειλικρινής, ο άμεσος…
Και κάτι ακόμη… Πριν λίγα χρόνια μπήκες σε μία σχέση που κρατάει μέχρι και σήμερα. Με τη Λένα, έναν άνθρωπο που επίσης θεωρώ καλό φίλο. Και πραγματικά αισθάνομαι τυχερός που υπάρχουν δύο τόσο καλά, και τόσο δεμένα μεταξύ τους άτομα, που συνεχίζουν να με στηρίζουν, και να τους στηριζώ κι εγώ…
Γι αυτό και το γράμμα αυτό, για να πω ένα ελάχιστο ευχαριστώ!
Τhanks Τάκη και Λένα!
Σας ευχαριστώ παίδες, να ΄στε πάντα καλά και μαζί!
Σύνταξη κειμένου: Γρηγόρης Καραγιαννίδης
Επιμέλεια κειμένου: Μπράιτ Κλεοπάτρα
