Ένας κύκλος έκλεισε…

Κάθε περίοδος στη ζωή μας είναι διαφορετική και είναι ένας κύκλος που αργά ή γρήγορα ολοκληρώνεται. Κύκλος μεγάλος, κύκλος μικρός. Καμιά φορά πολύχρωμος, αλλά ίσως και μονόχρωμος. Και μπορεί να μην είναι μόνο ένας. Μπορεί να είναι ένας κύκλος μέσα στον άλλον, μπορεί απλά να συνδέονται, να περιπλέκονται, να ενώνονται ή να χωρίζουν. Κύκλοι διαφορετικού μήκους ο καθένας, με έναν όμως κοινό παρονομαστή. Τη στιγμή που κλείνουν.

Δεν έχει σημασία πόσους κύκλους έχει κάνει ο καθένας ή πόσοι ακόμα περιμένουν να ολοκληρωθούν. Ουσιαστική σημασία έχει να εντοπίσουμε σε κάθε κύκλο ξεχωριστά το νόημα της ύπαρξής του και τι είναι αυτό που μας προσφέρει.

Ξέρετε οι περισσότεροι κύκλοι που ανοίγουν στη ζωή μας, προκύπτουν, δεν τους διαλέγουμε. Ακόμη όμως, κι αν είναι επιλογή μας, έρχεται η στιγμή που κλείνουν τόσο γρήγορα, πριν καλά-καλά προλάβουμε να το αντιληφθούμε. Κάποιοι είναι αρκετά σημαντικοί, άλλοι πάλι όχι τόσο.

Κάθε ατομικός κύκλος που ανοίγει και λίγο αργότερα κλείνει, εμπλουτίζει τις εμπειρίες, τις σχέσεις και τις αναμνήσεις μας. Κάθε ένας επίσης, κουβαλάει σαν προίκα, καλές και δυσάρεστες στιγμές. Οι καλές πάντα θα μας βοηθούν στη μετέπειτα διαδρομή μας. Από την άλλη, οι άσχημες θα μας κουράζουν συναισθηματικά, θα μας κάνουν ίσως άλλους ανθρώπους και θα μας ωθούν να τα διαλύσουμε όλα. Αυτές όμως, οι διαφορετικές τροχιές ενισχύουν τα γνωστικά και συναισθηματικά αποθέματά μας.

Στη ζωή μας, στους τόσους διαφορετικούς κύκλους που ανοίγουν, κάποιοι κλείνουν επειδή το επιλέγουμε εμείς οι ίδιοι κι άλλοι που δεν εξαρτώνται από εμάς, αλλά μπορεί να μας βολέψει που έκλεισαν.

Ένας τέτοιος ωραίος κύκλος, ύστερα από 2 χρόνια, κλείνει για εμένα στο MaxMag και τη στήλη των Αψυχολόγητων. Μικρές καταθέσεις ψυχής, είτε για τις καθημερινές αγωνίες όλων μας, είτε καθαρά προσωπικές. Ξέρετε για έμενα η αρθρογραφία ήταν και μία μορφή ψυχοθεραπείας, που με βοηθούσε είτε να εκφράσω προσωπικούς προβληματικούς και σκέψεις είτε καταστάσεις και γεγονότα εμπνευσμένα μέσα από την καθημερινότητά μου. Συνοδοιπόροι μου στην πορεία μου αυτή, είσαστε όλοι εσείς, οι αναγνώστες, οι γνωστοί και άγνωστοι, αλλά και οι δικοί μου άνθρωποι που αγωνιούσαν μαζί μου. Όλοι εκείνοι που με ενθάρρυναν με τα μηνύματα τους, αλλά κι εκείνοι που διαφωνούσαν μαζί μου, μεταφέροντας μου τις διαφορετικές τους απόψεις. Όλα αυτά κι άλλα τόσα, που με βοήθησαν να γίνω καλύτερη και που θα τα κουβαλάω μαζί μου σαν φυλαχτό. Ελπίζω έστω και λίγο μέσα από τα κείμενα μου να βοήθησα με τον δικό μου τρόπο κάποιον που το είχε ανάγκη. Ευχαριστώ τόσο εσάς όσο και το ίδιο το περιοδικό, που μου έδωσε την ευκαιρία να αρθρογραφώ σε ένα πλαίσιο ανοιχτό σε όλες τις απόψεις και το δημόσιο διάλογο.

Η ζωή λοιπόν, είναι γεμάτη κύκλους. Άλλοι ανοίγουν κι άλλοι κλείνουν. Και ίσως με τον καιρό κάπου να τα ξαναπούμε, γιατί η ζωή κάνει κύκλους και το μόνο σίγουρο είναι πως όλα γυρνάνε. Κάθε κύκλος αντιπροσωπεύει την ενέργεια και αν μη τι άλλο την κίνηση. Όσο λοιπόν, θα ανοίγουν μπροστά σου νέοι κύκλοι, τόσο πιο πολύ θα συνειδητοποιείς ότι εσύ δε μένεις στάσιμος.

«In the circle of life, it’s the wheel of fortune, it’s the leap of faith, it’s the band of hope… till we find our place, on the path unwinding, in the circle of life» ~ Elton John – Circle Of Life.