Δεν θα ‘ναι ξανά το ίδιο και ευτυχώς που δεν θα ‘ναι

Δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο, αν δεν θέλεις να είναι. Αν βάλεις όρια, αν αλλάξεις τα μοτίβα, αν πάρεις άλλες αποφάσεις, αν πεις όχι, αν πας παρακάτω. Δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο και ευτυχώς που δεν θα ‘ναι. Μπορεί να μην το βλέπεις τώρα, μα όλα γίνονται για κάποιο λόγο και αυτόν τον συγκεκριμένο λόγο – αυτό το συγκεκριμένο μάθημα θα το πάρεις μετά. Μπορεί να μην το βλέπεις τώρα μα αν πάρεις την απόφαση, αν πράξεις, αν βγεις από τη ζώνη άνεσης σου, αν πάρεις το ρίσκο, αν μιλήσεις… θα το δεις μετά.

Και τότε… Όλα θα αλλάξουν, όσα νιώθεις, όσα κάνεις, όσα είσαι – η πραγματικότητά σου. Τίποτα δεν είναι μόνιμο, τίποτα δεν μας ανήκει στην ουσία κι όλα αλλάζουν στη στιγμή. Αρκεί να αλλάξουμε κι εμείς, για να μην είναι τίποτε ίδιο, για το δικό μας καλύτερο. Εφόσον τα περισσότερα έχουν ημερομηνία λήξης παρόλο που ο κόσμος αυτός παραμένει ίδιος και συνεχίζει κάθε μέρα να κινείται, γιατί να μην ζήσουμε το σήμερα στη διαφορά κι όχι στο ίδιο; Γιατί να μην αρπάξουμε την ευκαιρία για το διαφορετικό… για να ευτυχήσουμε;

Συνεπώς… αφέσου στην αλλαγή, μην σκέφτεσαι πολύ, μην κολλάς σε μικρά πράγματα. Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα. Είναι δύσκολο να αποδεχτούμε την αλλαγή, μα τίποτα δεν είναι μόνιμο, παρά μόνο η αλλαγή. Μερικές φορές η αλλαγή μας κάνει να νιώθουμε αβέβαιοι, μας φέρνει στην κρίσιμη θέση να δούμε αν αντέχουμε την ιδέα να ακολουθήσουμε ένα νέο μονοπάτι – αισθανόμαστε αβέβαιοι για το αν υπάρχει χώρος για εμάς για να είμαστε ευτυχισμένοι. Αν όντως μπορούμε να είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι. Έρχεται μια αλλαγή και τότε νιώθουμε ανήσυχοι, νιώθουμε πάλι το άγχος να μας καταβάλει. Το άγχος όμως αυτό είναι απλώς μια αντίσταση, μια αντίδραση απέναντι στο πρωτόγνωρο, γιατί να το αφήσουμε να νικήσει;

Μόνο ένα πράγμα πρέπει να έχουμε κατά νου όταν έχουμε να κάνουμε με μια αλλαγή, να διατηρήσουμε μια θετική κατάσταση μες το μυαλό μας. Δεν χρειάζεται να συγκρίνουμε παρελθόν με παρόν, καταστάσεις, ανθρώπους, συναισθήματα ούτε και επιτρέψουμε στο πολυάσχολο μυαλό μας να υπερ-αναλύσει την περίπτωση αυτή. Αντιθέτως πρέπει να αφεθούμε και να γλιστρήσουμε στην πρωτόγνωρη αυτή στιγμή, αλλάζοντας. Όταν διανύουμε μια αλλαγή – μια θετική μετάβαση, αλλά εξακολουθούμε να νιώθουμε παγιδευμένοι στην ανησυχία, στην αμφιβολία και στο άγχος, μπορεί να είναι απαραίτητο να δώσουμε λίγο παραπάνω κίνητρο στον εαυτό μας για να συνεχίσουμε να προχωράμε. Αυτήν τη φορά, παρ’ το αλλιώς… και τίποτα δεν θα ‘ναι ξανά το ίδιο και ευτυχώς που δεν θα ‘ναι.