Η Ύδρα, ένα μικρό νησί του Αργοσαρωνικού, βρίσκεται μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, το νησί αριθμεί 1.966 κατοίκους. Η ονομασία του προέκυψε λόγω της μεγάλης ποσότητας νερού, που διέθεταν οι πηγές που βρίσκονταν στην περιοχή, κατά την αρχαιότητα. Το μικρό αυτό νησί, του οποίου η έκταση είναι μικρότερη των 50 χιλιομέτρων, έχει κατορθώσει να διατηρήσει τα παραδοσιακά στοιχεία του παρελθόντος, εμπλουτίζοντάς τα όμως με μοντέρνες λεπτομέρειες. Τα γραφικά κτίρια, που συναντά κανείς στην πετρόχτιστη πόλη, η οποία είναι απλωμένη πάνω σε δύο βράχους, ο μεγάλος αριθμός των διατηρητέων ναών αλλά και μονών, τα παραδοσιακά αλλά και συνάμα σύγχρονα καφενεία και εστιατόρια, ελάχιστα θυμίζουν τουριστικό νησί του 21ου αιώνα και κυρίως παραπέμπουν σε ένα αρχοντικό μέρος μιας άλλης εποχής, αρκετούς αιώνες νωρίτερα.
Ιστορία
Η Ύδρα, σύμφωνα με τις ανασκαφές, πρωτοκατοικήθηκε κατά την Ύστερη Νεολιθική Εποχή, χωρίς όμως να γνωρίσει την ακμή που θα περίμενε κανείς λόγω της στρατηγικής της θέσης, καθώς οι άνθρωποι που κατοίκησαν σε αυτήν, οι λεγόμενοι Δρυόποι, δεν ασχολούνταν με πνευματικές αναζητήσεις και υψηλά ιδανικά αλλά με εργασίες όπως το ψάρεμα και η εκτροφή ζώων. Η πραγματική ανάπτυξη ξεκίνησε πολλούς αιώνες αργότερα περί το 1460, όταν ένας αριθμός Αρβανιτών καταφεύγει στο νησί και άμεσα ξεκινάει η ανοικοδόμηση της πόλης, η οποία ήδη από τότε αρχίζει να έχει τη σημερινή της μορφή. Η ακμή αυτή κορυφώνεται τον 16ο αιώνα, οπότε και σημαντικές ελληνικές οικογένειες εγκαθίστανται στο νησί και συμβάλλουν στη γενικότερη πρόοδο. Η περίοδος αυτή ολοκληρώνεται, και τον 17ο αιώνα η Ύδρα περιέρχεται στα χέρια των Ενετών, για να καταλήξει τον ακριβώς επόμενο αιώνα στην κυριαρχία των Τούρκων, μέχρι και τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821. Κατά τα επαναστατικά χρόνια ο πληθυσμός του νησιού ανερχόταν σε 27.000 κατοίκους.
Η Ελληνική Επανάσταση ξεκινάει και βρίσκει την Ύδρα σε μια ιδιαίτερα πλεονεκτική θέση, καθώς η οικονομική κατάσταση του νησιού βρίσκεται σε πολύ καλά επίπεδα λόγω της εμπορίας σίτου, που είχε αναπτυχθεί τα προηγούμενα χρόνια. Ο στόλος του νησιού είναι αρκετά εκτεταμένος και διπλάσιος αυτού των Σπετσών. Η ενημέρωση για την έναρξη της επανάστασης έρχεται μέσω μιας γραπτής επιστολής, στην οποία υποβάλλεται το αίτημα για βοήθεια, για τον ναυτικό δηλαδή αποκλεισμό των εχθρών. Οι Σπετσιώτες ανταποκρίνονται άμεσα στο κάλεσμα αυτό, οι κάτοικοι της Ύδρας όμως καταδεικνύουν μια περισσότερο επιφυλακτική στάση και τελικά ξεκινούν τη συμμετοχή τους στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα στις 14 Απριλίου 1821. Η συμβολή της Ύδρας, των Σπετσών αλλά και των Ψαρών στην εξέλιξη της επανάστασης ήταν καθοριστικής σημασίας καθώς χρήματα, πλοία και άνθρωποι βρίσκονταν στη διάθεση του αγώνα με μοναδικό σκοπό την ελευθερία. Κατά την επταετή μάχη ο ελληνικός στόλος καταφέρνει να επικρατήσει σε βάρος του τουρκικού, γεγονός που συνέβαλλε στη γενικότερη απελευθέρωση της Ελλάδας. Τα μετεπαναστατικά χρόνια όμως χαρακτηρίζονται από οικονομική εξαθλίωση και παρακμή. Παρ’ όλα αυτά όμως το μικρό νησί της Ύδρας κατάφερε με την πάροδο του χρόνου να ορθοποδήσει και να «προσφέρει» στον ελληνικό κράτος σημαντικό αριθμό πρωθυπουργών και υπουργών.
Η ακμή επανέρχεται στην Ύδρα τη δεκαετία του ’50, όταν καλλιτέχνες από την Ευρώπη προσεγγίζουν το νησί και εμπνεόμενοι από αυτό δημιουργούν τα έργα τους. Το έργο “Το παιδί και το δελφίνι” με πρωταγωνίστρια τη Σοφία Λόρεν, του οποίου τα γυρίσματα έλαβαν χώρα στο νησί του Αργοσαρωνικού, στάθηκε το έναυσμα ώστε ένας μεγάλος αριθμός τουριστών να ξεκινήσει να επισκέπτεται την Ύδρα και έκτοτε ο αριθμός αυτός αυξάνεται συνεχώς μέχρι και σήμερα, καθώς πολλοί είναι αυτοί που επιθυμούν να την επισκεφθούν.
Η Ύδρα σήμερα
Η Ύδρα έχοντας καταφέρει να επιβιώσει από την επανάσταση, καθώς και τις αντιξοότητες που ακολούθησαν, αποτελεί πλέον το διαμάντι του Αργοσαρωνικού και αγαπημένο προορισμό για τον κόσμο. Συνδυάζει χαρακτηριστικά μιας άλλης εποχής όπως τα αρχοντικά κτίρια και οι πετρόχτιστοι ναοί με έναν σύγχρονο τόνο, που φαίνεται από τα περιποιημένα τουριστικά μαγαζιά και τα μοντέρνα ξενοδοχεία που έχουν δημιουργηθεί με σκοπό τη φιλοξενία των τουριστών που καταφθάνουν κάθε χρόνο στο νησί. Το γεγονός ότι στην Ύδρα απαγορεύεται η χρήση αυτοκινήτου και οι μεταφορές γίνονται με μουλάρια και καρότσια, οπωσδήποτε μας θυμίζει μια άλλη εποχή η οποία απέχει αρκετά από τη δική μας. Η θέα που προσφέρεται από το γραφικό λιμάνι θυμίζει πίνακα ζωγραφικής και αποτελεί πλέον το σήμα κατατεθέν του νησιού. Ο τόπος που γέννησε τον Ανδρέα Μιαούλη, τη Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα αλλά και πολλούς ακόμα αγωνιστές, καλλιτέχνες και ανθρώπους που διετέλεσαν πρωθυπουργοί της Ελλάδας, αφηγείται στους επισκέπτες την ιστορία του, και με τη βοήθεια της θέας και των κτιρίων που διαθέτει συμβάλλει στην αναβίωση της, μια αναβίωση μαγική που μπορεί να προσφέρει πολλά στους ταξιδιώτες που θα την βιώσουν.
Πηγές:
- https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8E%CE%B4%CF%81%CE%B1
- https://www.newsbeast.gr/travel/hydra-guide/arthro/666969/hilies-eikones-ena-nisi
- http://www.hydra.gr/history/gr_arxaiotita.html
Σύνταξη κειμένου: Ευθυμία Μερτσανίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ελευθερία Σακελλαρίου
Παρόμοια άρθρα που μπορεί να σ’ενδιαφέρουν:
- Ροδος, το νησί των ιπποτών μέσα στην ιστορία
- Δελφοί, ο ομφαλός της Γης
- Σαντορίνη: Ιστορική περιήγηση μέσα από το ασπρόμαυρο
- Μια ιστορική περιήγηση στη Λευκάδα
- Θησείο: Άγνωστες πτυχές της ιστορικής γειτονιάς
Αφήστε ένα σχόλιο