Robin Williams: ένας άνθρωπος, εκατοντάδες φωνές που μίλησαν στην καρδιά μας

I think the saddest people always try their hardest to make people happy, because they know what it’s like to feel absolutely worthless and they don’t want anyone else to feel like that. 

Νομίζω πως οι περισσότερο δυστυχισμένοι άνθρωποι πάντοτε προσπαθούν όσο πιο σκληρά μπορούν να κάνουν τους άλλους χαρούμενους, επειδή ξέρουν πως είναι να νιώθεις εντελώς ασήμαντος και δε θέλουν να νιώθει κανένας άλλος έτσι.

Robin Williams. 

Σαν σήμερα επιλέγει να φύγει από τη ζωή ο άνθρωπος που μας συμβούλεψε να «αδράξουμε τη μέρα». Ο Robin Williams μάς έκανε να γελάσουμε με την καρδιά μας, να συγκινηθούμε, να προβληματιστούμε, αλλά κυρίως, μέσα από το θάνατό του μας έδειξε ότι πολλές φορές οι άνθρωποι που σε εμάς προκαλούν άφθονο γέλιο, κινούνται από μία ανάγκη να ξεφύγουν από το προσωπικό τους σκοτάδι.

Advertisements
Ad 14

Κοντός, ντροπαλός, παχουλός και μόνος 

Ο Robin Williams όταν ήταν παιδί.

Ο Robin Williams (Robin McLaurin Williams) γεννήθηκε στο Σικάγο του Ιλινόις, στις 21 Ιουλίου 1951. Ο πατέρας του ήταν ο Robert Fitzgerald Williams, ο οποίος ήταν στέλεχος της εταιρείας Ford Motor και η μητέρα του ήταν η Laurie McLaurin, η οποία ήταν μοντέλο. Είχε, επίσης, δύο μεγαλύτερους ετεροθαλείς αδελφούς, τον McLaurin Smith Williams και τον Robert Todd Williams.

Ως παιδί ο Robin Williams δε θύμιζε σε τίποτα τον άνθρωπο που γνωρίσαμε μέσα από τις ταινίες. Ο ίδιος περιέγραφε τον εαυτό του ως ένα «κοντό, ντροπαλό, παχουλό και μοναχικό» αγόρι. Λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων των γονιών του, ο Robin περνούσε πολλές ώρες παίζοντας μόνος του, γεγονός που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της φαντασίας του και των ικανοτήτων του στον αυτοσχεδιασμό. Η σχέση με τη μητέρα του υπήρξε, επίσης, καθοριστική για τη μετέπειτα πορεία του. Όπως ο ίδιος είχε δηλώσει, η μητέρα του ήταν ένας άνθρωπος με πολύ χιούμορ. Από παιδί, λοιπόν, ανακάλυψε ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει το χιούμορ για να τραβήξει την προσοχή της και έτσι είχαν το δικό τους κώδικα επικοινωνίας: η μητέρα του έλεγε μία ατάκα και εκείνος έπρεπε να απαντήσει με κάτι, εξίσου έξυπνο, για να συνεχιστεί  ο διάλογος μεταξύ τους.

Στο δημοτικό τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για εκείνον. Παρόλο που ήταν ένας εξαιρετικά καλός μαθητής, η εξωτερική του εμφάνιση σε συνδυασμό με τον εσωστρεφή χαρακτήρα του, οδήγησαν στο να υφίσταται μπούλινγκ από τους συμμαθητές του και να μην έχει φίλους. Για καλή του τύχη, στα 12 του χρόνια, ο πατέρας του πήρε μετάθεση στο Μίσιγκαν και ο Robin Williams φοίτησε στο ιδιωτικό σχολείο Detroit Country Day School. Εκεί αρίστευσε, συμμετείχε στις ομάδες ποδοσφαίρου και πάλης και ψηφίστηκε πρόεδρος της τάξης του. Το ίδιο διάστημα, συνειδητοποίησε ότι το χιούμορ του τον βοηθούσε να είναι συμπαθής στους άλλους. Ακολουθώντας αυτή την τακτική, αποφοίτησε και από το λύκειο Redwood High School στην Καλιφόρνια, όπου μετακόμισαν για μία ακόμη φορά, μετά την πρόωρη συνταξιοδότηση του πατέρα του. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι, κατά τη διάρκεια της αποφοίτησης του το 1969, οι συμμαθητές του τον ψήφισαν ως τον «πιο αστείο» αλλά και τον «λιγότερο πιθανό να πετύχει στη ζωή του». Η μελλοντική πορεία του Robin ωστόσο, τους διέψευσε πανηγυρικά.


«Πώς να προσλάβετε έναν εξωγήινο»

Όταν τελείωσε το σχολείο, φοίτησε στο  Claremont Men’s College, όπου ξεκίνησε τις σπουδές του στις πολιτικές επιστήμες. Σύντομα όμως, εγκατέλειψε αυτό το κολέγιο για να σπουδάσει υποκριτική στο College of Marin. Το 1973 κέρδισε μία πλήρη υποτροφία στο Juilliard School και ήταν ανάμεσα στους 20 υποψήφιους που επιλέχθηκαν για το πρώτο έτος από τη σχολή. Κατάφερε, επίσης, να είναι ένας από τους δύο που έγιναν δεκτοί στο προχωρημένο τμήμα της σχολής την ίδια χρονιά. Ο δεύτερος ήταν ο Christopher Reeve και αυτή ήταν η αρχή μιας φιλίας που θα κρατούσε για όλη τους τη ζωή.

Διαβάστε επίσης  Karl Marx: «Οι φιλόσοφοι έχουν απλά ερμηνεύσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους. Το θέμα είναι να τον αλλάξουμε»

Mork & Mindy: Η σειρά που έκανε τον Robin Williams διάσημο στην Αμερική.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, το ταλέντο του ήταν τόσο εμφανές, που το 1976 ένας από τους ιδρυτές της σχολής, ο John Houseman του πρότεινε να φύγει, καθώς πίστευε ότι η σχολή δεν είχε κάτι άλλο να του δώσει. Ο Robin ακολούθησε τη συμβουλή του και άρχισε να εργάζεται ως stand-up comedian. Η μεγάλη ευκαιρία για εκείνον όμως, ήρθε, όταν ο Garry Marshall έκανε οντισιόν για το ρόλο ενός εξωγήινου στη σειρά «Happy Days». Ο Robin πήγε στην οντισιόν, και όταν του ζήτησαν να καθήσει, εκείνος κάθησε με το κεφάλι στον καναπέ, όπως θα μπορούσε να κάνει και ένας εξωγήινος που δεν ξέρει πώς να χρησιμοποιεί γήινα πράγματα! Ο Marshall του έδωσε το ρόλο αφού «ποτέ πριν δεν είχε πάρει συνέντευξη από εξωγήινο» και η επιτυχία του ήταν τόσο μεγάλη, που οδήγησε στη δημιουργία μιας σειράς (Mork & Mindy) με πρωταγωνιστή τον εξωγήινο Mork (Robin Williams) από τον πλανήτη Ορκ. Η σειρά παιζόταν για τέσσερα χρόνια (1978-1982) και είχε περισσότερους από 60 εκατομμύρια τηλεθεατές κάθε εβδομάδα. Σύμφωνα με δηλώσεις των συντελεστών της σειράς, ένα μεγάλο κομμάτι του ρόλου του Mork δεν συμπεριλαμβανόταν στο σενάριο και ήταν αυτοσχεδιασμοί του Williams. Για αυτή του τη συμμετοχή, κερδίζει και την πρώτη του Χρυσή Σφαίρα (καλύτερου Ά ανδρικού ρόλου σε κωμική ή μουσική σειρά) το 1979.


Από τον πλανήτη Ορκ στα όσκαρ

Η αφίσα της ταινίας Popeye.
Η αφίσα της ταινίας Popeye.

Μετά τη μεγάλη του επιτυχία στην τηλεόραση, ήρθε η σειρά του κινηματογράφου. Ωστόσο, οι πρώτες του κινηματογραφικές απόπειρες δεν είχαν την αντίστοιχη ανταπόκριση από το κοινό. Η πρώτη ταινία στην οποία συμμετείχε ήταν το «Can I do it ’till I need glasses?», που προβλήθηκε το 1977, και δεν είχε ιδιαίτερη επιτυχία . Εδώ ο Robin είχε ένα μικρό ρόλο, γεγονός που εκμεταλλεύτηκαν οι παραγωγοί της ταινίας, πριν την πρεμιέρα του Popeye (Ποπάυ, ο ναύτης, 1980), όπου τον ομώνυμο ρόλο είχε ο Robin Williams, για να επανακυκλοφορήσουν την ταινία, διαφημίζοντας τη ως «το ντεμπούτο του Robin Williams». Όσον αφορά στον Popeye, οι υποκριτικές ικανότητες του Robin έγιναν πλέον εμφανείς και στη μεγάλη οθόνη και έτσι, κανείς δεν κατηγόρησε τον ίδιο για την εμπορική αποτυχία της ταινίας. Ακολουθεί η ταινία «The world according to Garp» (Ο αλλόκοτος κόσμος του Γκαρπ, 1982), όπου είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και αργότερα με μικρότερους ρόλους σε λιγότερο επιτυχημένες ταινίες όπως το «The Survivors» (Εμείς, εσείς και οι άλλοι, 1983) και το «Club Paradise» (Κλαμπ Παραντάις, 1986)

Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο ήρθε με την ταινία «Good morning, Vietnam» (Καλημέρα, Βιετνάμ, 1987). Η ταινία αφορούσε στο ραδιοφωνικό παραγωγό Adrian Cronauer και στην εκπομπή που έκανε στο Βιετνάμ για να εμψυχώσει τους Αμερικανούς στρατιώτες. Ο ρόλος ήταν ιδανικός για τον Robin Williams, αφού, του επέτρεπε να δημιουργεί το δικό του σενάριο κάνοντας πολλούς αυτοσχεδιασμούς. Όπως είπε ο παραγωγός της ταινίας, Mark Johnson: «απλώς βάζαμε τις κάμερες να γράφουν και ο Williams κατάφερνε να δημιουργήσει κάτι καινούργιο για κάθε σκηνή». Η ερμηνεία του συγκινεί και του χαρίζει τη δεύτερη Χρυσή Σφαίρα το 1988, στην κατηγορία «καλύτερου Ά ανδρικού ρόλου σε κωμική ή μουσική ταινία». 

Η αφίσα της ταινίας Mrs. Doubtfire.
Η αφίσα της ταινίας Mrs. Doubtfire.

Ακολούθησαν πολλές ταινίες που συνδύαζαν την κωμωδία με τη συγκίνηση με αντίστοιχες υποψηφιότητες σε βραβεία. Ανάμεσα στις πιο γνωστές είναι το «Dead poets society» (Ο κύκλος των χαμένων ποιητών, 1989), το «Mrs Doubtfire» (Η κυρία Ντάουτφάιερ, 1993), το «Jumanji» (Τζουμάντζι, 1995), το «Bicentennial Man» (Ο άνθρωπος των δύο αιώνων, 1999) κ.α. Για τη μεταμφίεση του σε κυρία Νταουτφάιερ χρειαζόταν 4,5 ώρες τη μέρα και λέγεται ότι πριν αρχίσουν τα γυρίσματα της ταινίας, πήγε ως κυρία Νταουτφάιερ σε ένα βιβλιοπωλείο, για να διαπιστώσει αν είναι αληθοφανής η μεταμφίεση. Φυσικά δεν τον αναγνώρισε κανείς!

Εκτός από τους κωμικούς του ρόλους, ο Williams απέδειξε το ταλέντο του και στο δράμα σε ταινίες, όπως το «Moscow on the Hudson» (Από τη Μόσχα στο σούπερ μάρκετ, 1984), το «Awakenings» (Ξυπνήματα, 1990), το «the Fisher king» (Ο βασιλιάς της μοναξιάς, 1991), το «What dreams may come» (Θα σε βρω στον παράδεισο, 1998) κ.α. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τρόπος που ερμήνευσε ρόλους σε ψυχολογικά θρίλερ, όπως το «One hour photo» (Σκοτεινός θάλαμος, 2002), όπου έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο ενός φωτογράφου, που η εμμονή του με μία οικογένεια τον οδηγεί σε επικίνδυνα μονοπάτια.

Διαβάστε επίσης  Ravi Shankar: Ο μουσικός του κόσμου

Σημαντική υπήρξε, επίσης, η προσφορά του σε παιδικές ταινίες, όπου πολλές φορές, δάνεισε στους χαρακτήρες – όχι μόνο τη φωνή του – αλλά και τις εκφράσεις του προσώπου του. Μάλιστα, στην ταινία «Aladdin and the king of thieves» (Ο Αλαντίν και ο βασιλιάς των κλεφτών, 1996), οι εκφράσεις του Τζίνι διαμορφώθηκαν με βάση τις εκφράσεις που έπαιρνε ο Robin Williams, καθώς διάβαζε τα λόγια του, και λέγεται, ότι πολλές φορές ο Williams άλλαξε το σενάριο, αυτοσχεδιάζοντας. Άλλες παιδικές ταινίες, όπου δάνεισε τη φωνή του είναι το «FemGully: The last rainforest» (Οι ήρωες του τελευταίου δάσους, 1992), το «Robots» (Ρόμποτς, 2005), το «Happy feet 2» (Χάπυ φιτ 2, 2005) κ.α.

Τέλος, δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την ταινία που του χάρισε το όσκαρ β΄ ανδρικού ρόλου. Το «Good Will Hunting» (Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ, 1997) αποτέλεσε κορυφαία στιγμή της καριέρας, αφού μέσα από το ρόλο του ψυχολόγου Σον Μαγκουάιρ κατάφερε να συγκινήσει κοινό και κριτικούς και να κερδίζει το μοναδικό όσκαρ της καριέρας του.

Στο παρακάτω βίντεο βλέπουμε το απόσπασμα από την παραλαβή του βραβείου του:


Ο Robin Williams ως άνθρωπος

Οι άνθρωποι, που περιτρυγύριζαν τον Robin, ήταν πολύ σημαντικοί για εκείνον και πολλές φορές χρησιμοποίησε το χιούμορ του για να τους προστατεύσει και να τους δώσει δύναμη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το περιστατικό που διηγούνταν ο φίλος του, Christopher Reeve, ο οποίος μετά από ένα ατύχημα που είχε, ιππεύοντας ένα άλογο, έμεινε παράλυτος από το λαιμό και κάτω:

Ξάπλωνα στο κρεβάτι, παγωμένος, ανήμπορος να αποφύγω τις πιο μαύρες σκέψεις, όταν ξαφνικά, σε μια ιδιαίτερα ζοφερή στιγμή μου, η πόρτα άνοιξε διάπλατα και μπήκε βιαστικά ένας τύπος με μπλε καπέλο και κίτρινη, χειρουργική ρόμπα, ο οποίος μιλούσε με ρώσικη προφορά. Ανακοίνωσε ότι ήταν ο πρωκτολόγος μου κι ότι έπρεπε να με εξετάσει αμέσως! Για πρώτη φορά μετά το ατύχημα γέλασα. Ο φίλος μου με είχε βοηθήσει να καταλάβω ότι με κάποιον τρόπο θα ήμουν εντάξει τελικά.

Λέγεται ότι μέχρι το θάνατο του Reeve το 2004, o Robin Williams κάλυπτε ένα μέρος των εξόδων νοσηλείας και φαρμακευτικής περίθαλψής του.

Ο Robin Williams και ο Christopher Reeve στα πρώτα βήματά της καριέρας τους.
Ο Robin Williams και ο Christopher Reeve στα πρώτα βήματά της καριέρας τους.

Το ενδιαφέρον του δεν σταματούσε μόνο στους δικούς του ανθρώπους. Μαζί με δύο φίλους του, τη Whoopi Goldberg και τον Billy Crystal, παρουσίαζαν και έδιναν παραστάσεις σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις της οργάνωσης Comic Relief USA, με αποτέλεσμα να δωθούν περισσότερα από πενήντα εκατομμύρια δολάρια σε άστεγους. Επίσης, με τη δεύτερη γυναίκα του, ίδρυσαν την «Windfall Foundation», μία οργάνωση που μάζευε χρήματα για διάφορες φιλανθρωπίες.


Η δύσκολη αντιμετώπιση της πραγματικότητας

Για τον Robin Williams η πραγματικότητα ήταν «ένα δεκανίκι για τους ανθρώπους που δεν τα έβγαζαν πέρα με τα ναρκωτικά», όπως είχε χιουμοριστικά δηλώσει. Πράγματι, δεν ήταν λίγες οι φορές, που είχε αναφέρει τη χρήση ναρκωτικών σε παραστάσεις stand-up comedy που έδινε κι αυτό γιατί και ο ίδιος υπήρξε εθισμένος στην κοκαΐνη και το αλκοόλ. Συγκεκριμένα, στα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός, κατέφυγε στη χρήση ουσιών, αφενός σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει το άγχος της δουλειάς, και αφετέρου λόγω του επαγγελματικού του περιβάλλοντος και των συνεχών μετακινήσεων για την οργάνωση παραστάσεων (stand-up comedy) σε διάφορες περιοχές. Ωστόσο, σύμφωνα με δηλώσεις του, ποτέ δεν είχε δώσει παράσταση υπό την επήρεια ουσιών.

Με την τότε γυναίκα του, Marsha Garces, την κόρη του, Zelda και το γιο του, Zachary.
Με την τότε γυναίκα του, Marsha Garces, την κόρη του, Zelda, και το γιο του, Zachary.

Υπήρξαν δύο σημαντικά γεγονότα που τον οδήγησαν στην πρώτη του αποτοξίνωση. Το πρώτο ήταν ο θάνατος του φίλου του John Belushi από υπερβολική δόση το 1982. Λέγεται, μάλιστα, ότι το βράδυ του θανάτου του διασκέδαζαν μαζί με τον Robin Williams. Το δεύτερο ήταν η γέννηση του γιου του, Zachary το 1983 με την πρώτη του σύζυγο Valerie Velardi, με την οποία παντρεύτηκε το 1978 για να χωρίσει τελικά δέκα χρόνια μετά. Ο Williams σταμάτησε τη χρήση ουσιών, χωρίς να ζητήσει βοήθεια, και στράφηκε στη γυμναστική. Παρ’ όλα αυτά, σχεδόν δύο δεκαετίες αργότερα, το 2003, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων μιας ταινίας στην Αλάσκα, άρχισε και πάλι το ποτό. Όπως είπε ο ίδιος σε συνέντευξή του, στην Αλάσκα ένιωθε μόνος και φοβισμένος και κατέληξε στο ποτό σε μία προσπάθεια να νιώσει ασφάλεια. Ωστόσο, μέσα στην πρώτη εβδομάδα συνειδητοποίησε ότι είχε πια εθιστεί. Παρά την έγκαιρη συνειδητοποίηση της κατάστασης του, χρειάστηκαν τρία χρόνια και η παρέμβαση της οικογένειάς του για να εισαχθεί σε κλινική αποτοξίνωσης. Αν και η αποτοξίνωση ήταν επιτυχής, ο εθισμός του στο αλκοόλ οδήγησε στο τέλος του δεύτερου γάμου του με τη Marsha Garces, με την οποία υπήρξαν παντρεμένοι για 19 χρόνια και έκαναν δύο παιδιά, τη Zelda Rae Williams και τον Cody Alan Williams. Ο ίδιος ο Robin Williams είχε σχολιάσει για το χωρισμό του:

ήμουν αισχρός και έκανα αηδιαστικά πράγματα από τα οποία είναι δύσκολο να επανέλθεις. Μπορείς να πεις «σε συγχωρώ» και τέτοια αλλά δεν είναι το ίδιο με το να επανέλθεις. Δεν μπορείς ποτέ να επανέλθεις.

Το 2009 υποβάλλεται σε εγχείρηση καρδιάς και δηλώνει ότι αυτή η δοκιμασία τον έκανε να εκτιμήσει τα απλά πράγματα στη ζωή, όπως, για παράδειγμα, την αναπνοή. Το 2010 εκδίδεται το διαζύγιό του και το 2011 παντρεύεται τη Susan Schneider, η οποία έμεινε μαζί του μέχρι το τέλος της ζωής του. Το 2014 συμμετέχει εθελοντικά στο πρόγραμμα ενός κέντρου αποτοξίνωσης, όπου, σύμφωνα με εκπρόσωπό του, απευθύνθηκε για να τονώσει τη συναισθηματική του ευεξία και να επικεντρωθεί στη συνεχιζόμενή του νηφαλιότητα και όχι επειδή είχε ξανακυλήσει στο ποτό.

Διαβάστε επίσης  Petrus Gonsalvus: Η αληθινή ιστορία πίσω από την Πεντάμορφη και το Τέρας
Με τη Susan Schneider, την τελευταία του σύζυγο.
Με τη Susan Schneider, την τελευταία του σύζυγο.

Ένας θάνατος, πολλές εκδοχές

Στις 11 Αυγούστου του 2014 ο Robin Williams βρίσκεται κρεμασμένος από μία ζώνη και με ουλές στους καρπούς στο δωμάτιο του σπιτιού του στην Καλιφόρνια. Πολλοί έσπευσαν να κατηγορήσουν τον εθιμό του στο αλκοόλ, αλλά οι ισχυρισμοί αυτοί διαψέυστηκαν μετά τις εξετάσεις, που απέδειξαν ότι ο οργανισμός του ήταν καθαρός από ουσίες. Πώς, λοιπόν, οδηγήθηκε στην αυτοκτονία ένας τόσο αγαπητός άνθρωπος;

Τα τελευταία χρόνια ζωής του Robin Williams δεν ήταν εύκολα. Η σειρά στην οποία πρωταγωνιστούσε (The crazy ones) δεν είχε επιτυχία και κόπηκε από την πρώτη κιόλας σεζόν. Λόγω των δύο διαζυγίων του χρειάστηκε να ξοδέψει περισσότερα από τριάντα εκατομμύρια δολλάρια, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να πουλήσει το ράντσο του για τριάντα πέντε εκατομμύρια δολλάρια. Τα χειρότερα, όμως, για εκείνον άρχισαν τον Νοέμβριο του 2013, όταν ξεκίνησε να νιώθει πόνους σε διάφορα σημεία του σώματος, να υποφέρει από αϋπνία, υπερβολικό άγχος, τρέμουλο, να δυσκολεύεται να ακολουθήσει λογικό ειρμό και να ξεχνά τα λόγια του. Όπως αποδείχθηκε από τη νεκροψία, οι γιατροί είχαν κάνει λάθος διάγνωση, και του είχαν ανακοινώσει ότι έπασχε από Πάρκινσον, ενώ, στην πραγματικότητα έπασχε από μία μορφή άνοιας, την Άνοια με σωμάτια Lewy (Lewy body dementia). Ο ίδιος ο Robin Williams είχε εκφράσει στην τελευταία του σύζυγο την ανάγκη να «κάνει επανεκκίνηση στον εγκέφαλό του». Γι’ αυτό τον λόγο η σύζυγός του πιστεύει ότι ο Williams αυτοκτόνησε σε μία τελευταία προσπάθεια να ανακτήσει τον έλεγχο του μυαλού του.


Στο παρακάτω βίντεο, η ίδια η Schneider μιλά για τον τελευταίο χρόνο του Robin Williams:

Ακόμα και με το θάνατό του, ο Robin Williams μας θύμισε κάτι που μας είχε πρωτοπεί στον Κύκλο των Χαμένων Ποιητών: «πρέπει πάντα να βλέπουμε τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο».

Oh Captain, my Captain, rest in peace…

Πηγές:

http://www.imdb.com/name/nm0000245/

https://en.wikipedia.org/wiki/Robin_Williams

https://www.scientificamerican.com/article/how-lewy-body-dementia-gripped-robin-williams1/

http://www.dailymail.co.uk/news/article-2722888/Closer-brothers-Robin-Williams-extraordinary-friendship-Christopher-Reeve-penniless-roommates-Hollywood-highs-helping-save-friends-life.html

https://www.theguardian.com/film/2010/sep/20/robin-williams-worlds-greatest-dad-alcohol-drugs

https://www.brainyquote.com/quotes/authors/r/robin_williams.html

http://www.lifetimetv.co.uk/people/robin-williams

http://www.huffingtonpost.com/2015/08/11/robin-williams-facts_n_5670220.html

Διαβάζω και γράφω οδηγούμενη από μία ανάγκη να ζω σε ομορφότερους κόσμους. Μ' αρέσει να σκαλίζω ένα γεγονός μέχρι να βρω την αιτία του. Απεχθάνομαι τους δήθεν και τους καθωσπρέπει. Μαγεύομαι από την ευγένεια και τα ειλικρινή χαμογέλα. Είμαι επικίνδυνη αν δεν έχω πιει καφέ. Κι αν μου πάρεις τη σοκολάτα...

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Παλάτι Αιγών Διεθνής κριτική

Καταδίκη για το Παλάτι Αιγών: Διεθνής Κριτική στην Ελλάδα

Διεθνής Κριτική: Αμφισβητούνται οι Αποκαταστατικές Εργασίες στο Παλάτι των Αιγών/Βεργίνας

The Turkish Detective: Εγκλήματα με άρωμα… Κωνσταντινούπολης

Εγκλήματα στην ΠόληΗ σειρά The Turkish Detective είναι από εκείνες