Τη Δευτέρα 6 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε στις Βερσαλλίες η Τετραμερής Συνάντηση Κορυφής. Συγκεκριμένα, η Συνάντηση Κορυφής οργανώθηκε από τον Γάλλο πρόεδρο, Φρανσουά Ολάντ, έχοντας ως προσκεκλημένους τη Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, τον Ισπανό πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι αλλά και τον Ιταλό πρωθυπουργό Πάολο Τζεντιλόνι.
Ουσιαστικά, η συνάντηση ορίστηκε και γνωστοποιήθηκε στο ταξίδι που πραγματοποίησε ο Γάλλος Πρόεδρος στην Μάλαγα στις 20 Φεβρουαρίου με τον Ισπανό Πρωθυπουργό.
Επί της ουσίας, η συνάντηση αποσκοπούσε σε δύο στόχους: o πρώτος είναι η προετοιμασία του εορτασμού της 60χρονης επετείου από την Συνθήκη της Ρώμης και ο δεύτερος, ο πιο σημαντικός, είναι η διεξοδική συζήτηση για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και η τρέχουσα επικαιρότητα.
Συνοπτικά, η Συνθήκη της Ρώμης αποτελεί το πρελούδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπεγράφη από εκπροσώπους του Βελγίου, της Δυτικής Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, του Λουξεμβούργου και της Ολλανδίας στις 25 Μαρτίου 1957 και η ημερομηνία υπογραφής θεωρείται η επίσημη ημερομηνία γέννησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά κοινή ομολογία, η προετοιμασία του εορτασμού της 60χρονης επετείου είναι μια φιλόδοξη προσπάθεια για την αναζωογόνηση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος που το τελευταίο χρονικό διάστημα βιώνει μια απροσπέλαστη κρίση.
Advertising
Εκτός από την προετοιμασία της 60χρονης επετείου, οι πολιτικοί ηγέτες των πιο ισχυρών χωρών της Ευρωζώνης συζήτησαν εκ νέου για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις πιθανές τροποποιήσεις της αρχιτεκτονικής της. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι πολιτικοί ηγέτες εντόπισαν πως οι πολιτικοί συσχετισμοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση βαίνουν εις βάρος τους και ευνοούν πολιτικούς σχηματισμούς, που σύμφωνα με τους ίδιους, έχουν αντι-ευρωπαϊκά, λαϊκίστικα και ακροδεξιά χαρακτηριστικά.
Είναι χρήσιμο να τονιστεί πως η Ε.Ε βρίσκεται στο ναδίρ της πορείας της. Είναι φανερό ότι άμα ακολουθήσει την ίδια συνταγή, σίγουρα θα συνυπογράψει τους τίτλους τέλους της. Αυτό το συμπέρασμα συνάγεται από τους συνεχόμενους λανθασμένους πολιτικούς χειρισμούς της ηγεσίας της, από την υιοθέτηση νεοφιλελεύθερων μοντέλων αλλά και την επικράτηση του νεο-συντηρητισμού και εθνικισμού στο ευρωπαϊκό στερέωμα.
Τα ζητήματα της Τετραμερούς Συνάντησης Κορυφής
Έχοντας επίγνωση για αυτήν τη δυσχερή κατάσταση, οι 4 ισχυροί συζήτησαν επί τάπητος την πραγμάτωση αλλαγών στην αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικότερα, επιδιώκουν να μετατρέψουν την Ε.Ε σε μια πολιτική ένωση όπου θα μπορούν τα διάφορα κράτη-μέλη να εμβαθύνουν από κοινού τις σχέσεις τους αλλά και σε μια εμπορική ένωση όπου θα ισχύουν κοινοί κανόνες. Αναντίρρητα , η πρωτοβουλία αυτή βασίζεται στο πλαίσιο μιας διαφοροποιημένης Ευρώπης όπου κύριο επίδικο είναι να αντιμετωπιστούν τόσο οι αντι-ευρωπαϊκοί πολιτικοί σχηματισμοί όσο και τα αντιφατικά συμφέροντα των κρατών-μελών.
Επίσης, οι πολιτικοί αρχηγοί πιθανόν συζήτησαν για την επικαιρότητα και συγκεκριμένα για το προσφυγικό , την καταπολέμηση του ISIS , τις επιπτώσεις του Brexit , την Ουκρανία και τις εντάσεις με την Ρωσία αλλά και για το φαινόμενο Τραμπ που αποτελεί αποτέλεσμα των εθνικιστικών τάσεων που κυριαρχούν στην υφήλιο.
Οι επιδράσεις σε Φ. Ολάντ και Α. Μέρκελ
Είναι εύλογο να αναφερθεί πως η τετραμερής συνάντηση κορυφής αποτέλεσε ένα πολιτικό στοίχημα του Γάλλου προέδρου. Οπωσδήποτε η πρωτοβουλία του Ολάντ στοχεύει στην πολιτική υστεροφημία του. Θα πρέπει να σημειωθεί πως ο Ολάντ ήταν ο πρόεδρος που επί των ημερών του ξέσπασαν οι μεγαλύτερες εργατικές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις για τα νεοφιλελεύθερα μέτρα που ψήφισε η κυβέρνησή του. Με αφετηρία αυτό το γεγονός, ο Ολάντ για να σώσει την πολιτική του καριέρα αποσκοπεί περισσότερο σε θέματα διπλωματικής φύσεως. Διπλωματικά επιτεύγματά του είναι η προσπάθεια να περιορίσει την κλιμάκωση στο θέμα της Ουκρανίας αλλά και η διατήρηση της Ελλάδας στο Ευρώ.
Έμμεσα, στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ. Η Α. Μέρκελ διατίθεται να αποτελέσει τον κύριο θεμέλιο κρίκο της προσπάθειας να ξεπεράσει η Ε.Ε την κρίση αλλά και να διασώσει την πολιτική της αξιοπρέπεια αλλά και την πρωτοκαθεδρία που τελευταία κλονίζεται. Αν δεν τα καταφέρει, η ίδια θα πληρώσει ακριβά το πολιτικό τίμημα της κατάρρευσης τόσο του ευρωπαϊκού οικοδομήματος όσο και του ίδιου του πολιτικού συνασπισμού της στην Γερμανία.
Βέβαια, είναι άξιο αναφοράς να τονίσουμε πως οι πολιτικοί αρχηγοί δεν θα ενημερώσουν το ευρύτερο κοινό για την ακριβή κατάληξη της συνάντησης. Πάντως, πρέπει να αναφερθεί πως ουσιαστικά είναι η τελευταία προσπάθεια των ισχυρών κρατών της Ευρωζώνης για να διασώσουν την συνοχή αλλά και την αξιοπρέπεια της Ένωσης σε μια ρευστή πραγματικότητα που επί του πρακτέου είναι εναντίον της. Επίσης, η συνάντηση αυτή δηλώνει ξεκάθαρα ότι η διαφοροποιημένη Ευρώπη (ή Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων) είναι, σύμφωνα με τους ίδιους, μια δυνητική λύση.
Advertising
