Είχαμε ποτέ νησιά;

Ότι έκανε πάλι το θαύμα του με τα λεγόμενά του ο κύριος Ζουράρις, ούτε λόγος. Το κατάφερε και μας προκάλεσε εντύπωση, θετική ή αρνητική, δεν έχει σημασία, άλλωστε καμία κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να μάθει τι εντύπωση προκαλούν τα λεγόμενα των αντιπροσώπων της στον απλό της λαό – για σκεφτείτε το. Θα είχαμε γλιτώσει από πολλές παρεξηγήσεις και από πολλά πράγματα που μας φαίνονται εμάς τους κοινούς θνητούς λογικά, φυσικά και επακόλουθα, αν αποφάσιζαν για μας αυτοί οι άλλοι, αλλά με έναν εκ των γνωμόνων το πώς εμείς μπορούμε να ανταποκριθούμε. Για το πώς ας πούμε, μπορεί κάποιος να ζήσει με κατώτατο μισθό 400 ευρώ; Ίσως και λιγότερα, έχω χάσει την κατρακύλα ετούτου.

Το θέμα είναι ότι, μπροστά σε πιθανότητα τουρκικής εισβολής, διαπιστώθηκε ότι ο κύριος Ζουράρις στάθηκε σούζα. Μη σας πω θα μας έδινε κιόλας, αν μας ζητούσαν. Σχεδόν μας ζήτησαν. Και σχεδόν μας έδωσε. «Τo να χάσουμε μερικά νησιά δεν είναι κάτι σπουδαίο, τα ξαναπαίρνεις ή δεν τα παίρνεις», δήλωσε ο υφυπουργός παιδείας. Και όχι! Δεν μιλάω με καμία διάθεση προς πόλεμον, ούτε και εχθρική προς τη γείτονα. Το ιδανικότερο θα ήταν να μην συνέβαιναν κατά συρροήν μικροεισβολές και μικροαπειλές εκ της γείτονος. Όχι να σας αγχώσω εσάς που ετοιμάζεστε για πόλεμο, αλλά με ένα φου έχουμε παραδοθεί. Το ξέρουμε, και το ξέρουν και εκείνοι. Οπότε το ιδανικότερο θα ήταν να μας αφήσουν ήσυχους να οδεύσουμε μόνοι μας στην καταστροφή μας, αν το θέλουμε. Τι θέλετε τώρα, κύριε Ζουράρι, και μοιράζετε τη γνώμη σας, που βασικά δεν έχει και υπόσταση;

«Νομίζετε ίσως ότι δεν απειλούμαστε τώρα ως χώρα, μόνο κάποια νησιά μάς ζητάει ο Ερντογάν. Και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει. Τα νησιά θα τα ξαναπαίρνουμε πάντοτε» συνέχισε κάνοντάς μας να φουσκώνουμε από εθνική περηφάνια. Εθνική, για ευνόητους λόγους. Τα νησιά, σου λέει, είναι εδάφη δικά μας. Σαν την Πόλη και τα παράλια. Μόνο που αυτά τα χάσαμε. Το αν ήταν υπαίτιοι οι τότε Τούρκοι κυβερνώντες ή οι Έλληνες ή τρίτοι, δεν είναι της παρούσης. Βασικά, της παρούσης είναι ότι όταν συνέβη αυτό, έχασαν τη ζωή τους, την οικογένεια, την περιουσία, τόσες χιλιάδες άνθρωποι, που κατέφυγαν εντός των αλλαγμένων συνόρων, και μέχρι να προσαρμοστούν οι ίδιοι και η χώρα, πέρασαν μήνες. Χάστε τα νησιά σας, κύριε Ζουράρι, και πραγματικά μακάρι να μπορέσετε να προσαρμοστείτε εσείς οι ίδιοι πρώτα σε αυτό και μετά ο λαός σας.

«Τη γλώσσα έχει σημασία να μην μας πάρουν». Χάνεται η ελληνική γλώσσα; Τόσοι μαθητές στα σχολεία που σφύζουν από εκπαιδευτικούς και δεν έχουν κενά, τόσο μαθητοκεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα και με τελευταίας τεχνολογίας μέσα μάθησης, οι μαθητές είναι στη χρήση της ελληνικής άριστοι. Τι, όχι;