Ένα Ωραιόκαστρο που θα έπρεπε να λεγόταν Ασχημόκαστρο

Μήπως έχεις παιδιά που φοιτούν σε οποιοδήποτε σχολείο της Θεσσαλονίκης; Μήπως και σε οποιοδήποτε σχολείο της Ελλάδας; Μήπως κοντά στην πόλη σου έχει στηθεί κάποιος προσφυγικός καταυλισμός για να βοηθήσει προσωρινά, ανθρώπους που ξεκίνησαν από τη Συρία πριν από πάνω από έναν χρόνο, μπας και καταφέρουν να σώσουν τις ζωές τους από έναν παράλογο πόλεμο, όπως παράλογοι ήταν και όλοι οι πόλεμοι, αλλά ακόμη χειρότεροι όσοι προβάλλουν την αιτία της επιβολής μιας θρησκείας σε αθώο κόσμο; Μήπως στο σχολείο που φοιτούν τα παιδιά σου ήρθε ο καιρός να γίνει η κίνηση να φοιτήσουν και παιδιά προερχόμενα από τέτοιους καταυλισμούς; Τότε, συγχαρητήρια, αγαπητέ και αγαπητή, έχεις κάθε δικαίωμα να ακολουθήσεις την εξής τακτική, που στα δικά μου αυτιά ηχεί ακόμη πιο παράλογη και από τον ίδιο τον πόλεμο: να καταλάβεις το σχολείο, όπου το παιδί σου πρόκειται να φοιτήσει.

Σταθείτε όλοι εσείς που ίσως πέσετε να με φάτε. Μας τα έλεγαν κι εμάς ότι οι καταλήψεις οφείλουν να γίνονται για σοβαρούς λόγους, και όχι γιατί η τυρόπιτες του κυλικείου είναι στριφτές και όχι τρίγωνες, με χωριάτικο φύλλο ή κουρού. (Μια κατάληψη, πάντως, για την μηδαμινή προώθηση της μπουγάτσας με τυρί θα τη θεωρούσα δίκαιη – θεσσαλονικιά on the phone). Μια αλλαγή πολιτεύματος, για παράδειγμα, θα ήταν ένας λόγος για κατάληψη. Μια κατάληψη δημοσίου χώρου σε δημοκρατικό πολίτευμα αποτελεί πράξη άκυρη, παράνομη, διατείνονταν τα σχολικά όργανα, όταν επιχειρούνταν μια τέτοια ενέργεια. Τους σοβαρούς λόγους της εκάστοτε κατάληψης τούς ενέκρινε ή όχι ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του εκάστοτε σχολείου. Το παράδοξο: Αν η κατάληψη έχει αιτήματα σχετιζόμενα με μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση, που κάθε κυβέρνηση ψηφίζει κατά το δοκούν, ο  σύλλογος γονέων και κηδεμόνων διαφωνεί «ομόφωνα». Αν η  κατάληψη έχει αιτήματα σχετιζόμενα με την άρνηση τρίτων για τη φοίτηση συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας, με προβαλλόμενα επιχειρήματα σαθρά,  ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων συμφωνεί, επαυξάνει και οργανώνει.

Γιατί σαθρά; Δεν είναι αλήθεια ότι όλοι οι προερχόμενοι μαθητές από προσφυγικούς καταυλισμούς ζουν σε άθλιες συνθήκες, χωρίς τη βασική υγιεινή; Όχι. Η Ειδομένη έχει πλέον κατά πολύ αδειάσει, και οι πληθυσμοί Συρίων μεταφέρονται σε μισθωμένα σπίτια της Θεσσαλονίκης. Ιατρικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις έχουν ελέγξει παιδιά προσφύγων για ασθένειες, και έχουν εμβολιάσει. Αν αυτό ήταν το μοναδικό αίτημα προσφυγής σε κατάληψη, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του 5^ου δημοτικού σχολείου Ωραιοκάστρου – στο οποίο και αναφέρονται όλες οι προαναφερόμενες ενέργειες – θα μπορούσε κάποια στιγμή μέσα στην παντελώς άχρηστη θητεία του να ανησυχήσει και για τα «δικά του» παιδιά, αυτά που δεν εμβολιάζονται λόγω ιδεολογίας, βασικά λόγω πετριάς των γονιών τους. Η επιδημία θα τους κάτσει χειρότερα στο λαιμό, αν προκύψει από ελληνάκι.

Δεν είναι όμως αυτό το μοναδικό αίτημα προσφυγής σε κατάληψη. Το θέμα μας είναι ότι κατάφερε αυτή η ωραιοκαστρική κοινωνία, που γεννήθηκε από τους προσφυγικούς πληθυσμούς του 1922, να χτίσει χωρίς κόπο ένα προφίλ μισανθρωπιστικό και υποκριτικό εδώ και λίγες μέρες. Αν δεν ήταν η καθαριότητα των προσφύγων μαθητών, θα ήταν κάτι άλλο – το χρώμα τους, ας πούμε, ή το ότι δεν αποτελούν καθαρό ελληνικό φύλο. Τι ειρωνικό: Στο μέρος που ονομάζεται Ωραιόκαστρο να ζουν κατά πλειοψηφία άνθρωποι άσχημοι, άψυχοι, απαίδευτοι.