7 συγγραφείς που έχουν βρεθεί πίσω από τα κάγκελα της φυλακής

Σε αυτό το άρθρο,  θα σας πούμε για τις ταραχώδεις ζωές 7 συγγραφέων που βρέθηκαν πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, που ίσως δεν ξέρατε.

Είναι γνωστό ότι οι ιστορίες που έχουν μέσα μεγάλες δόσεις μυστηρίου και παρανομίας μας τραβούν το ενδιαφέρον. Γι’ αυτό άλλωστε και τα βιβλία με ανάλογο περιεχόμενο έχουν τόση ζήτηση! Αλλά, πέρα από τις φανταστικές ιστορίες, που πολύ πιθανόν να περιορίζονται στις σελίδες του ενός βιβλίου, έχετε σκεφτεί την ιστορία του ανθρώπου που τις έγραψε;  Τι συμβαίνει στην ζωή του συγγραφέα;

Γουίλιαμ Μπάροουζ  (1914 – 1997)

Ο Μπάροουζ είναι ένας από τους πιο γνωστούς εκπρόσωπους του «Beat Generation». Μία γραφή σκληρή, δύσκολη και ψυχεδελική, σίγουρα θα είχε και μια ανάλογη ζωή. Κατά τη διάρκεια της διαμονής του, με την γυναίκα του, στο Μεξικό, είχαν την ιδέα να αναπαραστήσουν τη σκηνή, που ο Γουλιέλμος Τέλος τοποθετεί ένα μήλο στο κεφάλι του γιου του και το πετυχαίνει με τόξο. Τα πράγματα όμως δεν πήγαν όπως αναμενόταν. Ο Μπάροουζ μπορεί να ήταν εξαιρετικός σκοπευτής, αλλά οι ουσίες και το αλκοόλ στον οργανισμό του δεν του επέτρεπαν να είναι ακριβής στον στόχο του. Έτσι αστόχησε και η σφαίρα βρήκε στο μέτωπο της συζύγου του με αποτέλεσμα, φυσικά, να τη σκοτώσει. Έγινε ο δολοφόνος της γυναίκας του άθελα του. Πέρασε 13 μέρες στη φυλακή και έπειτα βγήκε με αναστολή. Το γεγονός όμως αυτό σημάδεψε τη ζωή του αλλά και τα μετέπειτα έργα του.

Όσκαρ Ουάιλντ (1854 – 1900)

Ο θεατρικός συγγραφέας, παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών, το 1895 κατηγορήθηκε για ομοφυλοφιλία. Σε μια εποχή όπου οι Άγγλοι έδειχναν τυφλή υπακοή στη θρησκεία και που η ομοφυλοφιλία ήταν ποινικό αδίκημα, ο Ουάιλντ καταδικάσθηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση με καταναγκαστικά έργα. Στην αρχή δεν του επιτράπηκε να έχει στο κελί του ούτε σύνεργα γραφής. Μετά την αποφυλάκισή του, έφυγε από τη Βρετανία και δεν ξαναγύρισε ποτέ πίσω. Από τις εμπειρίες του στη φυλακή έγραψε το ποίημα «The Ballad of Reading Gaol». Καταπτοημένος από τις συνθήκες κράτησής του, έζησε μόνο 3 χρόνια και πέθανε από μηνιγγίτιδα.

Advertisements

Ισέι Σαγκάουα (1949 – )

Ο Ιάπωνας συγγραφέας έχει κατηγορηθεί όχι μόνο ως δολοφόνος, αλλά και ως κανίβαλος, που αυτή τη στιγμή ζει ελεύθερος κάπου στο Τόκιο. Έχει γράψει βιβλία με ιστορίες δολοφόνων αλλά επέλεξε να δημιουργήσει και ένα με τη δική του ιστορία δολοφονίας, αφού όπως παρατήρησε η ζωή του «πουλάει». Η αρχή έγινε όταν σπούδαζε λογοτεχνία στο Παρίσι, το 1981 κάλεσε μία συμφοιτήτρια του για δείπνο και για να διαβάσουν μαζί. Όταν εκείνη ξεκίνησε να διαβάζει, την πυροβόλησε στο λαιμό, έπειτα έκανε σεξ με το πτώμα της και έπειτα την έφαγε. Όλα αυτά τα ομολόγησε με απόλυτη ψυχραιμία αμέσως μετά, λέγοντας μάλιστα ότι του άρεσε η γεύση του ανθρώπινου κρέατος και του έμοιαζε με τόνο. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση, αλλά λίγο αργότερα διαγνώστηκε λανθασμένα με μια ασθένεια που του έδινε μόνο λίγες βδομάδες ζωής. Τότε αφέθηκε ελεύθερος, και όταν το λάθος ήταν πια προφανές, καταδικάστηκε και πάλι αυτή τη φορά σε ψυχιατρική κλινική. Το 1986 βγήκε από την κλινική ως «υγιής» και σήμερα κυκλοφορεί ελεύθερος δίνοντας μάλιστα συνεντεύξεις σε τηλεοπτικά κανάλια.

Έχοντας δει μια συνέντευξη του σε γνωστό κανάλι, τολμώ να πω πως είναι ανατριχιαστικά όχι μόνο τα λεγόμενα του, όπως είναι αναμενόμενο, αλλά και ο τρόπος που εξιστορούσε τις δολοφονίες του. Ανέλυε με μεγάλη λεπτομέρεια σκηνές σαν να μιλούσε για κάποια φανταστική ιστορία που δεν συνέβη ποτέ στην πραγματικότητα. Οι εικόνες δε, φρικτές.

Φίοντορ Ντοστογιέφσκι (1821 – 1881)

Τον Απρίλιο του 1849 ο Ντοστογιέφσκι συνελήφθη και πέρασε από έκτακτο στρατοδικείο. Η κατηγορία ήταν για συμμετοχή σε προδοτική συνωμοσία. Την άνοιξη του 1849 είχε προσχωρήσει σε μια πολιτικοφιλοσοφική λέσχη που έγινε γνωστή ως κίνηση Πετρασέφσκι ή οι Πετρασέφσκηδες. Καταδικάστηκε σε θάνατο από τον οποίο σώθηκε την τελευταία στιγμή. Στις 16 Νοεμβρίου 1849 ο Ντοστογιέφσκι και οι σύντροφοί του δικάστηκαν και καταδικάσθηκαν σε θάνατο. Ακολούθησε ένας πόλεμος νεύρων με εικονικές εκτελέσεις και ατέλειωτες ώρες παραμονής σε μια πλατεία της Πετρούπολης, στις 22 Δεκεμβρίου του 1849, σε αναμονή του εκτελεστικού αποσπάσματος. Η ποινή του μετατράπηκε τελικά σε τετραετή εξορία και καταναγκαστικά έργα στο Ομσκ της Σιβηρίας. Τα 4 αυτά χρόνια στην φυλακή ήταν η αφορμή για να γράψει το “Σημειώσεις από το υπόγειο” που θεωρήθηκε το πρώτο υπαρξιακό μυθιστόρημα.

Γιόχαν Τζακ Ουντερβέγκερ (1950- 1994)

Ο Αυστριακός Ουντερβέγκερ ήταν συγγραφέας και κατά συρροή δολοφόνος. Σκότωσε πάνω από 12 γυναίκες, οι περισσότερες ιερόδουλες. Ξεκίνησε να γράφει το πρώτο βιβλίο του όσο βρισκόταν στη φυλακή για την δολοφονία του πρώτου του θύματος, την 18χρονη Μάργκαρετ. Έγραφε ιστορίες και ποιήματα που είχαν μεγάλη απήχηση, με αποκορύφωμα το αυτοβιογραφικό «Καθαρτήριο» που έγινε και ταινία.  15 χρόνια μετά αφέθηκε ελεύθερος καθώς πολιτικοί, διανοούμενοι και αμέτρητοι θαυμαστές έκαναν κινήσεις για να καταφέρουν να τον «βγάλουν» από τη φυλακή. Μεγάλο λάθος από ότι φάνηκε καθώς μετά την αποφυλάκιση του κακοποίησε και σκότωσε άλλες 11 γυναίκες με αποτέλεσμα να συλληφθεί ξανά. Έδωσε ο ίδιος τέλος στη ζωή του το πρώτο βράδυ που ξαναμπήκε στη φυλακή.

Βολταίρος (1694- 1778)

Ο Βολταίρος είναι και ήταν γνωστός για την υπεράσπιση των πολιτικών ελευθεριών, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας της θρησκείας και του ελεύθερου εμπορίου. Ήταν ένας ειλικρινής υποστηρικτής της κοινωνικής μεταρρύθμισης, παρά τους αυστηρούς νόμους λογοκρισίας και τις αυστηρές ποινές. Από πολύ νωρίς, ο Βολταίρος είχε προβλήματα με τις αρχές, γιατί μέσω των έργων του επέκρινε την κυβέρνηση και την Καθολική Εκκλησία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολυάριθμες φυλακίσεις και εξορίες. Φέρεται να έγραψε σατυρικά στιχάκια για την αριστοκρατία, και ένα από τα γραπτά του σχετικά με τον αντιβασιλέα τον οδήγησε να φυλακιστεί στη Βαστίλη για έντεκα μήνες. Ενώ ήταν εκεί, έγραψε το έργο του «Οιδίποδας», η επιτυχία του οποίου εδραίωσε τη φήμη του.

Λουί Αλτουσέρ (1918 – 1990)

Όλοι γνωρίζουμε τον Λουί Αλτουσέρ ως τον ιδρυτή του δομικού Μαρξισμού. Συμμετείχε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αιχμαλωτίστηκε από Γερμανούς. Μετά από κάποια χρόνια διαγνώστηκε με μανιοκατάθλιψη και εισήχθη σε ψυχιατρική κλινική για το υπόλοιπο της ζωής του.

Εκείνος έγινε δολοφόνος κατά κάποιον περίεργο τρόπο. Σκότωσε την γυναίκα του, ναι, αλλά ήταν μια στιγμή «τρέλας», όπως είπαν οι γιατροί, με αποτέλεσμα να μην μπει ποτέ φυλακή. Η ίδια του η περιγραφή μας κάνει να καταλάβουμε πιο πολλά για αυτή τη στιγμή του:

«Αλλά αυτή τη φορά κάνω μασάζ στο μπροστινό μέρος του λαιμού της. Βάζω δύναμη με τους δύο αντίχειρες στο απαλό δέρμα στη μέση του λαιμού και συνεχίζω δεξιά και αριστερά μέχρι που φτάνω αργά στο σκληρό δέρμα στην περιοχή των αυτιών σχηματίζοντας ένα V. Οι μύες μου πονάνε όσο τους πιέζω για να της κάνω μασάζ. Οι εκφράσεις της Έλεν είναι ήρεμες και χωρίς καμία αντίδραση, ενώ τα μάτια της κοιτάνε ορθάνοιχτα το ταβάνι. Έχω δει νεκρούς ανθρώπους στο παρελθόν, αλλά ποτέ στη ζωή μου δεν είχα ξαναδεί το πρόσωπο μιας στραγγαλισμένης γυναίκας. Ξέρω παρόλα αυτά ότι στραγγαλίστηκε. Αλλά πώς; Στέκομαι όρθιος και κλαίω δυνατά. Στραγγάλισα την Έλεν.»

Με στοιχεία από frapress.gr και spoileralert.gr