Αν βρίσκεσαι κάπου και μπορείς να μυρίσεις το χώμα μετά τη βροχή είσαι ανάμεσα στους τυχερούς. Αν σου αρέσει κιόλας η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος μετά το καλοκαίρι και ο ήχος της βροχής μπορείς να συνεχίσεις να διαβάζεις τις επόμενες γραμμές.
Δεν ήμουν ποτέ λάτρης του φθινοπώρου και του χειμώνα. Το ξέρεις όμως το ρητό ποτέ μη λες ποτέ; Έτσι συνέβη και στη δική μου περίπτωση καθώς κάθε μου ”ποτέ” κάπως τα φέρνει η ζωή και οι συγκυρίες και παίρνει σάρκα και οστά. Δεν ξέρω ακόμα αν μπορείς να με χαρακτηρίσεις ως λάτρη των δύο αυτών εποχών γιατί και το καλοκαιράκι από τη καρδιά μου δεν το βγάζω. Αυτό που μπορώ πια να πω με σιγουριά είναι ότι έχω μάθει να διακρίνω στη κάθε εποχή εκείνο το κάτι που θα με βοηθήσει να την απολαύσω και να το αποκομίσω όταν φτάσουν στο τέλος τους.
Πάει λοιπόν το καλοκαιράκι και ακολουθεί το φθινόπωρο και μάλιστα τα πρωτοβρόχια του. Αυτά που με έκαναν να γράψω αυτό εδώ το κείμενο. Είναι εκείνα που εξαφανίζουν τον ήλιο και σιγά σιγά σε βάζουν στο φθινοπωρινό mood ή το mood της κατάθλιψης, όπως θες πες το. Όλοι λίγο πολύ είτε μας αρέσει αυτή η αλλαγή είτε όχι μια mini κατάθλιψη τη περνάμε. Είναι ίσως επειδή κάθε κατεργάρης γυρίζει στο πάγκο του, η ανεμελιά του καλοκαιριού εξαφανίζεται ή επειδή η μελαγχολία αυτή του καιρού μας οδηγεί σε έναν απολογισμό.
Αποκλείεται να μην κάνεις διάφορες σκέψεις υπό τον ήχο της βροχής. Από τη σκέψη να πάρεις τον αγαπημένο σου και να φιληθείτε κάτω από τη βροχή (ναι, ναι βλέπω αυτές τις ρομαντικές ταινίες αλλά δεν το έχω κάνει) μέχρι τη σκέψη τύπου ”ποιος είμαι, που οδεύω και εν τέλει τι είναι ο άνθρωπος”. Τα δύο άκρα σου έθεσα τώρα αλλά αυτού του είδους η ”κατάθλιψη” είναι των άκρων. Είτε θα αρχίσεις να τρέχεις ανέμελη στη βροχή είτε θα πάρεις ζακετούλα, σοκολάτα και καφέ και θα φιλοσοφείς.
Εσένα που θες να γίνεις μούσκεμα με τον καλό ή καλή σου δεν σε ξέρω και δεν θα απευθυνθώ σε σένα. Ωστόσο σου εύχομαι να το κάνεις και να περάσεις τέλεια. Για αυτό λοιπόν θα απευθυνθώ σε σένα που σε νανουρίζει αυτός ο ήχος της βροχής. Κοιτάς έξω από το παράθυρο και όλα είναι αλλαγμένα.Σταματάει η βροχή και μετά γαλήνη. Παρατήρησε το,δεν ακούγεται πια τίποτα μόνο το νερό και όλα μοιάζουν πλέον ”καθαρά”.Σαν να ήρθε η κάθαρση πια που τόσο περίμενες.Εκείνη η κάθαρση που κλείνει έναν κύκλο και σηματοδοτεί την αρχή ενός νέου.
Σύνταξη κειμένου: Γιώτα Γιαννακοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Κλεοπάτρα Μπράιτ
